به گزارش یزد رسا؛ زیلو میراث کهن ایران باستان است که مانند بسیاری دیگر از آثار پیشینیان می رفت تا در موزه ها جا خوش کند. تا اینکه نزدیک به دو دهه قبل رهبر معظم انقلاب با استفاده از این زیرانداز ایرانی در بیت خود جان تازه ای به روح این صنعت فراموش شده دمید. استفاده نمادین رهبر انقلاب از این محصول کاملا کهن ایرانی باعث رونق این محصول و ایجاد عزمی راسخ در تولید کنندگان آن شد.

با این وجود هنوز هم آنطور که باید و شاید اقدام مهمی برای شناساندن این محصول به عموم جامعه صورت نگرفته است. به همین دلیل یزد رسا برای معرفی صنعت بزرگ اما فراموش شده اقدام به انتشار سلسله گزارش هایی پیرامون فراز و نشیب پیش روی تولیدکنندگان این محصول پرداخت. مصاحبه با سید محمد حسن علایی به عنوان یکی از افرادی که مدت ها است درگیر بازاریابی، شناساندن زیلو و برگزاری کلاس های آموزشی تولید آن است یکی از این گزارش ها بود. (اینجا بخوانید)

مرتضی محسن زاده رئیس سابق جهاد دانشگاهی میبد، دیگر مسئولی بود که با راه اندازی «خانه زیلو» نقش مهمی برای گسترش آموزش، پژوهش و تجاری سازی زیلو ایفا کرد. وی بزرگترین مشکل زیلو را عدم باور مردم و مسئولین به پتانسیل های عظیم این صنعت توصیف کرد و خواستار تشکیل دبیرخانه توسعه صنعت زیلو در شهرستان میبد شد تا فعالیت های پراکنده در این حوزه را انسجام ببخشد. ( متن کامل این گفتگو را اینجا بخوانید)

اما در این میان شنیدن صحبت های یکی از عمده تولید کنندگان زیلو در شهرستان میبد (قطب تولید زیلوی ایران) هم شنیدنی بود. عبدالکریم غنی پور مدیر شرکت زیلوبافان میبد به عنوان فردی که در این ولبشوی بازار با مشکلات تولید محصولی کمتر شناخته شده دست به گریبان است، گفتنی های بسیاری دارد. غنی پور معتقد است مشکل کمبود نقدینگی گریبان تولیدکنندگان «فرش سلامت» را رها نمی کند اما مسئولین فقط حرف می زنند!

تولید زیلو دیگر به صرفه نیست

عباسعلی دهقانی یکی دیگر از تولیدکنندگان زیلو است که از شش سالگی پا به عرصه تولید این محصول ملی و باستانی گذاشته است. وی چند سالی است که به خاطر بیماری خود را بازنشسته کرده و دیگر در زمینه تولید زیلو فعالیت نمی کند. با این وجود نگاهی به کارنامه وی 40 سال از صرف زمان برای فراگیری و تولید «فرش سلامت» را نشان می دهد. 40 سالی که او را با تمام فوت و فن های تولید زیلو آشنا کرده و به همین دلیل هم برخی مراکز در شهرستان میبد از وی برای آموزش نیروهای جوان در این عرصه دعوت کرده اند. هر چند خود وی دل خوشی از تولید زیلو در دوره کنونی ندارد و علت آنرا هم عدم صرفه اقتصادی و در نتیجه عدم اقبال جوانان به این هنر صنعت می داند.

دهقانی در مصاحبه با یزد رسا در خصوص وضعیت کنونی بازار زیلو گفت: الان صحبت هایی که با  فعالان زیلو باف دارم، می گویند زیلو خریدار آنچنانی ندارد و کار کردن در این عرصه به صرفه نیست.

وی با اشاره به دلایل کم رونقی بازار زیلو افزود: اولاً آنطور که باید و شاید به این صنعت توجه نمیشود؛ ثانیاً برای بافت زیلو معمولاً به دو نفر نیاز است که در گذشته نوجوانان و کودکان عمل پنجه زنی را انجام می دادند، ولی الان دیگر علاقه ای به این کار ندارند چرا که کارهای متنوع دیگری برای انجام دادن دارند.

دهقانی با اشاره به بیش از 40 سال فعالیت در این عرصه تاکید کرد: همه چیز در زمینه تولید زیلو از جمله خط و نقشه را بلد هستم و هیچ چیز در مورد زیلو و زیلوبافی نیست که بلد نباشم.

وی افزود: خیلی دوست داشتم به فرزندانم هم این موارد را یاد بدهم ولی به آن دل نبسته بودند. چون زیلو بافی را به عنوان حرفه خود انتخاب نکرده بودند چون می دانستند قرار نیست شغل بشود.