به گزارش یزدرسا ،حال و روز وزارت علوم، تحقيقات و فناوري اصلاً مطلوب نيست. ماه‌هاست كه مديريت اين مجموعه رنگ آرامش و ثبات را به خود نديده و طي 15 ماه گذشته هفت نفر به عنوان سرپرست و وزير پيشنهادي براي سكانداري آن انتخاب شده‌اند.

فردا صحن علني مجلس هم شاهد مرحله‌اي ديگر از اين فرآيند طولاني خواهد بود و بايد منتظر ماند و ديد كه اين ماراتن خط پاياني خواهد داشت يا خير.

البته اصرار بر گماردن گزينه‌هايي از يك طيف خاص توسط دولت بر آنچه «بي‌ثباتي مديريتي» كه هزينه‌هاي فراواني را هم تا كنون به دنبال داشته «‌احتمال‌» ديروز را به «يقين» تبديل كرده آن هم اينكه وزارت علوم سهم طيفي نشانه‌دار است و دولت مجبور به انجام وظيفه است.

در توضيح «يقين» پيش آمده اينكه تمام گزينه‌هاي پيشنهادي و سرپرست شده در وجوهي مانند «‌مشاركت فعال در غائله 18 تير 78 يا 88» و «‌حركت در مسير تبديل فضاي علمي- آموزشي به سياسي» مشترك بوده و همگي منتسب به جريان راديكال تجديدنظرطلب هستند. 

عمده دليل نمايندگان اصولگرا در مخالفت با افراد معرفي شده هم همين موضوع بوده كه البته هيچ گاه با پاسخ درخوري از سوي دولتمردان همراه نشد و جامعه دانشگاهي همچنان شاهد معرفي افرادي با پيشينه خاص به عنوان وزير علوم هستند.

   تست مجلس
بازي پيچيده مشترك اصلاحات- اعتدال با مجلس در بحث انتخاب وزير علوم روز شنبه وارد مرحله جديدي هم شد، به گونه‌اي كه جريان مورد اشاره با بركناري دو تن از افراد تصميم‌گير در اتاق فكر شش نفره وزارت علوم به نام «‌ميلي منفرد» و «‌سمنانيان» تلاش داشت تا واكنش نمايندگان مجلس را جهت افزايش آراي دانش آشتياني سنجيده و به انتظار بنشيند كه آيا مخالفت منتخبان ملت با فرد معرفي شده تبديل به حمايت خواهد شد يا خير.

تنها 24 ساعت پس از رسانه‌اي شدن خداحافظي ميلي منفرد و سمنانيان – كه نتوانست منفعل شدن نمايندگان مجلس را به دنبال داشته باشد - سايت‌هاي وابسته به دولت اعلام كردند كه سرپرست وزارت علوم با استعفاي آنها مخالفت كرده است.

درحالي اين شگرد نخ نما براي تغيير رأي مجلس اتخاذ شد كه وكلاي مردم به خوبي آگاه هستند كه اساساً تغيير ظاهري افراد در اين وزارتخانه هيچ‌گاه هدف و مسير از پيش تعيين شده در اين حوزه را تغيير نخواهد داد.

   چرا وزارت علوم براي تجديدنظرطلبان حكم مرگ و زندگي را دارد؟

به نظر مي‌رسد بحث انتخاب وزارت علوم فراتر از يك رأي اعتماد دادن يا ندادن نمايندگان مجلس باشد و آنقدر براي يك جريان سياسي حساسيت دارد كه بتوان از آن به عنوان نوشدارويي براي زنده ماندن آنها ياد كرد.

ادله اثبات اين موضوع را هم مي‌توان با يك بررسي ساده در مواضع جماعتي از سياستمداران داخلي و انبوهي از روزنامه‌هاي منسوب به آنها جست‌وجو كرد، آنجايي كه حاضر شدند مهم‌ترين بخش از كاركرد رسانه‌اي خود را روي محور وزارت علوم متمركز با انتخاب تيتر و مطالب هدفمند ضمن تخريب عملكرد نمايندگان مجلس، همچنان خاكريز «علوم» را حفظ كنند.

به عنوان نمونه روز گذشته روزنامه‌هاي زنجيره‌اي به صورت هماهنگ، بحث رأي اعتماد به فرد پيشنهادي را مورد توجه قرار دادند و تيتر زدند: «‌برخي در مجلس مي‌خواهند وزير شوند»، «‌وزير پيشنهادي: مي‌خواهم مسئله كشدار وزارت علوم را خاتمه دهم»، «‌در مجلس فكر مي‌كنند جليلي رئيس‌جمهور شده است»، «‌رأي اعتماد چهره‌ها به دانش»، «‌تغيير نگاه‌ها به وزير پيشنهادي علوم»، «‌حاشيه‌سازي عليه دانش»، «‌دلواپسي خارج از موضوع»، «‌عيار دانش با محك مجلس‌»، «‌روحاني قافيه را باخته است» و «‌گزينه وزارت علوم بازيچه تندروها نمي‌شوند.»

يا روز ماقبل آن با تيترهاي قابل‌تأمل به اين مسئله پرداختند: «آتش‌تهيه گروه «نه» عليه وزير پيشنهادي»، «آشوب پيامكي عليه دولت»، «دكتر زلزله به بهارستان معرفي شد»، «جايي براي بهانه‌گيري نيست»، «چهارمين نامزد وزارت علوم نيامده جواب منفي گرفت»، «دو،‌دوي بي‌محل»، «اگر وزير علوم رأي نياورد»، «جولان پيامك در بهارستان»، «فضاسازي عليه وزير پيشنهادي علوم كليد خورد»، «چشم به راه وزير دانشمند»، «تخريب زودهنگام گزينه چهارم» و «مخالفت برخي نمايندگان با وزارت دانش آشتياني لحظاتي پس از معرفي.»

