كمچلي زَنُگ در شب 27 ماه مبارک رمضان
به گزارش یزد رسا به نقل از اردکان گویا، كمچه زدن كه در اصطلاح محلي به آن كمچليز زّنٌگ گفته مي شود در قديم رواج داشته و فعلاً منسوخ شده است.
طريقه آن به این صورت بود كه در شب 27 ماه مبارك رمضان افرادي كه مايل بودند به كمچليز زدن بروند خود را در زير چادر پنهان كرده تا كسي آنها را نشناسد و يك ملاغه بزرگ يا يك تاس مسي كوچك دست گرفته در تاريكي شب به در منزل 7 نفر حاجي مراجعه مي كردند و ملاغه يا تاس را به پاشنه درب منزل مي زدند.
صاحب خانه علي الاصول چيزي به آنها مي داد و گاهي هم از بالاي پشت بام ظرف آب روي سرشان مي ريختند و اعتقاد داشتند كه با اين كار حاجتشان برآورده مي شود.
البته هدف كساني كه به كمچليز زدن مي رفتند جمع آوري چيزي نبود بلكه هدف اصلي بر آورده شدن حاجت و رفع مشكل آنها بود.
لذا براي رفع گرفتاري خود نذر مي كردند كه به كمچليز زدن بروند و معتقد بودند كه حضرت علي (ع) مشكل آنها را حل مي نمايد و بعضي نيز معتقد بودند كه اين كار گناه وحرمت بسيار دارد و به علت شدت گناه آن حاجت برآورده مي شود.
منبع: کتاب آداب و رسو.م مردم اردکان ؛ علی سپهری
