یزد رسا؛ قراربود این مطلب به مناسبت روز مهندس منتشر شود، ولی به این نتیجه رسیدم در آستانه نوروز و مبحث گردشگری مصداق بیشتر دارد. با این توضیح که جاذبه های گردشگری، لزوما شاهکارهای مثبت با اثر بخشی بالا نیستند. ممکن است برج کج پیزا یا اقداماتی که موجب استهزا باشند به عنوان جاذبه معرفی شوند. طی چند سال گذشته شهرداری یزد در این زمینه اقدامات بسزایی انجام داده است.
 شاهکارهای مهندسی در یزد با میدان شهدای محراب شروع شد. معروف بود که هدف از طرح پیاده شده، ایجاد زمین فوتبال در طبقه تحتانی میدان بوده است.
 با توجه به استقبال اقشار مردم، که مدتها نقل مجلسشان صحبت از این نوع طراحی و هدف آن بود، مهندسین شهرداری یزد نسبت به پیاده سازی میدان معلم اقدام نمودند. حتی کارگران بیسوادی که قبلا برای اشتغال نزدیک میدان می ایستادند، درک میکردند که شعاع میدان تناسبی با چهار بلوار عریضی که به میدان ختم میشوند ندارد، و نتیجه طراحی چیزی جز گره خوردن خودروها و ترافیک مضاعف نخواهد بود.
 شهرداری یزد، پس از دریافت نظرات و انتقادات مردم، و برای استهزای نظر آنان نسبت به پیاده سازی طرح میدان مهدیه البته با دو اصلاح اقدام نمود. درست حدس زدید، میدان جدید شعاعی کمتر از میدان معلم دارد (!) و در محل تقاطع با بلوار شهید منتظر قائم و شهید بهشتی، فاقد دوربرگردان طراحی شد، تا شاهد ترافیک مضاعفی باشیم.
 و هم اکنون در آستانه بهره برداری از شاهکار دیگری در آستانه نوروز هستیم. با صرف میلیاردها تومان، زیرگذر حکیمیان به نحوی طراحی و پیاده سازی شد که گلوگاههای اصلی، یعنی سه راه پرخطر حکیمیان و چهار راه یزدباف، در موقعیت خود تثبیت شوند. نبوغی که در کمتر نقطه ای از جهان یافت میشود.
تصور میکنم که تمام این هنرنماییها (که ظاهرا باید منتظر ادامه آنها در میدانهای ابوذر و ابوالفضل و ... باشیم) با هدف تحقق این شعار معروف است که: کی به کیه؟ شهر ما شلوغ پلوغه!

محسن بهجت