به گزارش یزدرسا به نقل از مطالبه گر در ابتدا و پیش از هر چیز باید نگاهی به حوادث سالهای قبل استان نمود و از خود پرسید به راستی آیا ابعاد حادثه ۲ ماه قبل که منجر به ربایش ۵ مرزبان عزیز گشت نسبت به موارد مشابه سالهای قبل گسترده تر بود که از همان ابتدا شاهد انتشار وسیع خبر در رسانه های مختلف و بزرگنمایی البته به سبک رسانه های وابسته به اصلاحات بودیم؟ البته که ما هم معتقدیم کوچک ترین اتفاق برای هر عزیزی از هم وطنانمان می تواند زخمی بر پیکر جامعه اسلامی ما باشد لیکن طرف صحبت ما با آن رسانه هایست که از همان ابتدا همسو با یک جریان خاص به دنبال طراحی پازلی بودند که تکمیل آن با آزادی مرزبانان در مسیر غیرطبیعی و توسط یک جریان خاص می باشد؟

برای تبیین صحیح موضوع به نظر می رسد لازم است اشاره ای کوتاه به حوادث سالهای قبل استان شود چرا که برخی رسانه ها همچون بی بی سی با دادن آدرس غلط سعی دارند از جو احساسی جامعه بهره برداری کرده و آزادی این مرزبانان را منسوب به یک جریان خاص نماید! مسئله ای که وقتی در رسانه های داخلی وابسته به اصلاحات در داخل و رسانه های همسوی آن در خارج کشور مشاهده می کنیم این سوال را به ذهن متبادر می سازد که آیا این جریان سازی رسانه ای و اظهارنظر های خاص از سوی برخی جریان های سیاسی می تواند یک سناریو برای بُلد شدن چهره ی افراد خاص در این حوادث و استفاده از ظرفیت آنان در پدیده های دیگر سیاسی باشد؟

بی بی سی در تحلیلی می نویسد: چرا سرنوشت ۱۶ گروگان ایرانی اعدام شده در سال ۱۳۸۷ تکرار نشد؟ در ادامه نیز اظهار نظرها و تحلیل های مشابه توسط چهره هایی چون کدیور و رسانه های چون شرق مطرح می شود. به راستی ابعاد گروگانگیری اخیر و پس از آن آزادی ۴ نفر از ۵ مرزبان ربوده شده به نسبت اتفاقات سالهای قبل چه میزان بزرگ تر بوده است که رسانه های معلوم­الحال وابسته به اصلاحات و حامی جریان فتنه اینگونه وارد میدان شده و بخش عظیم مطالب خود را به آن اختصاص می دهند؟

سال های قبل همواره استان سیستان و بلوچستان شاهد حوادثی ناگوار اعم از درگیری، گروگان گیری ، راهبندان و... بوده است. حوادثی که البته هر کدام تلخی خاص خود را داشت و هر یک به تنهایی می تواند مدتها اخبار کشور و حتی جهان را به خود اختصاص دهد اما بررسی اخبار وقایع فوق و رصد اخبار مربوط به آن در رسانه های مختلف نشان می دهد این گونه حوادث برای بسیاری از رسانه ها همچون بی بی سی، صدای امریکا و برخی رسانه های داخلی جایگاه چندانی نداشته و کمترین اخبار به آن اختصاص یافته و اگر هم پرداخته شده بگونه ای محدود و البته جهت دار بوده است. حوادثی همچون گروگان گیری پاسگاه ناهوک، جنایت تاسوکی و گروگان گیری ۷ نفر از مردم استان در همین حادثه، گروگانگیری نوبندیان چابهار، انفجار اتوبوس سپاه، انفجار مسجد جامع و مسجد علی ابن ابیطالب(ع) و از این دست اتفاقات ، حوادثی ست که دلایل مختلف می تواند مهم تر و رسانه ای تر باشد چرا که در اکثر وقایع فوق قربانیان افرادی بوده اند که هیچ مسئولیت و جایگاه نظامی نداشته اند لذا اگر قرار باشد حس انسان دوستی آقایان تحریک شود حوادث فوق خیلی تاثیرگذار تر از گروگان گیری اخیر بوده است. باز هم تاکید می شود قرار نیست شیرینی آزادی این عزیزان را به کامتان تلخ کنیم و البته قرار هم نیست از این شیرینی عده ای بهره برداری سیاسی کنند.

