ID : 40989545
ازدواج سنتی که کمتر دست‌یافتنی شد؛
غل‌و زنجیر تجملات ازدواج بر دست و پای جوانان امروزی
در ازدواج‌های امروزی، رسم و رسوم ساده و بی‌پيرايه روزگاران پيشين به مراسمی پر‌خرج و صحنه نمايش قدرت و توان مادی خانواده‌ها تبدیل شده است.
به گزارش یزدرسا، ازدواج، اساس و بنيان وجود هر شخص و ادامه بقای نسل انسان است، قراردادی رسمی و فرهنگی مشترک ميان همه جوامع است و با نيازهای عميق و ريشه‌دار انسان در طول تاريخ بشريت سر و كار دارد که بدون آن جامعه انسانی با دگرگونی‌ها وچالش‌هایی مواجه خواهد شد.
در ازدواج‌های امروزی، رسم و رسوم ساده و بی‌پيرايه روزگاران پيشين و انجام مراسم به دور از هر گونه ظاهرسازی و تجملات و فخر فروشی، به مراسمی پر‌خرج و صحنه نمايش قدرت و توان مادی خانواده‌ها تبدیل شده و باعث شده است که پديده ازدواج، برای جوانان به صورت امری كه دست يافتن به آن چندان آسان نيست، درآيد.
تجمل‌گرایی در هر جا که باشد، یکی از مصادیق اسراف و تبذیر است و اسلام آن را بسیار نکوهش کرده است. این موریانه، پایه‌های ایمان و زندگی را می‌خورد و آن را نابود می‌سازد و امروزه یکی از عوامل اصلی تأخیر در ازدواج است و همه مشکلات دیگر هم، از آن سرچشمه می‌گیرد.
متأسفانه این بلای خانمان‌سوز، روزبه‌روز در حال گسترش و ریشه دواندن است. تقیّد به تشریفات و تجمل‌گرایی، ازدواج را که یک نیاز طبیعی و ساده است و باید به صورت معمولی برگزار شود به یک کار مشکل تبدیل ساخته است.
توقع مهریه‌ها و جهیزیه‌های سنگین، مراسم عقد و عروسیِ تشریفاتی و پرهزینه، یک شیوه‌ی غیرعقلانی و غیرضروری است که در بین طبقاتِ مردم به صورت رقابت و چشم و هم‌چشمی و مسابقه‌ای غلط و دست‌وپاگیر و کمرشکن درآمده و آسایش را از والدین پسر و دختر، سلب کرده است و باعث تأخیر در ازدواج جوانان شده است.
طبقه مرفّه و ثروتمند بدون ملاحظه‌ی سایر طبقات در مراسم عقد و عروسیِ فرزندانشان هرچه بخواهند خرج می‌کنند تا ثروت خود را به دیگران نشان دهند، طبقه متوسط هم به آن‌ها نگاه می‌کنند و می‌کوشند خود را شبیه آنان سازند. طبقات پایین هم سعی می‌کنند با مشکلاتِ فراوان خود را شبیه طبقه متوسط سازند.
امروزه این تجمل‌گرایی و هزینه‌های غیرضروری متأسفانه از لوازم ازدواج به شمار می‌روند؛ در صورتی که غیرضروری‌اند.
این تجملات امکان ازدواج را در جامعه ضعیف‌تر می‌کند، چون یک شرایطی پیش می‌آید که به جامعه القا می‌شود اگر کسی بخواهد ازدواج کند حتما باید با این لوازم و امکانات عروسی و جشن و لباس و مسائلی از این دست باشد. پس اگر اینها نباشد، ازدواج هم نباید صورت بگیرد. چرا که این گروه تجمل‌گرا چنین چیزهایی را عرف و فرهنگ سازی کرده‌اند و همه هم این امکانات را ندارند بنابراین اینطور می‌شود که ما بعد مدتی در جامعه آثار عدم تشکیل خانواده را شاهد خواهیم بود.
