رقبای ما باپیری جمعیت مواجه‌اند/هیلاری چگونه شرکت توییتر را برای کمک به اغتشاشات ایران متقاعد کرد/برای خواندن پیامهای محرمانه پتو سرم می کشیدم!
فصل بیست و چهارم کتاب به بیان خاطرات کلینتون با موضوع دیپلماسی در عصر مدرن می‌پردازد که این فصل، "سیاستمداری در قرن 21: دیپلماسی دیجیتال در جهانی به هم پیوسته" نام دارد. مشرق قصد دارد طی روزهای آتی متن کامل فصل مربوط به دیپلماسی دیجیتال در کتاب "انتخاب‌های سخت" را در چند شماره منتشر کند.
- "تک کمپ" دوره آموزشی بود که توسط آمریکا در محلی در نزدیکی لیتوانی برگزار شد
- دوره آموزشی دو روزه برای اینکه بتوانند سانسورها را دور بزنند
- البته ما از آن روی سکه و تاثیرات مخرب انقلاب دیجیتال غافل نبودیم
هیلاری کلینتون در کنار کتاب تازه‌منتشرشده "انتخاب‌های سخت"
بخش اول/آموزش دو روزه به مخالفان برای دور زدن دولت ها/ ابتکار بشار اسد در توئیتر/ مردی که هیلاری را در امور فنی همراهی می‌کرد
بخش اول/فصل "سیاستمداری در قرن 21: دیپلماسی دیجیتال در جهانی به هم پیوسته"
"این دولت باید برود به جهنم"! این پاسخ قاطع زن جوانی بود که از بلاورس برای شرکت در دوره آموزشی "تِک کمپ" به لیتوانی آمده بود. وقتی از او به عنوان یکی از فعالان حامی دموکراسی پرسیدم که آیا در بازگشت به کشورش نگران عواقب حضورش در اینجا نیست، با این پاسخ روبرو شدم.
"تک کمپ" دوره آموزشی بود که در ژوئن 2011 توسط وزارت امور خارجه آمریکا در محلی در نزدیکی لیتوانی برگزار شد. هدف از برگزاری این دوره آشنا نمودن فعالان مدنی منطقه با چگونگی استفاده از فناوری به منظور پیشبرد اهداف خود و گریز از آزار و اذیت های احتمالی بود. در میان کشورهایی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی استقلال یافتند، یکی از سرکوبگرترین حکومت ها متعلق به بلاروس بود. اما آنطور که این زن به من گفت او هیچ ترسی از حکومت نداشت و هم اکنون به لیتوانی آمده بود تا با آموختن تکنیک ها و مهارت های جدید یک قدم از سانسورچی ها و ماموران امنیتی پیش تر باشد. من به شخصه شیوه کار او را می پسندیدم.
حدود 80 فعال مدنی از 18 کشور در یک اتاق کوچک در شهر "ویلنیوس" در کنار یکدیگر جمع شده بودند تا در یک دوره آموزشی دو روزه شرکت کنند. این افراد که اغلب آنها را مخالفان حکومت و بنیانگذاران نهادهای مردمی تشکیل می دادند به دنبال ابزارهای جدیدی بودند تا از طریق آنها دیدگاه های خود را بیان کنند و سانسورها را دور بزنند. در این کارگاه دو روزه گروهی از کارشناسان وزارت امور خارجه حضور داشتند تا به آنها شیوه حفاظت از حریم شخصی در فضای مجازی و چگونگی گذر از سیستم های امنیتی دولتی را بیاموزند. نمایندگانی از توئیتر، فیس بوک، مایکروسافت و اسکایپ نیز در این دوره شرکت کرده بودند.
به گفته برخی از فعالان مدنی، حکومت بشار اسد هشتگ هایی را که مخالفان از آنها در توئیتر استفاده کرده بودند شناسایی کرد و سپس به منظور گمراه نمودن کاربران حامی مخالفان، اقدام به انتشار هرزنامه هایی با پرچسب های مشابه در اینترنت نمود. حال سوال آنها این بود که آیا می توانند از اینگونه اقدامات جلوگیری کنند؟ برخی از فعالان مدنی نیز به دنبال یافتن راهکارهایی بودند تا با بهره گیری از آنها بتوانند در مواقع بحران در کوتاه ترین زمان ممکن مکان راهپیمایی ها و سرکوب‌ها را شناسایی کنند.