مردم عزیز استان به خاطر دارند حادثه تلخ تاسوکی چگونه نوروز ۸۵ را به کامشان تلخ کرد! در آن حادثه بیش از بیست نفر کشته و ۷ نفر توسط مالک و گروهک تروریستی­اش ربوده شدند و در نهایت پس از ۵ ماه آزاد شدند ولی نه جو سازی صورت گرفت و نه ذوق زدگی رسانه هایی چون شرق و بی بی سی و جرس را شاهد بودیم!

جالب آنکه بی بی سی در خبر خود به گروگان گیری سال ۸۷ اشاره می کند که منجر به شهادت همه مرزبانان شد. ای کاش صادقانه به حوادث دیگری که البته سرنوشت گروگان های سال ۸۷ را هم نداشت اشاره می کرد نه فقط به آن حادثه خاص، که خود جای بحث فراوان دارد!

در حد اشاره می توان به گروگان گیری نوبندیان چابهار نیز اشاره نمود که در آن ۱۸ نفر از مردم و هم وطنانمان ربوده شدند و در کمتر از ۴۸ ساعت با اقدامات استاندار وقت استان مردم شاهد ازادی آنان بودند! در آن مقطع رسانه های ذوق زده امروز ترجیح دادند سکوت کنند. قصه آزادی گروگان های پاسگاه گدار ناهوک سراوان که در سال ۸۴ و پیش از حادثه تاسوکی ربوده شدند هم می تواند موضوعی باشد که بر ادعاهای بی اساس بی بی سی و رسانه های همسوی آن خط بطلان بکشد.

مردم استان به خوبی خاطر شریفشان می باشد که انفجار مسجد علی ابن ابیطالب (ع) و بعد چند ماه از آن انفجار مسجد جامع چگونه کامشان را تلخ نمود . حوادثی که می توانست مدتها اخبار کشور را به خود اختصاص دهد اما همه دیدند که در میان سکوت رسانه های معلوم­الحال وابسته به فتنه ، شیرینی آن روزهای مردم به تلخی مبدل شد. جالب آنکه همزمان با همین حوادث تلخ استان که منجر به شهادت جمع زیادی از مردم استان گردید رسانه های وابسته به غرب در داخل و خارج اقدام به تکمیل پازل انقلاب مخملی خود می کردند. در این دو حادثه بیش از ۴۰ نفر از مردم استان به شهادت رسیدند ولی سوژه اصلی همین رسانه هایی که امروز دلسوز مردم شده اند، سناریوی قتل ندا آقاسلطان و حوادث پس از انتخابات بود. در حالی که مردم استان داغدار شهادت فرزندان خود بودند کمترین اخبار در رسانه های چون بی بی سی، وی او ای و جرس به این حوادث اختصاص داده شده و جالب آنکه مردم دنیا در میان این حوادث تنها شاهد صحنه قتل مشکوک ندا آقا سلطان بودند بگونه ای که همان ۲۴ ساعت اول بیش از ۱ میلیارد انسان در سراسر دنیا این صحنه را مشاهده می کنند بی انکه خبری از حادثه تلخ شهادت نمازگزاران مسجد علی ابن ابیطالب (ع) و مسجد جامع دیده باشند.

حال باید پرسید به راستی ذوق زدگی رسانه هایی چون بی بی سی فارسی و مطبوعات داخلی همسوی با آن از چیست؟از آزادی مرزبانان یا از پا در میانی جناب مولوی؟! چرا قرار است تمام ماجرا به نام یک فرد خاص تمام شود؟! اگر آزادی اینقدر خوشحال کننده است چرا حوادث مشابه سالهای قبل از جمله آزادی هم وطنانمان در سال های گذشته که به نمونه هایی اشاره شد، این جریان ها را سر شوق نیاورد؟ بی شک علت خوشحالی نمی تواند آزادی مرزبانان باشد؟ جالب آنکه محسن کدیور در افاضه ای بی سابقه اظهار می دارد: اقدام جناب مولوی تاسی به سیره پیامبر خدا بود! از اینگونه اظهارنظرهای عجیب و غریب در این چند روز به مراتب شاهد بوده ایم.

به هر حال به نظر می رسد گروگان گیری اخیر و پرداختن به آن به شکلی که اشاره شد جریان سازی هدفمند و سناریو مانندی بود که باید به نام یک فرد و گروه خاص تمام شود تا شاید بتوان در روزهای آینده از این چهره در نقش های مختلف دیگر استفاده شود و صد البته در این میان اشتباهات فاحش برخی از مسئولین نیز بدان کمک نمود؟!