به گزارش یزدرسا به نقل از " بوتیا " ، خانه  خشتی نوشت : بهوقتی صحبت از تهاجم فرهنگی می شود اولین چیزی که به ذهن متبادر می شود قیافه یک جوان است!ولی افسوس ما از آنجاست که نه قشر جوان بلکه اقشاری که یا بازنشسته اند یا دوران پیری را می گذرانند به دام این بلای خانمان سوز یعنی اعتیاد به دیدن سریالهای بی سر و ته ماهواره های فارسی زبان افتاده اند، یعنی کسی که عمری به پاکی زندگی کرده می بینی حتی دیگر به نمازش هم اهمیت نمی دهد و این جای بسی تاسف است.

باعث تاسف است که یکی از دوستان می گوید چون مادرم اکثر اوقاتش را پای ماهواره و پیگیری داستانهای بی معنی ماهواره می گذراند لذا به کارهای خانه و پخت و پز و بسیاری کارهای دیگر منزل اهمیت نمی دهد و این ماهواره سر پیری برای آنها یک مشکل لاعلاج شده و تا جایی رسیده که زن و شوهری که عمری با هم زندگی کرده اند و بچه هایشان را از خانه بیرون کرده اند با هم سر ناسازگاری و قهر را گذاشته اند و صحبت از طلاق و حرفهایی مانند اینکه با هم تفاهم نداریم ؛یا شما من را درک نمی کنی را به هم می گویند و بچه ها وعروس و دامادها شده اند شاهد بگو مگو های همواره پدر و مادری که باید الگوی ما باشند .
شنیده بودم که کسانی هستند که در اواخر عمرشان نامسلمان از دنیا می روند وقتی این اوضاع را می بینم دقیقا آنرا به چشم خود می بینیم ، دشمن از هر راهی که وارد شد نتوانست کاری کند آمد با به راه انداختن شبکه های فارسی زبان و سریالهایی که بتواند بنیان خانواده را متلاشی کند را به راه انداختند تا بتوانند خواسته های خود را عملی کنند .
دشمن امروز نهالی را میکارد تا ۵۰ یا ۱۰۰ سال دیگر میوه اش را بچیند و چقدر دقیق برنامه ریزی کرده باید به هوش باشیم و طبق گفته شاعر :طی این مرحله بی همرهی خضر مکن ظلمات است بترس از خطر گمراهی.
باید هواسمان جمع باشد نکند یکباره چشم باز کنیم و ببینیم زندگیمان تباه شده و همه چیزاز دستمان در رفته وخانواده که عزیزترین و گرمترین بنیان یک اجتماع که از برکات دین ماست و باعث امنیت و آرامش روانی ماست را از دست داده ایم ، چاره ای نداریم که دشمن بیکار ننشسته و خیال خام است اگر فکر کنیم آنهایی که شبکه برای ما راه انداخته اند دلشان به حال ما سوخته و می خواسته اند سبب راحتی و دل مشغولی ما را فراهم کنند.
اینها همه حربه است قصد نصیحت ندارم به خدا چه بسیارند که همین ماهواره به روز سیاه نشانده شان و دین و دنیای خود را از دست داده اند، بدبختی ما این است تا بلا به سر خودمان نیاید متوجه مصیبت های آن نمی شویم .