به گزارش یزد رسا، یک مشاوره خانواده ترویج مصرف‎‎زدگی و گرایش به شانس از تلویزیون را یکی از آسیب‎‎های بنیان خانواده برشمرد و با تاکید بر لزوم بازشناسی راهنمایان زندگی، اظهار کرد: حرکت دادن زندگی براساس نقشه دینی و الهی منجر به  در رفع و تعدیل مشکلات و آسیب‌‎‎های این نهاد اجتماعی خواهد شد.

دکتر "محمدحسن گرامی" به مناسبت 28‎‎ام مهرماه روز ملی خانواده در گفت‏‏گو با ایسنا، رسانه‎‎زدگی یا رسانه‎‎ای شدن بیش از حد خانواده‏‏ ها و عدم ارتباط انسانی افراد با یکدیگر به دنبال استفاده بیش از حد آنان از وسایل ارتباط جمعی مثل اینترنت، موبایل، تبلت، کامپیوتر و غیره را از آسیب‎‎های امروزی خانواده‏‏ ها در عصر ارتباطات خواند.

وی مجازی شدن بیش از اندازه ارتباط افراد با یکدیگر و کاهش ارتباط‎‎های چهره به چهره و دید و بازدیدها را از دیگر این آسیب‎‎ها برشمرد و گفت: حتی وقتی به خانه فامیل می‏‏رویم و دور هم جمع می‏‏شویم نیز باز بیشتر با رسانه در ارتباط هستیم تا این که با انسان‏‏ها ارتباط برقرار کنیم.

این مدرس دانشگاه مصرف‎‎زدگی و گرایش به شانس و اقبال را هم از جمله آسیب‏‏ ها اعلام و تصریح کرد: متاسفانه امروزه نشانه‌‌های گرایش به این که زندگی به شانس است را حتی در تلویزیون مشاهده می‎‎کنیم به طوری که برخی تبلیغات‌‌های تلویزیونی مخاطبان را ابتدا به مصرف‏‏گرایی سوق می‎‎دهد و بعد آن‎‎ها را در انتظار شانس برنده شدن جایزه کالای مصرفی، قرار می‎‎دهد.

وی ابراز کرد: این فرهنگ متأسفانه مصرف‏‏زدگی بیش از حد و شانس و اقبال‏‏گرایی را به دنبال دارد و این موضوع را در بین خانواده‏‏ها رواج می‏‏دهد به طوری که به جای این که به خود زندگی توجه کنیم، بیشتر به ابزار زندگی توجه می‏‏کنیم.

گرامی در ادامه یکی از آسیب‌هایی که خانواده‎های امروزی با آن مواجهه هستند را وقت‎ نگذاشتن منطقی و بهینه والدین برای خانواده، همسر و فرزندان به دلیل اشتغال‏‏زدگی بیش از حد ذکر کرد.

وی افزود: در برخی خانواده‎‎های امروزی زن و مرد بیش از حد از یکدیگر جدا هستند، هر دو سر کار می‎‎روند و بچه‎‎ها نیز با سرویس به مدرسه می‎‎رود و بعد از بازگشت از مدرسه نیز جدا از والدین به اتاقشان می‏‏روند تا درسشان را بخواند و این یک آسیب است.

وی استقلال بیش از حد زن و شوهر از یکدیگر را یکی دیگر از این آسیب‏‏ ها برشمرد و اظهار کرد: نشانه‎‎های این آسیب نیز دو ماشین جدا، ساختمانی بزرگ با دو واحد، اتاق های بیش ازحد از هم جدا، استقلال بیش از حد خانواده‏‏ها از هم و مواردی از این قبیل است.

این دکترای مشاوره و روان درمانی خانواده در این باره تصریح می‎‎کند: تامین بخشی از نیازهای اقتصادی زن از سوی مرد، خواه و ناخواه، زمینه عاطفی بین آن ها را افزایش خواهد داد.

وی معتقد است که عدم آشنایی افراد خانواده به نقش‎‎ها نیز از آسیب‎‎هایی است که خانواده‏‏ها را تهدید می‏‏کند به نحوی که باید مشخص شود که پدر و مادر هر کدام چه نقشی را در خانواده باید ایفا کنند.