همان شب، من به اتفاق هیئت همراه برای شام به یک رستوران محلی در ویلنیوس رفتم. به هنگام صرف شام نظر آنها را درباره اتفاقات آن روز جویا شدم. "الک رأس" مشاور ارشدم، از روند برگزاری دوره آموزشی اظهار خشنودی کرد. در واقع او همان شخصی بود که در سال 2008 به کمپین انتخاباتی اوباما کمک کرد تا به "سیلیکون ولی" (محل استقرار غول های فناوری جهان از جمله اینتل، اپل، گوگل، یاهو و...) و گستره وسیع صنعت فناوری راه یابد و از آن به نفع خود بهره ببرد. پس از اینکه به عنوان وزیر خارجه آمریکا انتخاب شدم از او خواستم تا به وزارتخانه تحت سرپرستی من کمک کند تا با مقتضیات و دگرگونی های قرن 21 همسو شود. با اینکه اطلاعات شخصی من در زمینه فناوری محدود بود به خوبی میدانستم که فناوری های جدید چطور شیوه ارتباط، کار و حتی سرگرمی های مردم در اقصی نقاط جهان را تغییر داده است و به همان نسبت می تواند بر روابط دیپلماتیک موثر باشد.
اطلاعاتم در زمینه فناوری محدود بود، اما میدانستم فناوری چقدر بر روابط دیپلماتیک موثر است
آن شب در صحبت هایمان به این نکته اشاره کردیم که این ابزارها به خودی خود نه مخرب هستند و نه سازنده. همانطور که هم می شود از فولاد در ساخت بیمارستان استفاده کرد و هم در ساخت تانک و یا انرژی هسته ای هم می تواند انرژی مورد نیاز یک شهر را تامین کند و هم موجب ویرانی آن شود، فناوری ها نیز می توانند در خدمت اهداف خوب و بد قرار گیرند. به همین دلیل در اینجا به منظور بهره مندی از مزایای فناوری باید کاملا مسئولانه عمل می کردیم تا احتمال خطرات ناشی از آن را کم کنیم.
فناوری راه حل های جدیدی برای حل مشکلات ارائه داده و به بهبود منافع و ارزش های آمریکایی کمک شایانی کرده است. ما با به خدمت گرفتن فناوری تلفن همراه و رسانه های اجتماعی علاوه بر حفظ حوزه وظایف دولت، مانع از سوء استفاده از اسناد شده و به زنان و جوانان، که معمولا در حاشیه قرار داشتند، قدرت بیشتری دادیم. به شخصه شاهد بودم که چطور اختراعات جدید به مردم کمک کرد تا فقر را پشت سر بگذارند و کنترل بیشتری روی زندگی خود داشته باشند. بطوریکه کشاورزان کنیایی با استفاده از تلفن همراه و فناوری های بانکی مرتبط با آن توانستند 30 درصد بر درآمد خود بیفزایند. همچنین با بهره گیری از همین فناوری ها اطلاعات بیشتری درباره چگونگی مبارزه با آفات کسب کردند.
در بنگلادش، بیش از 300 هزار نفر برای یادگیری زبان انگلیسی از طریق گوشی های تلفن همراه نامنویسی کردند. در حال حاضر، در کشورهای در حال توسعه، حدود 4 میلیارد تلفن همراه وجود دارد که بخش زیادی از آن در اختیار کسانی همچون کشاورزان، رانندگان و فروشندگان قرار دارد. در واقع پیش از این هیچگاه امکان دسترسی به آموزش و فرصت یادگیری برای این دسته از افراد فراهم نبوده است. مطالعات و تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد افزایش 10 درصدی ضریب نفوذ تلفن همراه در کشورهای در حال توسعه می تواند سقف تولید ناخالص ملی را 0.6 تا 1.2 درصد افزایش دهد که خود به معنای کسب میلیون ها دلار سود و ایجاد هزاران فرصت شغلی است.