با يك حساب سرانگشتي مي‌توان گفت كه رسانه‌هاي انبوه تجديدنظرطلب طي يك هفته اخير نزديك 100 مطلب جهت‌دار در اين باره به چاپ رسانده‌اند كه به خوبي هم‌گزاره «سهم اصلاح‌طلب بودن اين وزارتخانه‌» را تقويت مي‌كند و هم نشان مي‌دهد كه نگاه رهبران اين جريان به حوزه دانشگاه و فضاهاي علمي يك نگاه راهبردي و بلند مدت است و در توضيح اينكه چرا نگاه به وزارتخانه علوم راهبردي است بايد گفت: ‌
1- به زعم پدرخوانده‌هاي جريان هواخواه ليبراليسم، «قدرت چانه‌زني» در مقابل حاكميت و عبور از خطوط قرمزي كه باعث حذف آنها از عرصه سياسي شد در انتخابات‌هاي پيش رو مي‌تواند به وسيله دانشگاهيان «افزايش چشمگيري» يابد چراكه مهم‌ترين گروه براي ايفاي «نقش فشار از پايين به نظام» بخشي از همين گروه سني جامعه است كه امتحان خود را در غائله 18 تير78 پس داده‌اند.

به عبارت بهتر به زعم رهبران تئوريك اين طيف، محيط‌هايي كه محور اصلي آن غالباً جوانان پرشور هستند - كه بارزترين ويژگي‌ شخصيتي‌شان احساسي بودن است- مي‌توانند كانون يا محور يك شهرآشوب تمام‌عيار عليه حاكميت سياسي باشند، يكي از مستندات اين تفكر «شكل‌گيري و هدايت فتنه 18تير 78 توسط دانشجويان دانشگاه‌هاي تهران» و همچنين «نقش‌آفريني پررنگ دانشجويان در فتنه 88» است كه كارنامه دانشجويان را در عمل به دستورات رهبران جريان برانداز موفق نشان مي‌دهد.

مرور اتفاقات حادث شده در برخي از دانشگاه‌هاي كشور و از جمله دانشگاه تهران در 16آذر سال گذشته و حتي پس از آن - كه به بيش از دهها مورد هم مي‌رسد-  نشان مي‌دهد كه اتاق فكر جريان تجديدنظرطلب، برنامه‌هاي گسترده و ضدحساسيت براي تمام سطح تشكيلاتي و از جمله تشكل‌هاي دانشجويي منسوب به خود در دانشگاه‌ها تعريف و تشريح كرده كه انجام هركدام از اصول ديكته شده به منزله گذراندن يكي از پله‌هايي است كه پدرخوانده‌هاي اين طيف را در رسيدن به «‌تبديل اعتراضات دانشجويي به نارضايتي عمومي و نهايتا اغتشاش‌هاي خياباني» كه در نهايت به براندازي ختم مي‌پذيرد قلمداد مي‌شود.

2- جلوگيري از رشد و توسعه كشور در حوزه علمي و فناوري را هم مي‌توان از ديگر اهداف اين جماعت دانست چراكه نيرو محركه حركت شتابنده كشور در حوزه‌هاي مختلف اقتصادي، علمي و سياسي «دانشگاه» است و تبديل فضاي «علمي و آموزشي» به «‌سياسي‌» با به كارگيري نيروهاي راديكال در صدر وزارت علوم و به تبع آن دانشگاه‌ها مي‌تواند اين هدف را به خوبي محقق نمايد.

   توسعه تخاصم

در طي ماه‌هاي گذشته بارها تأكيد شده كه جريان دوم‌خرداد در تلاش است تا روابط ميان قوه مجريه و مقننه را به درگيري و زدوخورد كشانده و اين اصل تصنعي را القا كند كه مجلس سدي است در برابر تحقق شعارهاي دولت يازدهم.

طيف اصلاحات تلاش دارد تا اقدامات برخي از منتخبان ملت جهت عمل به وظيفه‌ نمايندگي (نظارت بر قوه‌ مجريه)، همچنين انتقادات دلسوزانه‌ آنها را حركتي با هدف تخريب عملكرد دولتمردان و مواجهه با وزراي دولت تدبير و اميد نمايان سازد.

باورمند كردن اين نكته كه اصولگرايان در مسير خدمت‌رساني دولتي‌ها سنگ‌اندازي مي‌كنند، در نهايت، اين ضرورت تصنعي در جامعه را به ‌وجود مي‌آورد كه مجلس كنوني، با تركيب فعلي، در حال سرعت‌گيري در مسير تحقق شعارهاي دولت يازدهم است، بنابراين بايد مجلس دهمي شكل بگيرد كه همسو و همگام با دولت كنوني حركت كند.

البته ايجاد اصطكاك بين قوا از اهداف قديمي جريان مخالف گفتمان انقلاب اسلامي بوده، به‌گونه‌اي كه هميشه سعي شده برخلاف مصالح و منافع نظام، قواي سه‌گانه رو‌در‌روي هم قرار بگيرند و از اين طريق، فرصتي براي پيگيري اهداف خاص جريان متبوع‌شان دست دهد.

   لزوم قاطعيت برخورد دولت با تندروها

با توجه به آنچه عنوان شد، انتظار مي‌رود رئيس دولت يازدهم با احترام به نظر نمايندگان ملت، با معرفي فردي معتدل با سوابق علمي و مديريتي برجسته به عنوان وزير پيشنهادي علوم «بي‌ثباتي هزينه‌زاي» كنوني در اين مجموعه را مرتفع كرده و از دست‌اندازي جرياني خاص در حوزه علم، تكنولوژي و فناوري جلوگيري كند. 

منبع:جوان آنلاین

انتهای پیام/ص