به گزارش یزد رسا به نقل از یزدبانو، سبد کالا؛  اصطلاح یا ادعایی که در دولت یازدهم به عنوان یک وعده نا تمام بیشتر از دولت های گذشته در بین مردم جا افتاد.

اوایل آذر ماه سال 92 حسن روحانی، رئیس‌جمهوری در نخستین گفت‌وگوی تلویزیونی و گزارش عملکرد صد روزه خود با مردم از توزیع سبد کالایی در میان برخی قشرهای جامعه تا پایان سال خبر داد و پس از آن معاون اول رئیس‌جمهور نیز با اعلام توزیع دو سبد کالایی تا پایان سال این خبر را تکمیل کرد.

خبرها حاکی از آن بود که دولت اعتبارات لازم برای این کار را تامین کرده و از طریق وزارت صنعت، معدن و تجارت آن را به اجرا در خواهد آورد، به فاصله چند روز محمد باقر نوبخت  معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهوری از توزیع بسته حمایتی دولت در ماههای بهمن و اسفند همان سال خبرداد و مشمولان و گروههای هدف مورد نظر دولت برای دریافت این سبد کالایی را افراد تحت پوشش کمیته امداد و سازمان بهزیستی، مستمری بگیران دولت و بازنشستگان تامین اجتماعی اعلام کرد که اندکی بعد دانشجویان متاهل، خبرنگاران و طلاب نیز به این گروه افزوده شدند.

بر اساس وعده های داده شده قرار بر این شد که دولت هر سال شش مرحله سبد کالا در بین مردم تقسیم کند ولی دولت نتوانست به این وعده خود عمل کند و این وعده سر خرمن روحانی به پرچالش ترین مشکل دولت تدبیر و امید تبدیل شد!

از شیوه نامناسب توزیع سبدکالا با بی تدبیری و تشکیل صف های طولانی  و ایجاد خوراک خوب برای رسانه های غرب و تکمیل سناریوی تحریم و بحران اقتصادی در کشور گرفته تا توزیع کارت های کالای بدون اعتبار!

برگفته کارشناسان مهمترین دلیل عمل نکردن دولت به این وعده تامین نشدن بودجه است ولی سوال اصلی در اینا این است که چرا یک مسئول بلندپایه وعده ای با عدد و رقم می دهد؟

برای اینکه یک طرفه به قاضی نرفته باشیم سری هم در شهر یزد و مردم آن زدیم و نظر آن ها را در خصوص سبد کالا جویا شدیم:

یکی از بانوان فرهنگی یزدی با بیان اینکه سبد کالایی تاکنون دریافت نکرده است، اظهار کرد: اگر دولت با دقت بیشتری به سطح بندی اقشار جامعه بپردازد و برای هر قشر سبدی مناسب در نظر بگیرد، بهتر است.
وی در خصوص توزیع یا عدم توزیع سبد کالا گفت: به نظر من باید به تمام اقشار با توجه به توانمندی آنها پرداخت شود. من خودم فرهنگی هستم. باید به فرهنگیان هم سبدکالا تعلق گیرد.

علی برزگر یکی از شهروندان یزدی اذعان داشت: تابحال سبدکالایی دریافت نکرده ام و احساس می کنم دولت باید در توزیع سبد کالا عدالت را رعایت کند. ملاک های دولت برای توزیع سبد کالا باید تعریف شده باشد.

آقای تاجیک با ابراز نارضایتی گفت: شغل بنایی دارم .سبدکالایی نگرفته ام و ممنون می شوم اگر دولت به فکر ما کارگرها هم باشد.

علی محمد کریمی گفت: نیازی به سبد کالا ندارم و حتی با من تماس گرفتند تا برای دریافت آن اقدام کنم اما نرفتم. به نظرم به حق توزیع شده است، چون هرکس به سبد کالا احتیاج داشته، آنرا دریافت کرده است.

دیگر بانوی یزد، هاجر زارع اذعان کرد: سبد کالا گرفته ام و از دولت انتظار دارم باز هم سبد کالا توزیع کند. چون خیلی به زندگی ام کمک می کند. بیمه نیستم و در حال حاضر مخارج زندگی ام را با فروش لیف حمام  و به سختی می گذرانم.

روح الله زحمت کش راننده تاکسی است و تاکنون  سبدکالایی دریافت نکرده است.

وی با انتقاد از بی تدبیر دولت در خصوص توزیع سبد کالا گفت: پیش از این پرداخت یارانه نقدی گداپروری قلمداد می شد، اما آیا در حال حاضر دادن یک سبد کالا با بی نظمی و عدم مدیریت در گزینش جامعه هدف توزیع سبدکالا به مردم گداپروری تلقی نمی شود؟

به نظر من با این وضع موجود و مشکلاتی که در سال 92 بابت توزیع سبد کالا بوجود آمد، توقف توزیع سبد کالا بهتر است. صف های طولانی، تنش در میان مردم، اشتباهات فاحش در تعیین مشمولان دریافت سبد کالا، غیرقابل استفاده بودن برخی مواد به دلیل گذشتن از تاریخ مصرفشان، کم فروشی در توزیع برخی مواد اینها موارد ناخوشایندی بود که به واسطه توزیع سبد کالا مشاهده شد.

آزاده کاشی زاده نیز تاکنون از سبد کالا  بی بهره بوده است و با ابراز نارضایتی از عدم رعایت عدالت در توزیع سبد کالا می گوید: افرادی در فامیل داریم که به لحاظ مالی ضعیف هستند و تاکنون سبدکالا نگرفته اند و در مقابل مشاهده کردیم سبد کالا به اقوام با بنیه مالی قوی تعلق گرفته است.

دیگری بانوی یزدی، نجمه رحیمیان در پاسخ به سوال دریافت یا عدم دریافت سبد کالا می گوید: دریافت نکرده ام.

وی توزیع سبد کالا را امری شایسته تلقی می کند و از دولت می خواهد تا با توزیع سبد کالا بصورت مستمر به کمک خانواده های با درآمد پایین بشتابد.

در گزارشی میدانی در سطح شهر به سادگی می توان دریافت که مردم به وعده های تحقق نیافته دولت دل بسته و امیدوار هستند تا دولت پای حرفها و وعده هایی که داده است بماند.

اما گذشته از این موضوع آیا وعده دادن با معیار و تعیین تعداد بدون در نظر گرفتن تامین بوده و عدد و رقم آن کار درستی است؟ و آیا دولت نباید از این بابت از مردم عذرخواهی کند؟

 با توجه به وضعیت ناپایدار اقتصاد وضعیت وعده ها قابل پیش بینی است آیا دولت نباید دلیل عدم عمل کردن به وعده ها را به مردم توضیح دهد؟

هر چند سنگ بزرگ نشانه نزدن است اما بهتر است دولت با کاهش خرج های اضافی و بسیار اشتباه در صدد تامین معیشت مردمش که در روز تنفیذ به آن متعهد شده است برآید.

انتهای پیام/ش