خطر انتقال بیماری شاربن از طریق پوست خام دام
به گزارش یزد رسا به نقل از طنین خاتم، دکتر "مجتبی آغاز" اظهار داشت : پوست خام دامی در زمره فراوردههای خام دامی است که استحصال، بستهبندی، حمل و فراوری آن تحت نظارت دامپزشکی قرار دارد.
رییس شبکه دامپزشکی خاتم گفت: بر طبق قوانین دامپزشکی، پوست دام می‌بایست از دام زنده و سالم و با ذبح شرعی تهیه شده و گله مورد نظر عاری از هرگونه امراض واگیر و خطرناک دامی و مشترک باشد و بعد از استحصال نیز لازم است که پوست با محلول آب و مواد شوینده شیمیایی شسته و ضدعفونی و سپس از مرحله خشک و نمک سود شدن به صورت بستهبندی بهداشتی و توسط کامیونهای سرپوشیده به کارخانه‌های فراوری حمل شود.
وی تاکید کرد: در صورت لحاظ تمامی این موارد و تایید آن توسط کارشناسان دامپزشکی، گواهی حمل بهداشتی جهت نقل و انتقال پوست صادر میشود.
رییس شبکه دامپزشکی خاتم در پایان نیز گفت: در همین راستا، شبکه دامپزشکی شهرستان خاتم در شش ماهه اول سال جاری، گواهی بهداشتی - قرنطینه‌ای، 3 هزار جلد پوست گوسفند و بز را به کارخانه چرم‌سازی مشهد صادر کرده است.
رییس شبکه دامپزشکی شهرستان خاتم اظهار کرد: پوست دام میتواند بیماریهای مشترک بین انسان و دام از جمله بیماری شاربن را به انسان منتقل کند.
بيمارى سياه‌زخم (شارين) Anthrax چیست
سياه‌زخم يا شارين از زمان‌هاى قديم در بيشتر نقاط دنيا وجود داشته و مشترک بين انسان و حيوانات علف‌خوار مى‌باشد. عامل بيمارى با سيلوس آنتراسيس است. اسب نسبت به بيمارى حساس بوده و از طريق زخم‌ها و خراش‌هاى جلدى و يا بلع ميکروب (از طريق خراش‌هاى موجود در دهان) و يا در اثر نيش حشرات آلوده به بيمارى مبتلا مى‌شود. علائم بيمارى در حيوان گاهى به حدى شديد است که با ساير بيمارى‌ها مثل پيچ‌خوردگى روده اشتباه مى‌شود. در اين حالت ادرار و مدفوع خونى بوده و کف همراه با خون از دهان و بينى جارى مى‌شود و حيوان در مدت ۳ تا ۶ روز تلف مى‌گردد. در کالبدگشائى طحال حيوان بزرگ و رگ‌ها پرخون و سياه مى‌باشد. در صورتى‌که بيمارى از طريق نيش حشرات وارد بدن شود تب، تنگى نفس و دل‌درد در حيوان ديده مى‌شود. اورام گرم در ناحيه گلو و جلوشانه ظاهر و به‌تدريج به حجم آنها اضافه مى‌گردد. انسان در اثر تماس با دام مبتلا و با لاشه آن از طريق خراش‌هاى جلدى و مخاطى بيمار مى‌گردد. شارين روده‌اى در انسان با مصرف گوشت و اعضاء آلوده حيوان بيمار حادث مى‌شود. چنانچه لاشه حيوانات شارينى در زمين پراکنده شود خاک آن نواحى تا مدت‌ها حاوى باکترى بوده و در انتقال بيمارى نقش دارد. به همين دليل توصيه مى‌شود لاشه حيوانات شارينى حتماً بايد در عمق زياد و همراه با چند لايه آهک دفن شود.