البته ما از آن روی سکه و تاثیرات مخرب انقلاب دیجیتال غافل نبودیم. شبکه اینترنت به واسطه سرعت، تاثیرگذاری و سهولت دسترسی به آن، امکان انجام اقدامات غیرقانونی را در سطح وسیع فراهم کرده است. همانطور که می دانید بخش زیادی از اطلاعاتی که در اینترنت وجود دارد قابل استناد نیست. اما این تنها بخش کوچکی از مشکل است. تروریست ها و گروه های افراطی از اینترنت به منظور ترویج کینه و نفرت، عضو گیری، طراحی و اجرای حملات تروریستی استفاده می کنند. قاچاقچیان انسان با فریب افراد، شیوه جدیدی از برده‌داری را با استفاده از شبکه اینترنت راه اندازی کرده اند. سوء استفاده جنسی از کودکان بیداد می کند. هکرها به شبکه موسسات مالی، فروشگاه ها، شبکه تلفن همراه و ایمیل شخصی افراد نفوذ کرده اند. گروه های جنایتکار و نژادپرستان با بهره گیری از توان جاسوسی خود اقدام به راه اندازی جنگ های سایبری نموده اند. بطوریکه زیرساخت های اصلی چون سیستم کنترل ترافیک هوایی به شدت در مقابل حملات سایبری آسیب پذیر است.
بخش دوم/هیلاری چگونه شرکت توییتر را برای کمک به اغتشاشات ایران متقاعد کرد/برای خواندن پیامهای محرمانه پتو سرم می کشیدم/اقدام مقامات آمریکا در سفر به روسیه
فصل "سیاستمداری در قرن 21: دیپلماسی دیجیتال در جهانی به هم پیوسته"
هرگاه سفر حساسی در پیش داشتیم و می خواستیم به جایی مثل روسیه برویم، مقامات امنیتی مؤکداً از ما می خواستند تا لپ تاپ، تلفن همراه و دیگر وسایل ارتباطی خود را در هواپیما گذاشته و باطری آن را خارج کنیم تا سرویس های اطلاعاتی خارجی امکان نفوذ به آنها را پیدا نکنند. حتی در دیدارهای دوستانه نیز ملزم به رعایت شدیدترین تدابیر امنیتی بودیم. ما باید در استفاده از فناوری و چگونگی دریافت پیام های محرمانه جوانب احتیاط را به طور کامل لحاظ می کردیم. یکی از شیوه های حفاظت از پیام های محرمانه این بود که برای خواندن آنها از یک چادر مات استفاده می کردیم که در یکی از اتاق های هتل تعبیه شده بود.
حتی در صورت در اختیار نداشتن چنین امکاناتی باید پیش از باز کردن پیام یک پتو بر روی سر خود می کشیدیم. خواندن نامه در خفا به کمک نور یک چراغ کوچک وقتی دیگران در خواب بودند به من این احساس را می داد که دوباره به دوران کودکی بازگشته ام. بارها به من هشدار داده شد که مراقب صحبت هایم در اتاق هتل باشم. البته احتمال چنین اقدامات خرابکارانه ای تنها متوجه مقامات دولتی نبود، بلکه شرکت های آمریکایی نیز از اینگونه خطرات مصون نبودند.
بارها مدیران شرکت های بزرگ با من تماس گرفته و در مورد سرقت اسرار حرفه ای خود شکایت کردند. در مواردی حتی سارقان به رایانه های شخصی آنها در منزل دستبرد زده بودند. به منظور تمرکز تلاش ها در جهت مقابله بهتر با این تهدیدات در فوریه 2011 اقدام به راه اندازی نخستین واحد هماهنگی امور سایبری در وزارت امور خارجه نمودم.
