به گزارش یزدرسا، شکست برجام و ناکارآمدی دولت در عرصه‌های اقتصادی و مدیریتی کشور، شرایطی را به وجود آورده که به قول معروف «حالا دیگر داعش هم حاضر نیست مسئولیت رأی به روحانی را قبول کند!» اما نکته قابل توجه این است که آیا این ناکارآمدی در حوزه اقتصادی یک دفعه در این چند ماه اخیر به وجود آمده یا نتیجه عملکرد چهار سال و نیم دولت است؟

یقینا نمی‌توان پذیرفت که این مسئله فقط در این چندماه ایجاد شده، چرا که نگاهی به عملکرد دولت در چهار سال و نیم گذشته نشان می‌دهد روند عملکرد دولت در ماه‌های اخیر ادامه همان مسیر گذشته است. اما آنچه که موجب شده تا اصلاح‌طلبان و روشنفکرنمایان این روزها برای برائت از دولت مسابقه بگذارند بیش از آنکه مربوط به ناکارآمدی اقتصادی دولت باشد، به عملکرد سیاسی روحانی مربوط می‌شود. در واقع گلایه اصلی آن‌ها از روحانی این است که چرا او تندروی‌های زمان انتخابات را ادامه نمی‌دهد! تندروی‌هایی که آن‌ها می‌توانستند از لابه لای آن به مقاصد موردنظرشان برسند.

اما آیا آن‌ها واقعا می‌توانند از مسؤولیت دولت روحانی شانه خالی کنند و آیا جامعه و افکار عمومی چنین چیزی را قبول می‌کند؟ آیا مردم قبول می‌کنند کسانی که زمانی می‌گفتند «جناح اصلاح‌طلب آمده و کمک کرده و خودش را به‌عنوان فدایی دولت قرار داده» و یا می‌گفتند «اصلاح‌طلبان باید دست روحانی و ظریف را ببوسند» حال بتوانند مسیرشان را از روحانی جدا کنند؟

به نظر می‌رسد چهره‌های برجسته اصلاح‌طلب بهترین کسانی باشند که می‌توانند به این سؤوالات پاسخ می‌دهند. صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در بخشی از مصاحبه خود با سایت نامه‌نیوز، در پاسخ به این سوال که «به نظر شما اصلاح طلبان حاضرند مسئولیت دولت آقای روحانی را در سال 1400 بپذیرند؟» می‌گوید: «آقای عباس عبدی و آقای حجاریان سال 93-94 شروع کردند و گفتند مسئولیت دولت آقای روحانی خیلی با اصلاح‌طلبان نیست. یعنی اگر نتیجه دولت آقای روحانی خیلی ناامیدکننده درآمد و خیلی با انتظاراتی که از او بود همخوانی نداشت، این مسئله به اصلاح‌طلبان مربوط نیست. برخی اصلاح‌طلبان یک چنین نگاهی دارند به قول تهرانی‌های قدیم "خر را یک وَر سوارند" تا هر جا ببینند به مشکل برمی‌خورند بلافاصله پایین بپرند. این زشت است ما نباید اصلا این رویه را داشته باشیم.

ما اصلاح‌طلبان چه در سال 92 و چه در سال 96 از مردم خواستیم و دعوت کردیم که بیایند و به آقای روحانی رأی دهند. ما نمی‌توانیم در وسط راه زرنگی کنیم و بگوییم اگر آقای روحانی خوب عمل کرد افتخارش برای ماست اما اگر بد عمل کرد خیلی به ما ارتباطی ندارد. ما نمی‌توانیم این‌طوری عمل کنیم. اصلاح‌طلبان باید محکم و استوار و تمام قد پای آقای روحانی بیاستند، از او حمایت کنند و مسئولیت پاسخ به کسانی که به دعوت‌شان پای صندوق‌های رأی رفتند و به آقای روحانی رأی دادند برعهده بگیرند. من با صدای بلند از آقای روحانی انتقاد کردم در عین حال حمایت هم کردم، در عین حال خواستم بگویم ناتوانی‌هایش کجاها است.

این‌طور نیست که مسئولیت عملکرد آقای روحانی به اصلاح‌طلبان ارتباطی ندارد. مردم اسباب‌بازی اصلاح‌طلبان نیستند که یک روز از آن‌ها بخواهند پای صندوق بیایند و بعد هم وقتی مقداری ناملایمات می‌شود بگوییم به ما مربوط نیست. بد و خوب آقای روحانی بخواهیم و نخواهیم به پای اصلاح‌طلبان نوشته می‌شود. چه آقای روحانی ایران را گلستان کند و چه جهنم. ما اصلاح‌طلبان در آن گلستان شریک هستیم و در آن جهنم هم شریک هستیم. بنابراین به جای آنکه زرنگی کنیم، باید مسئولیت قبول کنیم و با انتقاد از آقای روحانی ولی همچنان استوار پشتش باشیم.»

همچنین محمدرضا تاجیک مشاور رئیس دولت اصلاحات بعد از انتخابات اخیر و در تحلیل پیروزی روحانی در گفت وگو با ایسنا می‌گوید: «توپ در زمین اصلاح‌طلبان است، دیگر نمی‌توان فرافکنی کرد، دیگر نمی‌توان گفت نگذاشتند،‌ دیگر نمی‌توان گفت شورا از ترکیب جناح‌های دیگر بود و تصمیمات را عقیم می‌گذاشتند. اکنون اراده مردم بر این بوده تا تمام بازیگران را از یک جنس انتخاب کنند. حالا زمان بازیگری آنان است. آنان یک راه و یک آلترناتیو بیشتر ندارند؛ باید موفق باشند. چه در شورای شهر، چه در مجلس و چه در دولت باید موفق باشند. اگر آقای روحانی در دور دوم به وعده‌هایش عمل نکرد، اصلاح‌طلبان باید بروند به مسجد و خانقاه و خلوت و دعا کنند؛ چراکه روحانی به لحاظ رای دیگر احتیاجی به رأی اصلاح‌طلبان ندارد.»

انتهای پیام/