به گزارش یزدرسا، در چند سال اخیر رکود بر صنایع سایه افکنده و بسیاری از کارخانجات را به تعظیلی کشانده و بسیاری از واحدهای تولید نیز در کمتر از ظرفیت به فعالیت نیمه جان خود ادامه می دهند. بنظر می رسد در استان صنعتی یزد علاوه بر رکود، عملکرد مسئولین نیز بر تشدیدشرایط سخت اقتصادی تولیدکنندگان افزوده است و اغلب صنعتگران از عدم حمایت مسئولین و بوروکراسی های اداری نیز به ستوه آمده اند.

یک سرمایه گذار غیریزدی با گلایه از مسئولین استان یزد گفت: برای اجرای طرح توسعه یکی از بزرگترین برندهای معروف کشور استان یزد را به دلیل هزینه‌های لوجیستیکی انتخاب کردیم اما شرایط به گونه ای رقم خورده است که اگر هزینه نکرده بودم پا در یزد نمی گذاشتم.

وی توضیح داد: شرکت های حاضر در منطقه ویژه اقتصادی باید طرحی به نام ارزش افزوده داشته باشند که در شورای عالی مناطق به تصویب رسیده و به گمرک ابلاغ شود تا بتوان محصول تولیدی را از منطقه ویژه اقتصادی خارج کرد. طرح مربوطه را به طور دقیق آماده کرده و به مسئولین مربوطه تحویل داده ایم اما هنوز پس از گذشت چند ماه هنوز به آن رسیدگی نکرده اند و متاسفانه علی رغم انجام همه مراحل قانونی، تولیدات شرکت دپو می شود و امکان فروش وجود ندارد.

این صنعتگر با اشاره به اخذ هزینه های اضافی در ادارات یزد گفت: علی رغم آن که تمام مراحل نوشتن و تنظیم طرح را خود شرکت انجام داده است اما شرکت شهرک های صنعتی یزد بدون استناد به هیچ مصوبه، بند و دستورالعملی هزینه گزافی را از شرکت اخذ کرد. مدیران استان یزد توضیح دهند بر چه اساسی این هزینه را از تولیدکنندگان اخذ می کنند.

 وی با اشاره به ظرفیت بالای کارخانه اظهار داشت: با توجه به سابقه دیرینه در این کار و حجم سرمایه گذاری بالایی که انجام داده ایم توان تولید بالا با اشتغال زایی برای بیش از 150 نفر را داریم اما متاسفانه به دلیل عدم همکاری مسئولین اکنون با 20 کارگر مشغول به کار هستیم.

وی با بیان این که کنترل و مدیریت هزینه محصول از تولید تا فروش بر عهده تولیدکننده است ادامه داد: به دلیل وجود هزینه های بالای حمل و نقل برای شرکت به صرفه بود طرح توسعه در مرکز کشور اجرا شود و با توجه به این که یزد تقریباً در مرکز ایران قرار دارد و به داشتن نیروی کار خوب و با وجدان مشهور است این استان را انتخاب کردیم اما متاسفانه از روزی که به یزد آمده ایم هیچ همکاری با ما نشده است.

این فعال اقتصادی با اشاره به مشکلاتی که در استان یزد برای او بوجود امده اظهار داشت: کارخانه ای با 12 میلیارد سرمایه گذاری نزدیک به هفت ماه است که درگیر یک طرح پنج صفحه ای است. این ها همه حاکی از آن است که اصلا تولید مهم نیست و همه حرف ها در حد شعار است. اگر من یک زیر پله در تهران می گرفتم خیلی راحتتر کار می کردم و این مشکلات را نداشتم.

وی در خصوص سیاست های حمایتی دولت از تولید گفت: متاسفانه سیاست و برنامه کلی در زمینه تولید وجود ندارد و قائم به شخص است به این معنی که هر مسئولی که بر سر کار می آید نظر خاص خود را دارد و عمر سیاست ها به اندازه عمر مدیریت آن مسئول است و به محضی که مدیریت عوض می شود کل سیستم نیز تغییر می کند.

این صاحب صنعت با گلایه از وضعیت کسب و کار گفت: زمانی پول زور می گرفتند تا کار فرد را انجام دهند اما اکنون با وقاحت تمام می گویند این مبلغ را پرداخت کنید تا چوب لای چرخ شما نگذاریم. اکنون شرایط به گونه ای شده که از آبدارچی تا خود مدیر در اداره مغازه ای بازکردند و از مردم و ارباب رجوع پول می گیرند.

انتهای پیام/