به گزارش یزدرسا ؛ در شهر اردکان کمتر اتفاق می افتد که در حین اجرای یک مراسم رسمی شاهد رفتارهای جنجال برانگیز باشیم.

معمولا کارها «طبق برنامه» و «مطابق معمول» انجام می‌شود و همه چیز در ظاهر به خیر و خوشی پایان می‌یابد اما این بار در یک مجلس ترحیم واکنش تند نماینده مردم اردکان نسبت به بخشی از حرف های سخنران مراسم خبرساز شد.

در روز پنجشنبه سی و یکم تیرماه بعد از نماز مغرب و عشاء مجلس ترحیم پدر سید محمد میرمحمدی استاندار یزد در مسجد کوشکنوی اردکان با حضور شخص استاندار و جمع کثیری از مردم و مسئولان برگزار شد. سخنران مراسم، حجت الاسلام عزیزیان بود که به سخنرانی‌های انتقادی و پرشور شهرت دارد.

او در بخشی از سخنان خود با بیان سلوک سیاسی، اجتماعی و معیشتی امام علی(ع) و کارگزاران ایشان، از ترویج اشرافیگری و ریاست طلبی برخی مسئولان انتقاد کرد.

عزیزیان در ادامه صحبتهای خود به بحث تبیین نظام سیاسی مطلوب در اسلام و تاکید بر ضرورت تحقق نظام مبتنی بر ولایت مطلقه فقیه وارد شده بود که محمدرضا تابش نماینده اصلاح طلب مجلس و خواهرزاده سید محمد خاتمی وارد مسجد شد.

گفته شده نماینده مردم اردکان از صحبت‌های سخنران مراسم،  نفی جمهوریت نظام و زیر سؤال بردن رای و اراده مردم را برداشت کرده و تنها دقایقی پس از حضور در مسجدی که زمانی پایگاه انقلابیون تحت فرمان پدربزرگش بود آن جا را با عصبانیت ترک کرده و گویا سید محمد میرمحمدی استاندار اردکانی و اصلاح طلب یزد به این سخنان و نیز رفتار تند تابش واکنشی نشان نداده است.

سخنانم بر اساس قرآن و نهج البلاغه بود

حجت الاسلام و المسلمین شیخ محمود عزیزیان روحانی سرشناس اردکانی بعد از سخنرانی در مراسم ترحیم پدر استاندار یزد که با حاشیه‌هایی همراه بود در گفتگویی، گفت: بنده وابسته به هیچ حزب و گروهی نیستم.

چند هفته پیش خادم مسجد کوشکنو آمد و گفت: آقای استاندار سلام رسانده و از شما خواسته به عنوان سخنران مجلس ترحیم پدرشان حضور یابید؛ ولی من به علت سخنرانی در تهران عذر آوردم تا اینکه برادر آقای استاندار با من تماس گرفت و من باز عذرخواهی کردم ولی ایشان گفت که ما به خاطر سخنرانی شما مراسم را به تاخیر می‌اندازیم تا شما سخنران باشید و من پذیرفتم.

من که طبق معمول سخنرانی‌هایم را با نهج البلاغه شروع می‌کنم این بار نیز صحبتم را با نامه‌ای که حضرت امیر المومنین (علیه السلام) برای استاندارش نوشته آغاز کردم و گفتم حضرت امیر به کارگزارش می‌فرماید: فرمانداری و حکومت برای تو وسیله آب و نان نیست، بلکه امانتی است در گردن تو و تو نیز باید پیرو مافوقت باشی بنابراین از نظر حضرت علی (ع) ما دو نوع حکومت و ریاست داریم، یکی ریاستی که عنوان نان و آب دارد و دیگر ریاستی که عنوان امانت دارد.اگر به عنوان امانت باشد حتی اگر حکومت به شخصی هم نرسید باید سجده شکر به جا بیاورد و بگوید خدایا این تکلیف بزرگ را از گردن من برداشتی چراکه معلوم نیست آیا من بتوانم حفظ امانت بکنم یا نه؟ و اگر به آن مقام رسید نباید آن مقام را وسیله نان و آب قراردهد. بلکه بداند که آن امانت است و او نیز حافظ امانت مردم. از نظر قرآن، اول حاکم خداست؛ من نیز آیه‌های قرآن را خواندم و تذکر به دقت وسنگینی بحثم دادم! خدا در سوره انعام می‌فرماید: هیچ حکومتی نیست جز حکومت خدا و پیامبر(ص) کسی است که اختیار تمام و کمال حکومت را دارد. و خدا ابلاغ حکومتش را به بندگان خاصش می دهد.

وی ادامه داد: تا پیامبر(ص) در قید حیات بود حاکم بود و بعد از پیامبر(ص) خود ایشان باید جانشینش را انتخاب کند، منصبی که انتخاباتی نیست و انتصاباتی هست منصب حکومت است؛ نمی شود که ما انتخابات بکنیم و مردم را به رای دادن دعوت کنیم که چه کسی پیامبر باشد پیامبری مال خدا است و خدا مشخص می‌کند که چه کسی پیامبر باشد! حتی اگر همه مخالفش باشند. به همین منوال جانشین ها انتخاب می شدند تا حضرت مهدی (ع) که خودشان نمایندگانی را انتخاب کردند. اگر غیر از این باشد که می شویم هم عقیده با اهل سنت که حضرت علی(ع) را کنار گذاشتند مردم نمی‌توانند انتخابات بکنند که مثلاً چه کسی مرجع باشد؛ بلکه این عمل انتصابی است نه انتخابی. اگر حکومت امانی شد و وسیله آب و نان نشد مثل حکومت حضرت علی(ع) که حتی ریالی گندم اضافه به برادرش نداد زیرا حکومت امانی است؛ و حضرت علی برای حکومتش تبلیغ نکرد، خود مردم او را دعوت کردند و در منزلش جمع شدند پوستری چاپ نکرد و شام و ناهاری برای به دست آوردن حکومت نداد!

عزیزیان افزود: گویا اینجای سخنرانی من و اشاره به شام و ناهار و تبلیغات به مذاق بعضی خوش نیامد و مجلس را ترک کردند. من تمام حرفهایم را بر اساس آیه‌های قرآن و نهج البلاغه عرض کردم اما یک آقای خبرنگاری که آنجا بود و عکسی می گرفت به من گفت که شما جمهوریت نظام را زیر سؤال برده‌ای. آیا آن‌هایی که ماهی ۲۰۰ یا ۳۰۰ میلیون تومان حقوق می گیرند قرار است به یاد رعیت و درویش باشند؟ این شیوه حکومت امانتی است؟ اینها حرفهای من بود اما نمی دانم که چرا به بعضی آقایان برخورد و ناراحت شدند؟!

منبع: دو هفته نامه روزها