سفر جک استراو- وزیر خارجه پیشین انگلستان- به ایران در پوشش گردشگری شاید برای عده‌ای عادی و بدون حساسیت باشد؛‌ اما تامل در برخی حواشی و قرائن دیگر می‌تواند – و باید- حساسیت‌های جامعه و شاخک‌های اطلاعاتی را دوچندان موجب شود. چه این‌که استراو همان شخصی است که در سال‌های مسئولیت خود در حکومت روباه پیر، از هیچ تلاشی برای ضربه‌زدن به نظام جمهوری اسلامی و به تبع آن، ملت ایران فروگذار نکرد و به همراهی دیگر سران دولت انگلستان به هم‌آوایی عملی با شیطان بزرگ علیه نظام ایران پرداخت؛ چنان که در داخل انگلستان نیز بسیاری او را به دلیل پیروی کورکورانه از امریکا در مسائل گوناگون بخصوص در فتنه‌انگیزی و توطئه برضد مردم کشورمان به باد سخره و انتقاد گرفتند.

بنابراین طبیعی است که شاخک‌های حساس جامعه با مروری بر سابقه خصومت‌ها و رفتارها و گفتارهای ناجوانمردانه زمامداران انگلیس به ویژه جک استراو علیه ملت و نظام ایران در سال‌های متمادی، حضور وی در کشورمان و عادی‌نشان دادن سفر وی را برنتابند و آن را مقدمه‌ای برای بزک کردن چهره دشمنان و تسهیل پروژه نفوذ بدانند.

این ایده هنگامی تقویت می‌شود که بدانیم برخی رسانه‌ها و طیف‌های مدعی اصلاح‌طلبی و اعتدال، با پرداختن به این سفر کوشیده‌اند آن را سفری عادی جلوه دهند و با برجسته کردن برخی حواشی سفر، وزیرخارجه سابق انگلیس را شخصی منطقی، مهربان، دوست‌داشتنی و علاقه‌مند به فرهنگ و ملت ایران معرفی کنند!

تامل در ماجرای مکالمه تلفنی نابجا در دو سال قبل و نیز دست‌دادن وزیرخارجه ایران با رئیس جمهور ایالات متحده از یک‌سو و فضاسازی گسترده رسانه‌های خاص مبنی بر شکسته‌شدن تابو و تلاش آنها برای توجیه و عادی سازی این گونه اقدامات نابجا، هر ایرانی غیرتمند را به حساسیتی مضاعف سوق می‌دهد؛‌حساسیتی از جنس بیدارباش در برابر دشمنانی که از یک‌سو با خنده‌های مزورانه و لفاظی‌های منافقانه، درصددند خود را دوست ملت ایران معرفی کنند و از سوی دیگر متاثر از خصلت شیطانی خویش، خنجر جنایت‌ و خیانت را با لعاب‌هایی از فریب و دروغ بر جان همین ملت فرو‌می‌کنند.

فراموش نمی‌کنیم که در دوران اشغال عراق توسط نظامیان آمریکایی هم رسانه‌های مدعی اصلاح‌طلبی می‌کوشیدند تا با تمسک به برخی برخوردهای به ظاهر مهربانانه نظامیان آمریکایی با زائران ایرانی در عراق، به بزک‌کردن وجهه آمریکا در داخل بپردازند‍! در حالی که رویکرد سربازان آمریکایی بر اساس برنامه از قبل تعیین‌شده تئوریسین‌های امریکایی در راستای مدیریت افکار عمومی و به عبارتی دیپلماسی عمومی بوده است. این واقعیت هنگامی عیان‌تر می‌شود که رویکرد وحشیانه آمریکایی‌ها در عراق از جمله در زندان ابوغریب و ... مورد مداقه قرار گیرد!

به راستی، خردمندان جامعه، چهره‌ بزک‌‌کرده و خودمانی‌شده جک‌استراو را باورپذیرتر می‌دانند یا چهره واقعی وی به عنوان یک کهنه سیاست‌مدار معاند با ماهیت انقلاب اسلامی و ملت ایران که از هیچ توطئه‌ای برای ضربه‌زدن به نظام و ملت ایران و اسلام ناب فروگذار نکرده است؟!

نویسنده : فائزه شورکی