به گزارش خبرنگار یزد رسا، سرلشگر رحیم‌صفوی مشاور ارشد امام خامنه ای که به منظور شرکت در کنگره بزرگداشت شهید سیدرضا پاک‌نژاد به یزد آمده اند امشب در برنامه شبکه تابان یزد در خصوص شهید پاکنژاد اظهار داشت: آشنایی بنده با شهید پاکنژاد به دوران قبل از انقلاب زمانیکه در دانشگاه تبریز در حال تحصیل بودم باز میگردد که در دوران دانشجویی با کتب و نفوذ قلم این شهید آشنا شدم.

سرلشگر رحیم‌صفوی با اشاره به اینکه مردم یزد افتخارات زیادی دارند و یکی از عالی ترین این افتخارات تعلق شهید پاکنژاد به این استان است ادامه داد: اولین ملاقات حضوری من با شهید پاکنژاد به زمانی باز می گردد که ایشان در مجلس نماینده بودند که با صحبت های صریح و متین خود گویای انسانی متدین و خودساخته بودند و بعد از شهادت ایشان با برادر شهید پاکنژاد که نمونه بارزی از خصوصیات برادر  شهید خود را داشتند آشنا شدم.

وی از دیگر خصوصیات شهید پاکنژاد ارتباط این نماینده را چه قبل از انقلاب چه بعد از انقلاب با شهید صدوقی بود که خط خود را از ایشان می گرفتند.

وی شهید پاکنژاد را یک انسان نمونه دانست و تصریح کرد: این شهید والا مقام حجت را بر دیگر دکتر ها تمام کرد زیرا فردی بود که مردم داری و علم دین و علم پزشکی را در خود جمع کرده بود و اگر بخواهیم یک پزشک الگو را برای جامعه معرفی کنیم دکتر پاکنژاد یک نمونه کامل برای پزشکان این سرزمین است.

مشاور ارشد امام خامنه ای همچنین از جامعه پزشکی استان و مسئولینی که برای شهید پاکنژاد یادواره ای را ترتیب اثر داده اند تشکر و قدر دانی کرد.

خاطره ای از سرلشگر رحیم‌صفوی

 وی در بخش دیگر از صحبت های خود  با بیان خاطراتی از دوران دانشجویی خود  گفت: در دهه 50 از میان 100 هزار شرکت کننده در کنکور که تنها 10 هزار نفر به دانشگاه راه میافتند در رشته زمین شناسی در دانشگاه تبریز قبول شدم.

سرلشگر رحیم‌صفوی افزود: در دانشگاه تبریز با سه مشکل مهم روبه رو بودم اول اینکه چون زبانم فارسی بود آذری ها چه در دانشگاه و چه در بیرون از محیط دانشگاه مرا تحویل نمی گرفتند که پس از یک سال زبان آذری را فرا گرفتم و مشکلم حل شد.

دومین مشکل عدم وجود نماز خانه در دانشگاه بود که دانشجویان نماز های خود را بر روی چمن دانشگاه و... می خواندند که پس از دوسال مبارزه در این زمینه موفق شدیم یک اتاق دومتری رابرای نماز خانه از دانشگاه بگیریم.

مشاور ارشد امام خامنه ای سومین مشکل ما در دانشگاه عدم وجود خوابگاه دانشجویی بود که دو سال اول را به پیش دوستانم در تبریز می رفتم و پس از دوسال که دانشجویانی از یزد و اصفهان و.. به تبریز آمدند با اعتصاب ها و مبارزاتی که داشتیم دانشگاه را مجبور به دادن خوایگاه به دانشجویان کردیم و جو دانشگاه و محور اعتصابات دانشجویی از آن به بعد به سمت مطالبات انقلابی پیش رفت.

انتهای پیام/ع