به گزارش یزدرسا، جمعی از شاعران یزدی به مناسبت سالروز شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی شعری سرودند که در ادامه از نظر می‌گذرانید:

سم ربّ الشهداء

داغ تو علمدار است در غمکده ی جانم

کو خاتم سرداری؟ کو دست سلیمانم؟
 

این خانه ی دلدارست قلبی که پر از داغ است

از داغ تو لبریز است این چهره ی خندانم

در دایره قسمت اوضاع چنین باشد

تو راهی میخانه من راهی زندانم

بی دست و سر افتادی در وادی طوفانها

سردار سپاه عشق ، برخیزکه ویرانم

دیریست که با اشکم ، همسایه ی بارانم

ابری شده ام امشب ، لَختی تو ببارانم

یک سال پس از دوری باز آمده ای ای جان

تو خنده به لب داری من زارو پریشانم

ای شرح غمت بر دل ، در نبض قلم جاری

تو سرو سرافرازی ، من نخل پریشانم ...
 

بعد از تو نمی خواهم ، آرامشِ ساحل را

من رودم و بعد از تو ؛ لب تشنه ی طغیانم

عمار به تو پیوست ، ای قلب مرا مالک

چون باکری و همّت مشتاق شهیدانم

با رفتن تو سردار ، من ماندم و تنهایی

او شعرِ حزین خواند و من مرثیه می خوانم

دنیا شده پر آشوب از جادوی چشمانت

از دست نگاه تو انگشت به دندانم

رفتی و دلم گم شد در کوچه ی فصل تو

هر لحظه بدون تو ، با یاد تو بارانم

بر باد بده زلفت ، ما عطر تو را خواهیم

در حسرت دیدارت ، کنعان شده ایرانم

در اوج پشیمانی است ، لبریز پریشانی است

بعد از تو سلیمانی است ، هر خطّه ی ایرانم

سربازترین سردار ، سرباز نخواهم زد

تا جان به بدن دارم در راه تو می مانم

رفتی و خزان تو باران‌دل من شد

سوگند به آن باران. من برسر پیمانم

ای زمزمه ی جاری در جوشش چشمانم

از داغ تو چون ابری در ورطه ی طوفانم

چشمان علی باران ، در سینه ی او طوفان

از داغ تو ای مالک ، هامون شده چشمانم

در دفتر تاریخم نامت شده جاویدان

همراه غزل هایم ابری شده چشمانم

از قافله ی عشاق، جاماندم و بی‌تابم

ای عشق مرا دریاب ای عشق بسوزانم

سر تا به قدم سوزم ، سوزنده ترین سازم

سرباز سرافرازم ، آماده ی میدانم
 

ای ساقه ی بیداری در صبح علمداری

پیدا شده طوفانها از آتش پنهانم

در دایره ی اشکم سرگرم مناجاتی 

اردو زده داغ تو در معرکه ی جانم

یک روز در آبادان ، یک روز به خان طومان

از وسعت ایثارت ، انگشت به دندانم

دارید نظر بر ماه ، تا من نشوم گمراه

با خون شما والله ، محکم شده ایمانم

چون اذن دهد آقا ، من دست به شمشیرم

حرفی بزند جانان ، من گوش به فرمانم

بعد  از تو تپش ها کو در عمق وجود ما

رفتی و کماکان من از یاد تو میخوانم

سر زنده تو بودی و ما شهر پریشان ها

تو رفتی و حالا من در فکر یتیمانم

آه ای سرِ بی سامان، خو کن به پریشانی

در سایه داغ تو ، من بی سر و سامانم

آتش به دلم دارم، سردار سلیمانی! 

باید جان را آخر، مثل تو بیفشانم

در قلب جوان ها و عشق همه پیرانی

تو نور سماواتی ، من واله و‌ حیرانم

بعد از تو پر از دردم ، ای مردترین مردم

لبنان و فلسطینم ، سوریه و ایرانم

اشک است که چون آیه نازل شده برچشمم

با سوره ی لبخندت ، هر لحظه ببارانم

در ظلمت سنگرها ، تصویر تو می تابد

برخیز و ببار ای نور ، اینگونه نرنجانم

چون جسم تو را دیدم ، تا علقمه شعرم رفت

با روضه ی چشم و دست ، دلتنگ خراسانم

"ای پادشه خوبان ، وقت است که باز آیی"

با لشکرِ تو سردار، می آید و می دانم

عالیه مهرابی، سلمان صالحی نیا، علی محمد شهیدی فر، فاطمه یزدانی، محمدحسین سلمانی ندوشن، عقیله مشتاقیان، اسماعیل پارسا، طوبی زارع، سیده اعظم جلال زاده، اخوان رحیمی، فاطمه احمدی، زهرا غلامزاده، مهدی کارگر شورکی، زهرا دهقانی، فائزه زرافشان، زهرا طالبی، فاطمه غلامی، حامد کمالی اردکانی، سید داوود دهقانی فیروزآبادی، مرضیه ابویی، محمدحسین اقبالی و مهدی باقری از شاعران انجمن شعر بسیج هنرمندان هستند که این اشعار را سروده اند.