حجت‌الاسلام محمد علی خسروی استاد حوزه علمیه یزد در این خصوص در گفتگو با یزدرسا گفت: شیوه و سبک زندگی انسان‌ها، برگرفته از فرهنگ و تمدن آنهاست. اما گاهی، عادات، سنت‌ها و رسومی که از سیاه چاله‌های وهم، خیال و چشم و هم چشمی بیرون می گ‌آیند، همانند غل و زنجیر بر گردن و دستان فرهنگ آویزان می‌شوند و اجازه آزادی و نفس کشیدن به آن نمی‌دهند.
وی ادامه داد: خرافات و موهوماتی که از سرزمین زباله خیز هوای نفس زبانه می‌کشند، پای فرهنگ را سخت زنجیر می‌کنند و او را از نفس می‌اندازند. بر همین اساس خداوند متعال، قرآن کریم معجزه جاوید را فرستاد تا انسان را از این غل و زنجیرها، آزاد کند لذا در این ۱۵۷ سوره اعراف فرمود: وَيَضَعُ عَنهُم إِصرَهُم وَالأَغلالَ الَّتي كانَت عَلَيهِم.
این کارشناس فرهنگی و مذهبی تصریح کرد: درخت زندگی انسان، با ازدواج کاشته می‌شود. اما اگر آداب و رسوم دست و پا گیر برای شروع زندگی، زیاد شود، اصل این نهال کاشته نخواهد شد و اگر هم کاشته شود، به سرعت خشک خواهد شد. مهریه‌های سنگین، جهیزیه‌های کمر شکن، جشن‌های آن‌چنانی و... همه و همه همان غل و زنجیرهایی هستند که مسیر تنفس درخت انسانیت را سخت کرده‌اند و او را بی رمق و خسته، رها کرده‌اند و به کناری انداخته‌اند.
خسروی یادآور شد: در معارف اسلامی، کاشتن نهال ازدواج، باید به سادگی کاشتن یک درخت باشد و اما ما با آداب و رسوم خرافی، مسیر رشد و شکوفائی انسان را سخت بسته‌ایم و او را دچار تنگی نفس کرده‌ایم.
وی با تأکید بر اینکه باید بیانات مقام معظم رهبری در خصوص موانع ازدواج را مورد توجه قرار داد: افزود: مقام معظم رهبری فرموده‌اند: «عمده (موانع ازدواج)، موانع فرهنگی است؛ عادت‌ها، تفاخرها، تکاثرها، چشم و هم چشمی‌ها، تجمل‌طلبی.ها، اینها است که یک مقدار نمی‌گذارد آن کاری که باید انجام گیرد، صورت پذیرد. باید شما و خانواده‌هایتان این گره‌ها را باز کنید. من از ازدواج‌های دانشجویی که هر سال برگزار می‌شود، بسیار خشنود و خرسندم. اگر عادت کنند که ازدواج‌ها را ساده، بی پیرایه و بی‌تشریفات انجام دهند، فکر می‌کنم که بسیاری از مشکلات حل خواهد شد».
صلاح جوانان و خانواده‌هایشان این است که ازدواج را ساده بگیرند و خود و فرزندانشان را از تشریفات زاید نجات دهند. این تشریفات و قید و بندهای ویران‌کننده و گناه‌آلود را مرفّهین، برای به رخ کشیدن ثروت خود به وجود آورده‌اند و روز به روز هم در حال تزاید است. طبقات متوسط و پایین جامعه هم ناچارند به هر طریق ممکن ولو با وام و قرض خود را همانند ثروت‌مندان نشان دهند.
چنین وضعی، دختران و پسران را با مشکلات فراوان مواجه کرده است. حل این مشکل نیاز به عزم ملی و تصمیم عمومی دارد و به خصوص باید از طبقات بالا و ثروت‌مندان و مسئولان شروع شود.
هدف از ازدواج یک رابطه خوشنود کننده، سعادت مند و شادی آور است. قناعت کردن به حدی که معقول باشد، در نزد عرف مردم و انسان های متدین می تواند یک نوع ازدواج عاقلانه باشد و دیگران را هم در شادی خود، جشن و مراسم هایمان به بهترین نحو بدون گناه و اسراف می‌توانیم همراه کنیم.
انتهای پیام/ع
گزارش: فاطمه عبدلی
summary-address :
