یزدرسا؛ واقعه غدیر حادثه ای تاریخی نیست كه در كنار دیگر وقایع بدان نگریسته شود. غدیر تنها نام یك سرزمین نیست. یك تفكر است، نشانه و رمزی است كه از تداوم خط نبوّت حكایت می كند. غدیر نقطه تلاقی كاروان رسالت با طلایه داران امامت است.

 داستان غدیر خم

سال دهم هجرت بود و پیامبر از آخرین سفر حج خود باز می گشت، گروه انبوهی كه تعدادشان را تا صد و بیست هزار رقم زده اند او را بدرقه می كردند تا این كه به پهنه بی آبی به نام غدیر خم رسیدند.

نیم روز هیجدهم ذی الحجه بود كه ناگهان پیك وحی بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شد و از جانب خدا پیام آورده كه: «ای رسول آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده به گوش مردم برسان و اگر چنین نكنی رسالت او را ابلاغ نكرده ای و خداوند تو را از گزند مردمان حفظ خواهد كرد» پیامبر دستور توقف دادند و همگان در آن بیابان بی آب و در زیر آفتاب سوزان صحرا فرود آمدند و منبری از جهاز شتران برای پیامبر ساختند و رسول خدا بر فراز آن رفته و روی به مردم كردند. ابتدا خدای را سپاس فرموده و از بدیهای نفس اماره به او پناه جست و فرمود: ای مردم بزودی من از میان شما رخت بر می بندم، آنگاه می افزاید چه كسی بر مومنین در ارزیابی مصلحت ها و شناخت و تصرف در امور سزاوارتر است همه یك سخن می گویند خدا و پیامبر داناترند.

رسول گرامی می فرماید: آیا من به شما از خودتان اولی و سزاوارتر نیستم و همگان یك صدا جواب می دهند كه چرا چنین است. آنگاه فرمود: من دو چیز گرانبها در میان شما می گذارم یكی ثقل اكبر كه كتاب خداست و دیگری ثقل اصغر كه اهل بیت منند. مردم، بر آنان پیشی نگیرید و از آنان عقب نمانید. آنگاه دست علی (ع) را در دست گرفت و آن قدر بالا برد كه همگان او را در كنار رسول خدا دیدند و شناختند. سپس فرمود: خداوند مولای من و من مولای مؤمنان هستم و بر آنها از خودشان سزاوارترم.

ای مردم هر كس كه من مولا و رهبر اویم این علی هم مولا و رهبر اوست و این جمله را سه بار تكرار كرد و چنین ادامه داد: پروردگارا، دوستان علی را دوست بدار و دشمنان او را خوار. خدایا علی را محور حق قرار ده و سپس فرمود: لازم است حاضران این خبر را به غایبان برسانند. هنوز اجتماع به حال خود باقی بود كه دوباره آهنگ روح بخش وحی گوش جان محمد صلی الله علیه و آله را نواخت كه: «امروز دینتان را برایتان كامل نمودم و نعمت خود را بر شما به پایان رساندم و اسلام را به عنوان دین برایتان پسندیدم» و بدین سان علی (ع) از جانب خداوند برای جانشینی پیامبر (ص) برگزیده شد.

نسیم حیات

غدیر خم سال ها بود که انتظار می کشید تا راز خلقتش را دراین بیابان خشک بیابد، تا آن که کاروان آمد و در کنار او توقف کرد. پیامبر به سخن درآمد و جمعیّتی انبوه به نوشیدن کلامش ایستاد. نسیم کلام پیامبر صلی الله علیه و آله ، منادی وحی الهی و رسول پیام های خدایی، همه جا را از عطر ستایش خدا پر کرد. آن گاه علی علیه السلام را به سوی خود خواند. دست او را بالا برد و بر مردم نشانش داد. در فضایلش سخن ها گفت و پیغام خدا را رساند که: بعد از من خدا او را انتخاب کرده است. انگار که خلقت دوباره آغاز شود، روح زنده بودن در تار و پود وجود دمید. وحی خدا بود امامت او حکم الهی بود بیعت با او و همه از مرد و زن بیعت کردند و غدیر خم بر خود می بالید.