برخی از دولت ها با ایجاد موانع الکترونیکی دسترسی آزادانه شهروندان به اینترنت را محدود می کنند. یکی از این روش ها، حذف نام ها، عبارات و کلمات خاص از نتایج موتورهای جستجو است. آنها نه تنها در دوران آشوب و اغتشاش بلکه همواره اقدام به سرکوب افرادی می کنند که فعالیت های صلح آمیز غیرسیاسی دارند. چین از جمله این کشورها است. با وجود حدود 600 میلیون کاربر اینترنت در این کشور، یکی از سختگیرانه ترین محدودیت ها بر آزادی اینترنت در این کشور اعمال می شود.
دولت چین با استفاده از یک سیستم امنیتی قوی اقدام به مسدود نمودن وبسایت های خارجی و تمام صفحاتی کرده است که محتوای آنها می تواند منافع حزب کمونیست را تهدید کند. برخی گزارش ها حاکی از آن است که در این کشور حدود 100 هزار نفر مسئول بازبینی صفحات وب هستند. حتی در سال 2009 و در پی بروز شورش های قومی در استان شین جیانگ در شمال غربی چین، دولت این کشور حدود ده ماه بطور کامل مانع از دسترسی شهروندان به اینترنت شد.
تصویری که ادعا می‌شود از آخرین لحظات پیش از مرگ "ندا آقاسلطان" گرفته شده است
در ژوئن همان سال، جوانان ایرانی از وبسایت ها و شبکه های اجتماعی به منظور ارسال پیام های خود در جریان اعتراضات پس از انتخابات استفاده کردند. درست در همان زمان بود که صحنه تیراندازی به خانم 26 ساله ای به نام "ندا آقا سلطان" توسط نیروهای شبه نظامی طرفدار دولت با استفاده از دوربین تلفن های همراه ضبط شده و در توئیتر و فیس بوک منتشر شد.
بدین ترتیب، در کمتر از چند ساعت میلیون ها نفر از مردم جهان مشاهده کردند که چطور در یکی از خیابان های تهران دختر جوانی در خون خود غلتید. به گفته مجله تایم: "در طول تاریخ حیات بشری، هیچ صحنه قتلی با این حجم از ببینده مواجه نبوده است". همین ویدئو خشم جهانیان نسبت به ظلمی که به معترضان می رفت را برانگیخت.
درست پنج روز پیش از این حادثه، مقامات وزارت امور خارجه که پیگیر تلاش های مخالفان دولت ایران در فضای مجازی بودند، متوجه بروز یک مشکل شدند. توئیتر قصد داشت به منظور انجام تعمیرات دوره ای برای مدت زمان کوتاهی خدمات جهانی خود را محدود کند که دقیقا نیمه روز در تهران بود.
برای حل این مسئله یکی از اعضای واحد برنامه ریزی سیاسی وزارت امور خارجه به نام "کوهن" که جوانی 27 ساله بود، انتخاب شد. در آوریل همان سال او طی سفری به بغداد با "جک دورسی" یکی از بنیانگذاران و مدیران توئیتر، ملاقاتی داشت. به همین دلیل او بلافاصله تلاش کرد تا ضمن ارتباط با دورسی به او هشدار دهد که محدود ساختن خدمات توئیتر در آن بازه زمانی چه ضربه ای به فعالان اجتماعی در ایران وارد می کند.
در نتیجه همین گفتگوها، توئیتر برنامه تعمیرات خود را تا نیمه شب بعد به تعویق انداخت. این شرکت در توضیح علت این کار در یادداشتی که در وبلاگ خود منتشر کرد نوشت: "به نظر می رسد در حال حاضر توئیتر نقش ارتباطی مهمی در ایران ایفا می کند". با این حال دولت ایران ثابت کرد در استفاده از این فناوری ها به نفع اهداف خود، مهارت فوق العاده ای دارد.
