به گزارش یزد رسا، رئیس بنیاد نهج البلاغه استان یزد در گفتگو با عصر فرهنگ، با اشاره به فرمایشات رهبر انقلاب در مورد ادعاهای «بعضی از مراکز مغرض آماری و غالباً با منشأ خارجی» در خصوص افسردگی جوان ایرانی، گفت: این تعریف از زندگی و ملاک سنجش نشاط و شادابی که جوامع اسلامی را افسرده معرفی می کنند، بر اساس معیاری به دست می آید که جامعه شناسان غربی بر مبنای نگرش های غیراسلامی ارائه می دهند. خود این مساله که شادابی و نشاط چیست و میزان نشاط یک جامعه چطور سنجیده شود خود محل بحث است.

دکتر محمدرضا ابویی، ادعاهای مبنی بر افسردگی مردم دارالعباده یزد را بی اساس دانست و اظهار کرد: حتی سال گذشته با همان معیارهای غربی هم که نشاط در جامعه یزد بررسی شد، نادرستی ادعای افسردگی مردم یزد اثبات شد.

ابویی، تاکید کرد: به نظر می رسد طرح اینگونه ادعاها با هدف باز کردن معبری جهت تحقق امیال و آرزوهای مادی و فاصله گرفتن جامعه اسلامی از مبانی اعتقادی و شعائر اسلامی است. چه بسا کسانی که مدعی افسردگی هستند، افرادی غیر مذهبی هستند که رفت و آمدی در جامعه مومنین، هیاتی ها، مسجدی ها ندارند و نمی دانند اعتقادات چه شور و نشاطی ایجاد می کند، نمی دانند دستورات اسلام تک بعدی نیست.

وی با اشاره به  آیه شریفه «بل يريد الانسان ليفجر امامه» تاکید کرد: خداوند می فرماید« انسان مى خواهد مادام العمر گناه كند» لذا آدمی که منکر اعتقادات است می خواهد راهش برای گناه و شهوترانی باز باشد به همین خاطر هم حقایق را انکار می کند. به همین شیوه منکرین شور و نشاط در بین جوانان هم اهداف دیگری دارند و دلشان برای افراد جامعه نسوخته است. شاید برخی نشاط را مساوی با تحقق امیال غیرانسانی می دانند و جوامع اسلامی را از این حیث با غرب مقایسه کرده و جامعه ای را که عاری از گناه باشد؛ جامعه افسرده می دانند.

گفت: جامعه شاد، جامعه ای است که امید به سعادت و اعتقادات دینی و امید به نجات در دنیا و آخرت در آن موج بزند. ما مظاهر نشاط سالم را در ماه رمضان، ماه بهار قرآن در پر رنگ شدن آئین و شعائر دینی، عشق ورزی، تعاون و همکاری در این ماه همچنین در مراسمات ملی و مذهبی مثل ایام الله دهه فجر و اعیاد ملی در بین تمام اقشار جامعه از جوان تا پیر می بینیم.

وی همچنین به دستورات اسلام برایایجاد نشاط فردی و اجتماعی نیز اشاره کرد و بیان داشت: نسخه ای که اسلام برای ایجاد شور و نشاط تجویز می کند بسیار گسترده است و شاید نتوان حق مطلب را ادا کرد ولی ترویج به احسان و نیکوکاری، تعاون در بر و تقوا، وجود اخلاقیات در جامعه، احترام بزرگترها و ملاطفت با کوچکترها، دید و بازدید و صله رحم که بین جامعه مومنین وجود دارد بخشی از این فرامین نشاط زا است.