اسلام ولایی

اسلام کشتی نجات است اگر ولایت ناخدای آن باشد و مسلمانی ریسمان رهایی است اگر به حلقه ولایت متصل باشد. اسلام نسیم حیات است اگر از سمت وادی ولایت پذیری بوزد و مسلمانی زلال زندگی است اگر از سرچشمه ولایت بتراود. اسلام کامل ترین دینی است که خالق عالم برای انسان پسندید، اگر از کمال ولایت لبریز شود. اسلام پربارترین نعمت الهی است، اما اگر به گوهر ولایت مزین باشد و سرانجام، اسلام باران رضایت خداست، البته اگر از ابر سرشار از رحمتِ ولایت فرو بارد.

ولایت، لطف الهی

در وادی اسلام همیشه زلال حیات بخش ولایت جاری است و خدا هرگز این بوستان سبز را در خشکی و عطش نبودن مولا و سرپرست و رهبر وا نمی نهد. در دیار مسلمانی نسیم خوش بوی ولایت هنوز هم پس از سال های سال از جانب غدیر خم می وزد و دل و جان را زنده می دارد. آن که راه بر این نسیم ببندد و عشق به ولایت را از دل بیرون کند، راه زنده بودن بر خود بسته است. راه جاودانگی عشق را بر خود بسته است. امّا حیات بخشی ولایت همواره جاری است.

کلید گنج قرآن

قرآن مجید گنجینه ای ست بی همتا در آفرینش، سرشار از گوهرهای گرانقدر و دُر دانه های ارزشمند. امّا کسی باید باشد که دَرِ این گنجینه بگشاید و به هر کس به قدر ظرف و جودش ببخشد. قرآن دریایی است ژرف و بیکران، سرشار از مرواریدهای معرفت. امّا باید غوّاصی باشد تا توان غوص در این ژرفا را داشته باشد و مرواریدها رابیابد و عرضه دارد. پس از پیامبر علیه السلام ، که رحمت خدا بر او باد، علی علیه السلام قرآن ناطق است. کلید در گنجینه قرآن، کلام مبارک اوست. روح بلند علی علیه السلام است که تحمل ژرفای قرآن را دارد و دست فهم بلند اوست که مروارید را از صدف کلام الهی بیرون می کشد.
حقایق را از غیر حق باز می شناسد و راه را از بی راهه باز می شناسد. پس چگونه است اگر بعد از پیامبر علیه السلام علی علیه السلام نباشد؟

غروب غم انگیز غدیر

با همه این اوصاف و لزوم بودن امام برای جامعه اسلامی بعد از رحلت رسول اکرم(ص) معاندان با اسلام و کسانی که حتی بر مسلمانی آنها شک بود با جمع شدن در سقیفه بنی ساعده و تشکیل آن شورای ننگین بنای چند دستگی را میان مسمانان بنا نهادند.

مردم آن زمان نیز با بی بصیرتی ولایت و خاندان نبوت که حکومت حق آنها بود را تنها گذاشتند و در ادامه ماجرای درب سوخته و شهادت حضرت زهرا(س)، 25 سال خانه نشینی مولای متقیان، شهادت آن حضرت، و در نهایت واقعه جانسوز کربلا و در ادامه آن غیبت حضرت مهدی(ع) و تنها ماندن شیعیان و جامعه اسلامی پیش آمد.

 زنده نگه‌داشتن غدیر، زنده نگه‌داشتن اسلام است

مسئله‌ی امامت و مسئله‌ی ولایت و زنده نگهداشتن غدیر، به یک معنا زنده نگهداشتن اسلام است. مسئله فقط مسئله‌ی شیعه و معتقدین به ولایت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نیست. اگر ما مردم شیعه و مدعی پیروی از امیرالمؤمنین حقیقت غدیر را درست تبیین کنیم، هم خودمان درک کنیم، هم به دیگران معرفی کنیم، خود مسئله‌ی غدیر میتواند وحدت‌آفرین باشد. بحث اعتقاد قلبی و اتصال یک نحله‌ی دینی و مذهبی به یک اصل اعتقادی، یک بحث است؛ شناخت مسئله، بحث دیگری است. اسلام عالی‌ترین مسئله در باب تشکیل جامعهی اسلامی و نظام اسلامی و دنیای اسلامی را در مسئله‌ی غدیر متجلی کرده است.