در آن روزها، سپاه پاسداران ایران فعالیت رهبران معترضان را در فضای مجازی تحت نظر گرفته بود. بطوریکه اگر یکی از آنها که در خارج از کشور اقامت داشت، در اینترنت مطلبی در انتقاد از دولت منتشر می کرد؛ خانواده اش در ایران مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند. سرانجام نیز دولت تصمیم گرفت به صورت سراسری شبکه تلفن همراه و اینترنت را قطع کند و به روش های معمول ارعاب و ترور متوسل شود. بدین ترتیب، معترضان زیر بار فشار سرکوب بی رحمانه دولت، شکستند.
رویدادهای ایران و همچنین آزار و اذیت فعالان اینترنتی از سوی برخی دولت های مستبد، من را متاثر کرد. به همین دلیل "دن بائر"، معاون دستیار وزیر امور خارجه در امور دموکراسی، حقوق بشر و کار را از جورج تاون احضار کردم. دن بائر خود استاد دانشگاه بود و در مورد رابطه میان اخلاق، اقتصاد و حقوق بشر تحقیق و تدریس می کرد. من از او خواستم تا با همکاری "الک" ["الک رأس" مشاور ارشد کلینتون] برای حل این مسئله راه چاره ای بیابد.
"الک راس" مشاور ارشد کلینتون در امور "ابداعات"
به گفته آنها دولت آمریکا می توانست با اختصاص بودجه مناسب و فراهم آوردن فناوری های پیشرفته به معترضان کمک کند تا با دور زدن سانسورها، از فشارهای نظارتی دولت بکاهند. سرمایه گذاری ما در این مقطع زمانی می توانست امکانات لازم را در اختیار افرادی قرار دهد که بیش از هر کسی برای ادامه فعالیت های خود به چنین تسهیلاتی نیاز داشتند.
اما در این میان یک مسئله دیگر نیز وجود داشت؛ مجرمان و تبهکاران نیز می توانستند در سایه شرایط به وجود آمده به صورت پنهانی به اقدامات غیرقانونی خود ادامه دهند. بدین ترتیب، سازمان های اطلاعاتی و قضایی آمریکا نیز با چالش مواجه می شدند. آیا این تصمیم می توانست به انجام فعالیت های غیرقانونی دامن بزند؟ آیا حمایت از فعالان مدنی و تجهیز آنها ارزش چنین خطری را داشت؟ نمی توانستم به راحتی این نگرانی ها را نادیده بگیرم.
فصل "سیاستمداری در قرن 21: دیپلماسی دیجیتال در جهانی به هم پیوسته"
امنیت ملی ما به شدت در خطر بود. تصمیم دشواری پیش رو داشتم. با این حال به نظرم حمایت از آزادی بیان و تشکل های مردمی در سراسر جهان ارزش خطر کردن را داشت. خلافکاران همواره راهی برای سوء استفاده از فناوری های جدید پیدا می کردند پس دلیلی نداشت که به این بهانه برنامه های خود را به تعویق بیندازیم. من چراغ سبز را به همکارانم نشان دادم.
بدین ترتیب، گروه کار خود را آغاز نمود. تا سال 2011 و زمان بازدید من از لیتوانی، دولت آمریکا بیش از 45 میلیون دلار برای حفظ امنیت معترضان در فضای مجازی و آموزش پنج هزار نفر از فعالان مدنی هزینه کرد. این افراد که خود از کشورهای مختلف آمده بودند توانستند هزاران تن دیگر را آموزش دهند.
همچنین به منظور ساخت اپلیکیشن ها و ابزارهای جدید با متخصصان و طراحان همکاری هایی داشتیم. یکی از این ابزارها، دکمه ای بود که بر روی گوشی های تلفن همراه تعبیه می شد و به معترضان این امکان را می داد که در صورت دستگیری توسط نیروهای دولتی، با فشردن این دکمه به دوستان خود موضوع را اطلاع دهند. به علاوه با استفاده از این دکمه بلافاصله تمامی شماره تلفن های موجود در تلفن همراه حذف می شد.
باید گفت استفاده از فناوری های نوین بخشی از تلاش وزارت امور خارجه و سیاست های خارجی دولت آمریکا بود که با هدف همسو شدن با مقتضیات قرن 21 صورت گرفته بود. پیش از حضورم در وزارت خارجه در نشریه "امور خارجه" مقاله ای به قلم "آنه ماری اسلاتر" با عنوان "یک گام به جلو: قدرت آمریکا در قرن اینترنت" خواندم.
