به گزارش یزد رسا، در پی تعطیلی همه خطوط کارخانه کاشی کویر یزد، تعدادی از کارگران این کارخانه با اعتصاب مقابل استانداری خواهان تحقق حقوق خود شدند.

با وضعیت اسفناک صنایع استان یزد به ویژه صنایع کاشی و سرامیک در ذیل عنایات دولت تدبیر در واردات بی رویه و در سایه سکوت مسئولان استان یزد، هر روز باید منتظر خبر ناخوشایندی از این صنایع بود!

بعد از تعطیلی کارخانه زمرد بافق و بیکار شدن قریب به 150 کارگر بافقی، هنوز چند صباحی از خبر ورشکستگی بزرگترین و نخستین کارخانه کاشی استان یزد یعنی کارخانه کاشی کویر نگذشته بود که خبر اعتصاب کارگران کارخانه ایفا سرام اردکان هم روی خط خبری رسانه ها قرار گرفت.

رکود شدید در دولت یازدهم این روزها نه با ماشین های 13 سال پیش اروپا رفع می شود نه با قطار پر سرعت! و مطمئنا کارگری که حسرت سفر زیارتی چند روزه سال هاست بر روی دل خانواده اش مانده است و حتی توانایی به خرید بلیط اتوبوس ندارد با ورود 118 هواپیما! به کشورهم حل نمی شود.

کارگران کارخانه کاشی کویر یزد در اعتصاب امروز در مقابل استانداری حرف صریح خود را در یک جمله نوشتند؛ «ما گرسنه ایم»...

در ولوای نابسامانی صنایع معلوم نیست باید یقه تقصیر چه کسی را گرفت! صاحبان صنایع یا مسئولان؟ اما مقصر هر کسی هم باشد چوب آن را کارگر بدبخت می خورد که نه راه پس دارد و نه راه پیش.

کاشی کویر علیرغم سابقه بالا و فعالیت کم نظیر در بازار سرامیک و کاشی کشور! نزدیک به دو سال است که به صورت نامنظم و پراکنده دستمزد و مزایای کارگران خود را پرداخت کرده است و همین امر باعث بروز اعتراضات مکرر بی‌نتیجه این کارگران شده است. اکنون نیز باید برای دریافت دستمزدهای معوق خود منتظر فروش تولیدات کارخانه بمانند.

پس از گذشت ماه‌ها، مدیران این کارخانه با فروش دپوهای موجود در انبارهای خود حقوق کارگران را به صورت اقساطی و با مبالغی بسیار اندک به صورت هفتگی، ماهانه و هر زمانی که فروشی داشته باشند پرداخت می‌کنند که این شیوه پرداخت نیز نارضایتی کارگران را بیشتر کرده است.

با کارد به استخوان رسیدن و تمام شدن صبر، عده‌ای از کارگران شکایت خود را به اداره کار برده اند و آن جا به دنیال احقاق حقوق خود بوده اند که این اقدام آن‌ها نیز نتیجه‌ای در برنداشت و برایشان نه پول شد و نه کار.

با این حساب طبق گفته خود کارگران چاره دیگری ندارند و  امیدشان تنها به اعتصاب جلوی استانداری است که تجربه ثابت کرده این امید هم ناامید می شود و قرار نیست مسئولی به در کارگر بی پناه باشد.