  اگر تخلف نمیشد...

مقام معظم رهبری می فرمایند: « امروز ما و جامعه‌ی بشری، همچنان در دوران نیازهای ابتدایی بشری قرار داریم. در دنیا گرسنگی هست، تبعیض هست - کم هم نیست؛ بلکه گسترده است، به یک جا هم تعلق ندارد؛ بلکه همه جا هست - زورگویی هست، ولایت نابحق انسان‌ها بر انسان‌ها هست؛ همان چیزهایی که چهار هزار سال پیش، دو هزار سال پیش به شکل‌های دیگری وجود داشته است. امروز هم بشر گرفتار همین چیزهاست و فقط رنگ‌ها عوض شده است. «غدیر» شروع آن روندی بود که میتوانست بشر را از این مرحله خارج کند و به یک مرحله‌ی دیگری وارد کند. آن وقت نیازهای لطیف‌تر و برتری، و خواهش‌ها و عشق‌های به مراتب بالاتری، چالش اصلی بشر را تشکیل میداد. راه پیشرفت بشر که بسته نیست! ممکن است هزارها سال یا میلیون‌ها سال دیگر بشریت عمر کند؛ هر چه عمر کند، پیوسته پیشرفت خواهد داشت. منتها امروز پایه‌های اصلی خراب است؛ این پایه‌ها را پیغمبر اسلام بنیانگزاری کرد و برای حفاظت از آن، مسأله‌ی وصایت و نیابت را قرار داد؛ اما تخلف شد. اگر تخلف نمیشد، چیز دیگری پیش میآمد. «غدیر» این است. در طول دوران دویست‌وپنجاه ساله‌ی زندگی ائمه (علیهم‌السلام) - که عمر دوران ظهور ائمه از بعد از رحلت پیغمبر تا زمان وفات حضرت عسکری، دویست‌وپنجاه سال است - هر وقت ائمه توانسته‌اند و خودشان را آماده کرده‌اند تا این‌که به همان مسیری که پیغمبر پیش‌بینی کرده بود، برگردند؛ اما خوب، نشده است دیگر. »

اگر آن روز به بنایی که پیامبر اکرم (ص) نهادند پشت پا نمی زدند امروز جامعه اسلامی بشرفت های گسترده ای داشت و همه مرزهای علوم را درنوردیده بود.

اختلافات شیعه و سنی، گروه های تکفیری، خونریزی مسلمانان توسط کفار و همه و همه به دلیل نادیده گرفته شدن واقعه غدیر است.

امروز بعد از گذشت قرن ها از واقعه غدیر شاهدیم اداره حرم امن الهی و مرقد مطهر پیامبر(ص) به دست بازماندگان نفاق و فرزندان ابوسفیان افتاده است و این مامن شریف را در دنیای تکنولوژی به فضایی ناامن تبدیل کرده و بر اثر همان بغض و کینه شاهد کشته شدن عده زیادی از مسلمانان در منا بودیم که حج امسال را به حج غم تبدیل کرد.

بعد از انقلاب اسلامی ایران و روی کار آمدن وارثان ولایت و تشکیل یک حکومت به تمام معنا اسلامی و ولایی بعد از عهد شکنی سقیفه در خصوص غدیر کینه ی کنیه جویان بیشتر شده است و سعی دارند از هر طریقی ملت ایران را با همکاری شیاطین مانند آمریکا نظام جمهوری اسلامی را نابود کنند و حتی آنقدر کینه در دل دارند که بعد از فاجعه منا از تحویل اجساد قربانیان نیز سر باز می زنند.

و در این برهه از که به فضل و توفیق الهی یک حکومت ولایی اسلامی تشکیل شده است وظیفه ماست که با ولایت پذیری و بصیریت به هترین وجه ادامه پیدا کند و شاهدیم که چگونه در کشور ایران شعیه و سنی، مسلمان و غیر مسلمان با صلح، آرامش، امنیت و وحدت با پیروی از ولایت کشوری مستقل، آزاد را تشکیل داده اند.

انتهای پیام/