نویسنده که خود رئیس دانشکده روابط عمومی و بین الملل "وودرو ویلسون" پرینستون بود در این مقاله به تشریح ساختار اینترنت پرداخته بود. به گفته او در قرن حاضر، اینترنت با تمامی ابعاد زندگی ما از ارتباطات و تجارت گرفته تا جنگ ها در هم تنیده شده است.
اسلاتر معتقد است در چنین جهان در هم پیچیده ای، جوامع بین‌المللی و قائل به تنوع به طرز قابل توجهی موفق تر از جوامع تک‌بعدی و بسته عمل می کنند. در واقع آنها بهره بیشتری از شبکه های در حال رشد فرهنگی، تجاری و فناوری می برند و می توانند بر روی فرصت هایی که این پیوند جهانی در اختیار آنها قرار می دهد، سرمایه گذاری کنند. به همین دلیل وجود تنوع فرهنگی، خلاقیت و ارتباط با دنیا در آمریکا یک مزیت بزرگ به شمار می رود.
کلینتون در کنار آنه ماری اسلاتر مدیر وقت سیاستگذاری وزیر خارجه
بنا بر آمار، حدود 55 میلیون نفر از جمعیت آمریکا در سال 2009 را مهاجران یا فرزندان آنها تشکیل می دادند. این افراد که نسل اول یا دوم آمریکایی ها هستند نه تنها می توانند ما را به سرزمین مادری خود پیوند دهند بلکه از لحاظ فرهنگی، اقتصادی و سیاسی نیز برای آمریکا ارزشمند هستند. حضور مهاجران در آمریکا سبب شده است تا ما همچنان جمعیت جوان و پویایی داشته باشیم در حالیکه بسیاری از رقبای ما با معضل پیری جمعیت مواجه هستند.
روسیه یکی از این کشورهاست که به گفته رئیس جمهور آن، ولادیمیر پوتین، دچار "بحران جمعیت" شده است. اعمال سیاست "تک فرزندی" در چین نیز این کشور را از لحاظ جمعیتی در سراشیبی قرار داده است. از این رو، امیدوارم اصلاحات مربوط به قوانین مهاجرت که در سال 2013 با توافق هر دو حزب به تصویب سنا رسید، بتواند مورد تایید دولت نیز قرار بگیرد.
با تمام احترامی که برای روش های سنتی حفظ قدرت قائلم، باید بگویم با آنه ماری در رابطه با مزیت رقابتی آمریکا در جهان به هم پیوسته امروز کاملا موافق هستم. به همین دلیل از او دعوت کردم تا پرینستون را ترک کرده و در وزارت امور خارجه به ما بپیوندد. چرا که وزارت امور خارجه مسئول سیاست گذاری ها و اتاق فکر داخلی ما به شمار می رفت.
آنه ماری با حضورش در وزارت خارجه به ما و آژانس توسعه بین المللی آمریکا (USAID) کمک کرد تا گزارش چهارسالانه دیپلماسی و توسعه را به طور کامل مورد بازبینی قرار دهیم. این کار بر مبنای گزارش چهارسالانه وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، صورت پذیرفت.
زمانی که عضو کمیته نیروهای مسلح سنا بودم با مفاد این گزارش آشنا شدم که هدف آن تشریح چگونگی استفاده هوشمندانه از توان و قابلیت های کشور بود. موضوعی که من آن را "سیاستمداری در قرن 21" می نامم. بهره گیری از فناوری های نوین، شبکه های خارج از کشور و همکاری بخش دولتی و خصوصی بخشی از این سیاستگذاری ها است که می تواند در آینده ای نه چندان دور ما را فراتر از دیپلماسی سنتی، به ویژه در حوزه اقتصاد و انرژی، سوق دهد. در همین راستا، روابط عمومی وزارت امور خارجه با راه اندازی یک واحد دیجیتال در تلاش است تا از طریق توئیتر، فیس بوک، فلیکر، تامبلر و گوگل پلاس پیام ما را به افراد بیشتری برساند.
