به گزارش یزد رسا، مدیر کل اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی استان یزد در اظهار نظری بسیار جالب گفته "وجود مواد مخدر در جامعه کارگری استان عامل افسردگی و عدم نشاط کارگران است."

این اظهار نظر جناب مدیر کل در اوج رکود اقتصادی که بسیاری از کارگران کار خود را از دست داده و اغلب کارخانجات در پرداخت حقوق کارگران خود در مانده‌اند و ماه‌ها حقوق کارگران را پرداخت نکرده‌اند؛ جایی بسی تامل دارد و حاکی از آن است که این مقام مسئول از تمام احوالات قشر مظلوم کارگری آگاه است!!

از این سخنان کارشناسانه این گونه برداشت می‌شود که «کارگران اینقدر خوشی زیر دلشان زده و از آن جایی که حقوقشان خیلی بیشتر از هزینه‌هایشان است؛ به سمت مواد مخدر رفته و درصدی از این حقوق نجومیشان را صرف استعمال مواد دخانی می‌کنند؛ از این رو کمی از خوشی روزگار را که برایشان زیادی شده را کم می‌کنند.»

اما باید به جناب مدیر عامل نشسته بر صندلی راحت مدیر کلی در اتاق شیک و تشریفاتی اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی استان متذکر شد، سایه سنگین رکود بر اقتصاد کشور سایه افکنده و اولین قربانیان خود را از قشر ضعیف و زحمت‌کش کارگری می‌گیرد.

شرایط اقتصادی به گونه‌ای رقم خورده است که کارخانجات و واحدهای تولیدی بسیاری در سطح استان و کشور به تعطیل شده‌ و کارگران خود را دست خالی روانه خانه کرده‌اند. موج تعطیلی گسترده کارخانجات در استان صنعتی یزد بر هیچ کسی پوشیده نیست. هر چند گوش شنوایی برای شنیدن صدای اعتراض کارگرانی که ماها حقوق دریافت نکرده‌اند وجود ندارد اما دور از انصاف است در این شرایط موضوع مورد بحث جناب مدیر کل در نشست شورای هماهنگی تعاون، کار و رفاه اجتماعی یزد افسردگی ناشی از اعتیاد کارگران باشد.

هر چند نفس استعمال مواد مخدر به خودی خود قبیح است و در روحیه و نشاط کارگران تاثیر گذار است اما مدیران استانی و کشوری باید متوجه باشند که عوامل مهمتر دیگری در روحیه و نشاط این قشر زحمت کش موثر است. اگر به دنبال تحقیق و کنکاش پیرامون موضوع افسردگی کارگران هستند عواملی چون عدم پرداخت حقوق و دستمزد، عدم امنیت شغلی، از دست دادن شغل، اجاره عقب افتاده خانه، قسط و بدهکاری و هزاران عامل دیگر را نیز وجود دارند که از اهمیت بسیار بالاتری قرار دارد.

عدم پرداخت مرتب حقوق کارگران و معوقات آنان، شرایط سخت کاری و همچین عدم رسیدگی به شکایات این قشر جامعه هر روز باعث بیشتر شدن فشار بر زندگی آنان شده و تحمل این شرایط را برای خانواده آنان خیلی سخت کرده است. باید به مسئولین پرمدعای دولتی گفت این ها عامل اصلی دلزدگی و افسردگی کارگران است که خساراتهای جبران ناپذیری به این قشر و خانواده‌های آنان وارد کرده است.

انتهای پیام/ق