به گزارش یزدرسا ،اين روزها در حالي منطقه با چالشهاي بسياري مواجه است كه شوراي همكاري خليج فارس نيز به دنبال نمايش چهره اي موفق و تاثيرگذار از خود است. نشست شوراي همکاري خليج‌فارس در دوحه قطر در حالي برگزار شد که يکي از مصوبات آن را تشکيل فرماندهي واحد نظامي عربي تشکيل مي‌دهد. منابع خبري اعلام کردند که 6 عضو شوراي همکاري خليج‌فارس (عربستان، عمان، بحرين، امارات، قطر و کويت) در اين نشست تشکيل مرکزي نظامي واحد که همان ارتقاء طرح سپر جزيره است را مطرح کرده‌اند.

براساس ادعاهاي مطرح شده هدف اين طرح ارتقاء توان شورا در برابر تهديدات امنيتي و رسيدن به امنيت جمعي از جمله در مقابل با داعش است. البته بر اساس طرح تبديل شورا به اتحاديه با حضور مراكش، اردن و مصر، سطح اين طرح نظامي نيز به اين كشورها افزوده خواهد شد.

اين ادعا در حالي مطرح مي‌باشد که اولا کشورهاي مذکور داراي ارتش مستقل نبوده و وابسته به آمريکا و کشورهايي مانند فرانسه و انگليس هستند و از سوي ديگر اين کشورها خود حامي و تقويت‌کننده تروريسم از جمله داعش هستند. اصلي که حتي جوبايدن معاون رئيس‌جمهور آمريکا نيز به آن اذعان کرده است. با توجه به اين حقايق به صراحت مي‌توان دريافت که تشکيل مرکز فرماندهي واحد شوراي همکاري خليج‌فارس براي مقابله با تهديدات تروريستي نمي‌باشد و اهداف ديگر را پيگيري مي‌کند.

مهمترين اصلي که در تحولات اخير شورا مشاهده مي‌شود طراحي و اقدامات عربستان است. عربستان درحالي در معادلات منطقه‌اي از جمله در عراق و سوريه با ناکامي همراه شد که تلاش كرده تا پدرخواندگي سياسي خود را به شوراي همکاري خليج‌فارس به نمايش گذارد. بر همين اساس نيز 5 عضو ديگر را به تبعيت از خود هدايت نمود. در اين راستا فشارهاي بسياري نيز بر قطر وارد ساخت تا در نهايت امير قطر سياستهاي خود را براساس طرح‌هاي رياض تدوين نمود.

عربستان در حالي پدرخواندگي سياسي خود را بر شورا اجرايي ساخت که به دنبال گسترش آن به حوزه نظامي مي‌باشد. هدف عربستان حذف استقلال نظامي اعضا به نفع منافع خود است.

عربستان از يک سو در عرصه داخلي با چالشهاي اجتماعي مواجه است و از سوي ديگر در حوزه منطقه از روند دستاوردهاي مردمي در بحرين و يمن در هراس است. همچنين طرح رياض براي استفاده از تروريسم عليه مقاومت نيز ناکام مانده است.

رياض با تشکيل جبهه واحد نظامي از شوراي همکاري خليج‌فارس به دنبال بهره‌گيري از آن براي مقابله با عرصه داخلي خود، يمن، بحرين و تقويت تروريست‌ها در منطقه عليه جبهه مقاومت است.

در کنار اين ديدگاه، کشورهاي غربي از جمله آمريکا نيز تمايل بسياري بر تحقق اين طرح دارند. آمريکا در تئوري جديد خود تاکيد دارد که براي حفظ منافع نياز به لشگرکشي نظامي گسترده ندارد بلکه با استفاده از متحدان منطقه و با اعزام مستشاران نظامي مي‌تواند به اهداف خود دست يابد.

آمريکا همچنين به دنبال آن است که از اتحاد کشورهاي عربي براي رسيدن به اهداف منطقه‌اي منطقه خود بهره گيرد در حالي که گروه‌هاي تروريستي بخش ديگري از اين طراحي را انجام مي‌دهند.

محور اين طراحي نيز مقابله با جبهه مقاومت و در نهايت ايجاد منطقه اين براي رژيم صهيونيستي است. مرحله بعدي آمريکا براي پروژه تشکيل مرکز فرماندهي واحد شوراي همکاري خليج‌فارس، سوق دادن آن به همکاري نظامي با رژيم صهيونيستي به بهانه امنيت منطقه است چنانکه در سال 2009 هيلاري کلينتون وزير خارجه وقت آمريکا از چتر حمايتي آمريکا براي اين رژيم در قالب منطقه‌اي خبر داد و وزير خارجه بحرين نيز طرح اتحاد ترکيه، شوراي همکاري خليج‌فارس و رژيم صهيونيستي براي برقراري امنيت را مطرح کرد. حال اين سئوال مطرح است که آيا شورا توان تحقق ادعاي وحدت نظامي را دارد يا خير؟ براي پاسخ به اين پرسش بررسي سابقه 30 ساله شورا امري قابل توجه است.

شورا هر چند در ظاهر ادعاي همگرايي مي‌دهد اما در عمل با اختلافات دروني گسترده‌اي مواجه است که اختلافات مرزي، تفاوت منافع منطقه‌اي، رقابت آنها براي خدمت و نزديکي به آمريکا عملا از آنها رقبايي ساخته که صرفا براي گرفتن عکس يادگاري و حفظ ظاهر شورا در کنار يکديگر قرار گرفته‌اند.

با توجه به اين شرايط عملا اجماع نظامي آنها غيرقابل اجرا خواهد بود و بيشتر در چارچوب ادعاي رسانه‌اي است در حالي که همزمان عربستان تلاش دارد تا در وراي اين اتحاد حداقل پدرخواندگي نظامي خود را بر ساير اعضاء تحميل نمايد حال آنکه در عمل ظرفيت لازم را نداشته و همگان عربستان را شکست خورده‌اي مي‌دانند که صرفا با بحران‌سازي در منطقه و بهره‌گيري از دلارهاي نفتي سعي در ايجاد ساختاري موفق خود است.

منبع : جوان آنلاين

انتهای پیام/ص