به گزارش یزدرسا به نقل از سرو ابرکوه، سرداب در لغت، به فضاي زيرزمين گفته مي شود كه به منظور مصون ماندن از گرما ساخته مي شد. در گذشته زماني كه هنوز كولر، پنكه و يخچالي وجود نداشت، در خانه هاي مناطق گرمسيري و در زير ساختمان و بناي قابل سكونت، زيرزمين ها را به شكلي طراحي مي كردند، كه از طريق بادگير هواي خنك و مطبوع در خانه جريان داشته باشد.

علامه دهخدا درباره سرداب مي‌نويسد: سرداب خانه‌اي را گويند كه در زيرزمين سازند تا در گرما به آن پناه برند و آب در آنجا نگاه دارند تا سرد بماند.‌ همانطور كه از نام آن مشخص است "سرداب" تركيبي از دو كلمه "سرد + آب" است كه دليل انتخاب اين نام را مي‌توان بخاطر يكي از كاربرد هاي آن يعني سرد نمودن آب در تابستان دانست.

حامد اکرمی محقق جوان ابرکوهی در این خصوص می گوید: سرداب‌ها علاوه بر خنك نگه داشتن آب، وظيفه نگهداري مواد غذايي و مواد قابل فساد و خنك سازي خانه را نيز بر عهده داشتند.

وی افزود: ساخت سرداب در شهرستان ابرکوه به لحاظ وجود آب و هوای خشک و کویری سابقه طولانی دارد، بطوریکه بیش ازده ها سرداب همچون سرداب جهانستان، فتح آباد و فیروزآباد که به ثبت ملی رسیده اند، در جای جای ابرکوه به چشم می خورد.

پژوهشگر جوان بیان کرد: سرداب فیروزآباد ابرکوه؛ با 80 مترمربع مساحت در روستاي فيروز آباد واقع شده است. این سرداب عليرغم قدمت زياد همچنان پابرجا می باشد.

اکرمی گفت: مصالح بكار رفته در اين بنا شامل خشت خام، گل وكاه مي باشد و قدمت آن به اواخر دوره قاجاريه مي رسد، كه تحت شماره 15069 در تاریخ 84/12/13 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.

وی عنوان کرد: در گذشته خیرین اقدام به ساخت این بناها می کردند، تا کشاورزان آن مزارع بتوانند برای استراحت و نوشیدن اب خنک در طول روز به آنجا مراجعه نمایند.