به گزارش یزدرسا، وضعیت اقتصادی امروز کشور بیش از آنکه ماحصل عملکرد یک تیم اجرایی باشد، نتیجه یک ایده و گفتمان سیاسی برای اداره کشور است؛ گفتمانی که معتقد است راه حل مشکلات و روش اداره کشور، با مذاکره و سازش با نظام سلطه می‌گذرد.

اما عملکرد حسن روحانی و دولت های یازدهم و دوازدهم و کارنامه‌ای که امروز این دولت از خود به جای گذاشته است بهتر از هرچیزی نتیجه این گفتمان را به نمایش گذاشت.

اگر سال ۹۲ و قبل از روی کار آمدن حسن روحانی قیمت مرغ ۶ هزار تومان بود و امروز بعد از هشت سال، قیمت پوست مرغ ۶ هزار تومان است، این ماحصل گفتمان حل مشکلات کشور از طریق مذاکره است.

افزایش ۷۰۰ درصدی قیمت دلار، رشد ۶۵۰ درصدی قیمت مسکن، کاهش ۵۰ درصدی ساخت و ساز و بسیاری از آمارهای فاجعه بار دیگری که این دولت از خود به جای گذاشته همگی نتیجه ایده اداره کشور از طریق مذاکره است.

ایده ای که در قالب برجام خود را نشان داد و امروز خسارت های جبران ناپذیری را بر کشور تحمیل کرد و امروز دولتی که همچنان اصرار دارد از برجام دفاع کند، رکورددار تورم در ۶۰ سال اخیر است و رکورد ۱۰ ساله شکاف طبقاتی را نیز جابجا کرده است.

اما نکته قابل توجه اینکه، عوامل اصلی برجام امروز از نظر اجتماعی نیز وضعیت بسیار بغرنجی دارند. اگر قرار باشد سه نفر را به عنوان عوامل اصلی برجام نام ببریم، حسن روحانی، جواد ظریف و علی لاریجانی همان مثلثی هستند که این خسارت محض را بر مردم تحمیل کردند.

اما نکته قابل توجه این است که در آخرین نظرسنجی‌ها این مثل تشکیل دهنده برجام وضعیت مناسبی ندارند. بر اساس نظرسنجی ایسپا نزدیک به اصلاح طلبان، میزان محبوبیت حسن روجانی فقط ۵ درصد اعلام شده است.

این در حالی است که بر مبنای نظرسنجی کشوری یکی از مراکز معتبر نظرسنجی که اخیراً پیرامون انتخابات ریاست جمهوری سال آینده انجام شده است، ظریف و لاریجانی در صدر منفورترین چهره های انتخاباتی قرار دارند.

طبق این نظرسنجی محمدجواد ظریف و علی لاریجانی دارای بالاتری ظرفیت منفی در بین ۱۳ نام درج شده در فهرست هستند. به طوری که ۳۰.۷ درصد از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی گفته‌اند که اصلاً به ظریف رأی نمی‌دهند و این عدد برای  لاریجانی ۳۰.۵ است.

این موضوع به وضوح نشان می دهد که مردم، نحوه اداره کشور و گره زدن کشور به سیاست خارجی را از عوامل اصلی وضعیت کنونی می دانند و آن ها نیز به وضوح واقفند که آنچه امروز بر سر کشور آمده است نه صرفا ماحصل عملکرد اجرایی عده ای، بلکه بیش از هر چیز ماحصل رویکرد سیاسی و تفکری است که بر اساس آن خواستند کشور را اداره کنند.

انتهای پیام/