به گزارش یزدرسا، چند روز قبل استاندار محترم یزد، مهمترین مانع برای تحقق نظام نوآوری در کشور را مدیران دولتی دانست؛ بیانی بسیار درست و بجا که دقیقا در شرایط کنونی کشور واقعیت آن را به وضوح می‌توان دید.

بدیهی است که خلاقیت و جسارت نوآوری را بیشتر می‌توان از جوانان انتظار داشت و در چنین شرایطی حضور یک دولت فرتوت و خسته در رأس امور اجرایی کشور، یقینا مهم‌ترین مانع نوآوری است.

مطمئنا از دولتی که اعضای کابینه آن همان مدیران و اعضای کابینه دولت‌های چند دهه قبل هستند، و میانگین سنی اعضای کابینه بیش از 60 سال است، نمی‌توان انتظار نوآوری دانست.

حضور وزیر سه دهه قبل در دولت کنونی به عنوان وزیر مسکن، نه تنها مانع نوآوری می‌شود بلکه نتیجه آن وضعیتی است که امروز بر سر مسکن کشور آمده است و وقتی فردی که از سال 58 وزیر بوده، در دولت یازدهم وزیر صنعت می‌شود، معلوم است که نمی‌توانیم از صنعت خودرو وضعیتی بهتر از آنچه امروز داریم انتظار داشته باشیم و واضح است که نمی‌توان از وزیری که 30 سال است در دولت‌های مختلف در مسند وزارت بوده، انتطار نوآوری داشت.

دولت مانع نوآوری است چون اصلا چرخش نخبگان اتفاق نمی‌افتد و چرخش نخبگان اتفاق نمی‌افتد چون در از زمان پایان جنگ تا کنون یعنی حدود سه دهه اخیر، سه دوره 8 ساله سکان دولت تنها دست یک جریان و تفکر سیاسی بوده است، تفکری که ماحصل 30 سال عملکردش را امروز در وضعیت اقتصادی کشور داریم می‌بینیم.

مدیران دولتی مانع نوآوری هستند چون آن‌ها خواستار ادامه وضع موجود هستند و هرگونه تغییر و تحول را به ضرر خودشان می‌دانند؛ از سوی دیگر برخورداری مدیران از امکانات زیاد موجب شده حضور در پست مدیریت برای آن‌ها جذابیت زیادی داشته باشد و اجازه تغییر و نوآوری را ندهند.

بدون شک اگر نوآوری بود رئیس دولت کنونی مسیر اشتباهی که سال‌ها قبل در کسوت دبیری شورای عالی امنیت در مذاکرات طی کرده بود و حتی خود او در کتابش نیز به شکست آن مسیر اعتراف کرده بود را دوباره تکرار نمی‌کرد و چنین وضعیتی بر سر کشور نمی‌آورد.

عدم نوآوری است که موجب می‌شود بعد از شکست ایده اصلی دولت در اداره کشور یعنی مذاکره، مدیران هیچ ایده دیگری نداشته باشند و باز هم بر همان مسیر استباه گذشته اصرار کنند.

انتهای پیام/