به گزارش یزد رسا به نقل از آوای‌ اقتصاد، رکود بر اقتصاد کشور سایه افکنده و بسیاری از کارخانه‌ها در حال تعطیل شدن و یا درگیر تعدیل نیرو هستند و متاسفانه بیشترین آسیب سهم اقشار ضعیف جامعه می‌شود که در این میان نخستین قرباینان رکود کارگران بیکار شده کارخانه‌ها هستند.

بسیاری از کارگران در وضعیت نامناسبی قرار دارند و به دلیل درآمد کم و غیرقابل اتکا در تامین مایحتاج زندگی خود با مشکلات متعدد معیشتی و فقر دست و پنجه نرم می کنند و درصد قابل توجهی از این قشر زیر خط فقر قرار دارند.

طبق نظر بسیاری از کارشناسان، در دولت یازدهم تولید به حال خود رها شده و عملا دولت برنامه‌ای برای حمایت از تولید و صنعت نداشته است و بر عکس با سیاست‌های خود در چند سال اخیر فشارهای زیادی را بر این بخش وارد کرده است و در واقع دولت از بخش اصلی وظایف خود که حمایت و توسعه بخش تولیدی کشور است دور شده و تنها بر واردات تمرکز کرده است.

مردم بیکاری، تورم ، فقر و شرایط اقتصادی را درک می‌کنند و آمارهای مسئولین که صرفا جنبه تبلیغاتی دارد را باور نمی‌کنند. بیکاری دستاورد نامیمون رکود اقتصادی است که به معضل اصلی کشور تبدیل شده است.

در حالی که بسیاری از صنایع کشور به دلیل تشدید فشارهای اقتصادی مجبور به تعدیل نیرو شده‌اند آمارهای گمرک کشور حاکی از حجم بالای واردات بی‌رویه به کشور است به طوری که گزارش‌های جدید از واردات انبوه محصولات سرامیکی ساختمانی در سال جاری خبر می‌دهد.

زمانی که بازارها و مغازه‌های کشور مملوء از اجناس خارجی باشد به این معنی است که برای کارگر خارجی شغل ایجاد شده و در مقابل فرصت شغلی جوان ایرانی از بین رفته است.

وجود کالای خارجی در بازارهای کشور به منزله عدم مصرف کالای مشابه داخلی است و عدم مصرف کالای مشابه داخلی نیز به معنی تعطیلی صنایع داخلی، بیکاری جوانان و نیروی انسانی و وابستگی به خارج در جهت تامین نیاز و تداوم مصرف ثروت ملی یعنی نفت و تشدید فزاینده وابستگی به بیگانه و مرگ تدریجی اقتصاد کشور خواهد بود.

از این رو واردات کاشی و سرامیک به کشور زنگ خطری برای این صنعت محسوب می‌شود؛ چرا که کارخانجات کاشی و سرامیک کشور در شرایط مناسبی قرار ندارند و به دلیل نداشتن بازار فروش برای تولیدات خود مجبور به تعدیل نیروی گسترده شده‌اند. به طوری در یک سال گذشته نرخ بیکاری در استان صنعتی یزد که قطب تولید کاشی و سرامیک کشور محسوب می‌شود به یک باره دو برابر افزایش یافته است.

وضعیت بحرانی کارخانجات کاشی و سرامیک به حدی است که کارگران این کارخانه ها دارای حقوق‌های معوق چندین ماهه هستند و مجبورند منتظر بمانند تا با فروش قطره چکانی محصولات درصد اندکی از دستمزد خود را دریافت کنند و متاسفانه کارگران تعدادی از کارخانه‌ها به دلیل این که کارفرما توانایی پرداخت دستمزدهای معوق آن ها را نداشته برای برگشت به کار خود مجبور به بخشش دستمزد و مزایایی معوق خود شده‌اند.

با تعطیلی‌های چندین ماهه کارخانجات کاشی و سرامیک در سطح کشور نه تنها اوضاع بازار بهبود نیافتد بلکه با افزایش وارداتی که در چندین ماه گذشته رخ داده اوضاع برای این صنعت وخیم تر شده است. در این شرایط واردات کاشی و سرامیک خارجی به بهانه افزایش توان رقابتی شرکت‌ها، ضربه سنگینی به واحدهای تولیدکننده خواهد بود که مسئولین به آن توجه نکرده‌اند.

واحدهای تولیدکننده کاشی و سرامیک یکی پس از دیگر تعطیل می‌شوند و به گفته کارشناسان این صنعت در حال مرگ تدریجی است و به اقدام اورژانسی برای نجات و حیات مجدد نیاز دارد اما شاهد واردات رسمی و قانونی کاشی و سرامیک هستیم.

واردات با توجیه رقابت کالای داخل با مشابه خارجی آن هم در شرایط رکود اقتصادی به هیچ عنوان یک اقدام کارشناسی، علمی و پذیرفتنی نیست. دولتمردان باید بدانند هیچ‌گاه نمی‌توان با واردات ‌اقتصاد را نجات داد و با واردات بی‌رویه کالا و عدم حمایت از تولید داخلی اقتصاد مقاومتی محقق نخواهد شد.

رهبر معظم انقلاب بر عدم واردات کالاهای خارجی که مشابه آن در داخل کشور وجود دارد همواره تاکید داشته‌اند اما دست‌های پشت پرده به دلیل سودهای کلانی که بدست می‌آورند همچنان بر واردات کالاهای خارجی اصرار دارند. بر اساس گفته سردار نقدی، واردات کالاهایی که قابلیت تولید در داخل کشور را دارند از مصادیق بارز فساد اقتصادی محسوب می‌شود" که این موضوع گریبان اقتصاد کشور را گرفته و اجازه نفس کشیدن به تولید داخل را نمی دهد.

دولت از یک سو باید بستر لازم برای مصرف کالاهای داخلی را فراهم کند و از سویی دیگر محیط کسب کار را برای تولید کننده داخلی فراهم نمایند و در واقع به دنبال رفع مشکلات پیش‌ روی صنعتگران و واحدهای تولیدی باشد  و مهمتر آن که از واردات کالاهای خارجی که مشابه داخلی آن موجود می باشد جلوگیری نماید.

انتهای پیام/ق