این مدرس دانشگاه گفت: در حال حاضر خانواده‎‎ها بعضاً نقش خود را با فشار تحمیل می‎‎کنند یا برخی تعارض نقش دارند، بعضی نیز از وظایف نقش خود آگاه نیستند و تمام این موارد خودبه‌خود خانواده را دچار آسیب می‎‎کند.

وی آینده‎‎خواهی و زندگی در آینده را نیز از دیگر آسیب‎‎های در معرض تهدید خانواده‎‎ها خواند و اظهار کرد: متاسفانه این آسیب در بین خانواده‎‎های یزدی پررنگ‏‏تر است.

این مشاور خانواده با بیان این که آینده‏‏نگری بد نیست ولی در آینده زندگی کردن خیلی خطرناک است، تصریح کرد: این قبیل افراد دائم سرمایه‏‏گذاریشان برای آینده است و شرایط حال و این که همسری جوان و فرزندی در سن رشد دارند را فراموش کرده‏‏اند.

وی تاکید می‎‎کند: انسان ‏‏ها دو نیمه عمر دارند؛ عده‏‏ای نیمه اول را هزینه می‏‏کنند تا خانه بسازند و زندگی تشکیل دهند تا در نیمه دوم عمرشان لذت ببرند ولی در نیمه دوم خود غصه می‌‌خورند که چرا نیمه اول را از دست داده‎‎اند.

گرامی کلی‎‎ گرایی را از دیگر آسیب‏‏های خانواده برشمرد و گفت: برخی در مسائل تربیتی، جزئیات تربیتی را فراموش کرده‎‎اند به نحوی که بیشتر به کلیات زندگی توجه می‏‏کنند در حالی که آن چیزی که زندگی را تغییر می‎‎دهد، جزئیات است.

این مشاور خانواده دخالت بزرگان خانواده در زندگی زوج‌‌ها به ویژه زوج‎‎های جوان را از دیگر آسیب‏‏های موجود در بین خانواده‏‏ ها بیان کرد و گفت: بزرگان خانواده بعضی اوقات می‏‏توانند بر زندگی زوج‎‎هاف نظارت، حمایت و مشورت دهند ولی اگر این موارد زیاد شد، جنبه دخالت پیدا می‎‌‌کند.

وی خاطرنشان کرد: یکی از عوامل امروزی طلاق همین دخالت خانواده‎‎ها اصلی در زندگی زوجین تازه تشکیل زندگی داده است.

گرامی همچنین به آسیب آموزش‏‏زدگی بیش از حد اشاره کرد و افزود: معمولاً در بحث آموزش و تعلیم و تربیت، کمتر به جنبه ‏‏های پرورشی توجه می‏‏کنیم و متأسفانه مدارس و نظام تعلیم و تربیت و حتی خانواده‎‎ها به آموزش بیشتر از تربیت توجه می‎‎کنند.

وی حرکت دادن زندگی براساس نقشه دینی و الهی را در رفع و تعدیل این مشکلات و آسیب‎‎ها موثر خواند و در این باره به پنج رکن اساسی یعنی تعیین دقیق مبدأ زندگی‎مان، شناخت مقصد زندگی و تدوین اهداف آن، آماده‏‏سازی ابزار و وسایل زندگی، اصلاح روش‏‏ها و سبک زندگی و نهایتاً مد نطر قرار دادن راهنما در طول زندگی، اشاره کرد.

وی افزود: باید دید که راهنمای امروز ما در خانواده‏‏ ها کیست؟ آیا راهنمای ما فیلم‌‌های ماهواره‎‎ای است؟ آیا راهنمای ما صرفاً برنامه‏‏ های تلوزیون است؟ یا این که توجه داشته باشیم که پیامبر (ص) فرمودند: "من در بین شما دو چیز گرانبها قرار می‏‏دهم؛ قرآن و عترتم را"،  پس بهترین راهنمای ما در زندگی باید قرآن و در کنارش عترت رسول الله(ص) باشد

این مشاور خانواه در پایان با تاکید بر بازشناسی راهنمای زندگی‎‎ها، عنوان کرد: قطعاً اگر این دو را ملاک بگیریم، در راهنمای زندگی‏‏مان هیچوقت دچار مشکل نمی‏‏شویم و جاده تعالی را خواهیم پیمود.