تا سال 2013 بیش از 2.6 میلیون نفر از کاربران توئیتر حدود 301 اطلاعیه رسمی ما در این شبکه اجتماعی را مشاهده نمودند که به یازده زبان دنیا از جمله عربی، چینی، فارسی، روسی، ترکی و اردو منتشر شده بود. من همواره به دیپلمات های حاضر در سفارتخانه های آمریکا در کشورهای مختلف توصیه کرده ام که از به روز رسانی صفحات فیس بوک و توئیتر خود غافل نشوند، در برنامه های تلویزیونی آن کشور حاضر شوند و به اشکال گوناگون در فعالیت های اجتماعی شرکت داشته باشند. نکته مهم این است که من از آنها خواسته ام تا به آنچه در آن کشورها به گوش مردم می رسد، به ویژه در شبکه های اجتماعی، توجه بکنند.
صفحه توئیتر وزارت خارجه آمریکا (در حال حاضر)
هنگامی که الزامات امنیتی، ارتباط با شهروندان کشورهای دیگر را محدود می کند، از رسانه های اجتماعی می توان به منظور ارتباط مستقیم با مردم، حتی در جوامع بسته، استفاده کرد. در حال حاضر بیش از 2 میلیارد نفر در سراسر جهان به اینترنت دسترسی دارند. این رقم حدود یک سوم جمعیت جهان را تشکیل می دهد.
در قرن 21، اینترنت به یک فضای عمومی در جهان تبدیل شده است و نقشی مشابه میدان شهر، کلاس درس، بازار و کافی شاپ ها در جوامع سنتی ایفا می کند. بنابراین، دیپلمات های آمریکایی نباید از چنین فضایی به دور باشند.
هنگامی که "مایک مک فاول" استاد علوم سیاسی دانشگاه استنفورد و کارشناس مسائل روسیه در شورای امنیت ملی به عنوان سفیر جدید دولت آمریکا در حال اعزام به مسکو بود، از او خواستم تا راه های جدیدی پیدا کند تا از طریق آن بتوانیم به دور از محدودیت های اعمال شده از سوی دولت روسیه، به طور مستقیم با شهروندان این کشور گفتگو کنیم.
من به او گفتم: "مایک، سه چیز را فراموش نکن؛ قوی باش، با خارج از جمع نخبگان ارتباط داشته باش و در بکارگیری هر نوع فناوری که می تواند به تو کمک کند تا به مردم دسترسی داشته باشی، تردید نکن." چندی بعد، مایک دریافت که از سوی رسانه های وابسته به کاخ کرملین کنترل می شود. به همین دلیل یک شب از طریق یک خط باز با او صحبت کردم و به گونه ای که سرویس های جاسوسی روسی متوجه شوند گفتم که او کار درستی انجام می دهد.
Related Assets:
-
هشتگ #امام_جمعه_خرمشهر داغترین هشتگ توییتر شد
-
مدیران ارشد درآمریکا ۳۰۰ برابر کارمندان معمولی حقوق میگیرند
-
اقتصاد ایران رابه قربانگاه بردیم/تحریم صدای احمدینژاد را هم درآورد/ روحانی همه مشکلات اقتصادی را به گردن جلیلی انداخت
-
توافق احمدینژاد بابرزیل وترکیه مارا غافلگیرکرد/ ماجرای ملاقات بامتکی در پارکینگ رقص/ عمان میانجی مذاکره مخفی
-
مرتبطین ما در ایران اصرار داشتند سکوت کنیم
-
5 هزار نفر را بعد از انتخابات 88 علیه ایران آموزش دادیم
-
از ارتباط جنسی با هیلاری تا مصرف کوکائین با بیل کلینتون +تصاویر
-
هیلاری کلینتون: ایران را کاملاً محو خواهیم کرد
-
تامین هزینه های انتخاباتی «هیلاری کلینتون» از سوی عربستان