به گزارش یزد رسا، آتشی به بزرگی یک خروار هیزم خشک و جمعیتی که از آن عکسبرداری می کنند!... تصویری که با فرا رسیدن دهم بهمن ماه در شبکه های اجتماعی با پی نوشت «من و جشن سده یهویی» به وفور دیده می شود حال هر کسی به فرا خور بضاعتش از خود  و آتش جشن سده هر طور که بتواند «سلفی» می گیرد.

اگر گذرا به تقویم خورشیدی کشور نگاهی شود هنوز مناسبتی ملی یا مذهبی و آیینی برای 10 بهمن ماه نوشته نشده است اما هر ساله تبلیغات جشن سده زرتشتیان چند روز قبل از این مراسم در شبکه های موبایلی و اجتماعی بازتاب پیدا می کند و حتی عده ای از مردم غیر زرتشتی نیز این مراسم را بیش از خود زرتشتیان مقدس و آیینی به حساب می آورند! و گواه این گفته؛ حضور قابل توجه افراد غیر زرتشتی در این مراسم است.

هر چند این مراسم در شهرهایی نظیر تهران و کرمان هم برپا می شود اما جشن سده یزد به خاطر حضور زرتشتیان در این استان بیشتر مدنظر مردم کشور است به گونه ای که دفاتر گردشگری که دستی در تورهای مناسبتی دارند وقت را غنیمت شمرده و برگزاری تور گردشگری این جشن را لقمه چرب و نرمی برای خود می دانند.

علیرغم مخالف مسئولان میراث فرهنگی و گردشگری و ارشاد استان در اجرای تور گردشگری برای جشن سده یزد در دولت گذشته، متاسفانه در دوسال اخیر علیرغم حضور مردم یزد به دنبال تبلیغات خودجوش و شبکه ای در این جشن، مراکز گردشگری هم بیکار نمی شینند و با برپایی تورهای گردشگری با هزینه های هنگفت! اتوبوس های خود را برای اعزام گردشگر به صف می کنند به طوری که در جشن سده امسال تعداد اتوبوس های گردشگری قابل توجه بود.

حال سوای از حضور بی قید و شرط مردم در یک مراسم آیینی زرتشتیان، ترافیک هایی سنگین، تصادف خودروها، اماده باش نیروهای امدادی و امنیتی و جمعیت فشرده مردم بدون تفکیک جنسیتی، مسئله ای دیگری در محضر مسئولان حاضر در جشن سده امسال رخ داد که در سال های گذشته کسی شاهد آن نبود.

متاسفانه پس از پایان جشن سده که با مجوز دستگاه های مربوطه -بخوانید اداره ارشاد استان و میراث فرهنگی- برگزارشد موجی از تصاویر و سلفی های ناخوشایندی در شبکه های اجتماعی و موبایلی دست به دست چرخید که اصلا زیبنده شهری چون یزد دارالعباده نیست.

هرچند در آیین زرتشتیان جایی برای «مقید بودن به حجاب» آنچنان باید و شاید تعریف نشده و کسی هم بر حجاب آن ها در محافل خصوصی خرده نمی گیرد اما انتظار نمی رفت در جشنی که به ان به صورت خودسر صفت «ملی» داده شده است و مسئولان ارشاد اسلامی! و میراث فرهنگی به عنوان مدعوین در رأس ان نشسته اند افراد اعم از زرتشتی و غیر زرتشتی با گستاخی حجاب را سبک شمرده و با سرهای عریان –بخوانید کشف حجاب- به رقص و پایکوبی بپپردازند.

شاید بی حجابی برای عده ای چیز مهمی به شمار نرود و رقصیدن در بین مردم برای ان ها امری طبیعی جلوه کند اما بر برگزار کنندگان این مراسم بود تا در برابر مسئولان یزد به عنوان مدعو، مراسم را کنترل می کردند چراکه هر گونه اتفاق و حرکت خارج از عرف و قانونی این سرزمین بی احترامی و دهن کجی نسبت به مردم و مسئولان حاضر به شمار می آید.

اما اگر گلایه ای هم باشد انگشت اشاره یمان به سمت مسئولان میراث فرهنگی و اداره کل ارشاد اسلامی است، که مجوز بی قید و شرط چنین مراسم هایی را می دهند و راحت بدون هیچ اعتراض و واکنشی پا فراتر از مجوزها گذشته می شود و هر اتفاقی در چنین مراسم هایی بدون آنکه مسئولی ککش بگزد رخ می دهد اما به چه قیمت؟

معلوم نیست همان مسئولانی که در برابر تدفین شهدای کمنام امیرچخماق یزد قد علم کردند و فریاد وا مصیبتا برای میراث تاریخی یزد سردادند و همان افرادی که برای برگزاری یک کنسرت ساعت ها جلسه می گیرند و ادعای دغدغه فرهنگی دارند چگونه در برابر بی حرمتی ها در این جشن، بی تفاوت، دست بر سینه می گذارند و سرود ملی می خوانند! غافل از اینکه برگزاری بی قید و شرط آیین های اقلیت های مذهبی به عنوان نماد ملی! یا نماد یک شهر یزد نه تنها بر فرهنگ این دیار لطمه می زند بلکه چهره ای غلط از فرهنگ مردم یزد به نمایش می گذارد.

متأسفانه برخی فیلم ها و تصاویر منتشر شده از این جشن در شبکه های مجازی چنان ناخوشایند است که قابلیت رسانه ای شدن ندارند و انتشار ان ها جز اشاعه «چهره بی بند و باری در یزد» نیست.