مراسم عزاداری شام غریبان اباعبدالله الحسین(ع) در حسینیه امام (ره) برگزار شد +حاشیه ها
به گزارش یزد رسا به نقل از پایگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبری، در این مراسم که جمعی از مسئولان و هزاران نفر از اقشار مختلف مردم حضور داشتند از سوی حجت الاسلام و المسلمین عالی ابعاد حادثه عظیم عاشورا تبیین شد و آقایان سماواتی و مرتضی طاهری به ذکر مصیبت امام حسین (ع) و اصحاب آن حضرت پرداختند.
لازم به ذکر است مراسم عزاداری در حسینیه امام خمینی(ره) تا جمعه 24 آبان- یازدهم محرم ادامه خواهد داشت.
حاشیه ها
به گزارش فارس چهارمین شب از مراسم سوگواری سید و سالار شهیدان در حسینیه امام خمینی (ره) با حضور پرشور عاشقان حسینی در محضر امامشان برگزار شد.
شام غریبان؛ واژه ای آشنا برای شیعیان.
وقتی نام عاشورا به گوش میرسد، آتش سوزناکی از غم، دل را در بر میگیرد و اشک ماتم، امان را میبرد و آه سوزناک از ناخودآگاه قلب و فطرت هستی برمی خیزد: «یا حسین».
امشب، شبی که تنها به نام شیر زن اسلام، آن یاور و برادر حسین، زینب کبری عجین شده است و بس.
زینبیان آمده بودند تا در محضر مقتدایشان با زینب همنوایی کنند و بگویند «سر نی در نینوا میماند اگر زینب نبود/کربلا در کربلا میماند اگر زینب نبود».
چهار روز گذشت از عزاداری، سوگواری، مداحی، مرثیه خوانی در بیت. بیتی که این روزها مملو از عاشقان است. عاشقانی که نه سوز سرما می بینند و نه خیسی باران را. گونه هایشان خیس است اما از قطرات اشک. اشکی از حب و دوستی سالار شهیدان و شهادت در غربت یاران.
هر روز که می گذرد شور و شوق مشتاقان مرا به قلم زنی و نوشتن راغب تر می کند و به این جمله می رسم که خبرنگاری شغلی شریف برای ثبت وقایع به یادماندنی است و چه خوب که این ثبت و ضبط در محضر رهبر معظم انقلاب باشد. هر چند نگرانم از پایان رسیدن این حاشیه نگاریها و دیدن این دلباختگی ها.
می روم همچون سه روز گذشته. ساعت 14. هنوز به ازدحام جمعیت نرسیدم از سر و صدای حاضران و باز دلایل فراوان آنها برای قدمی جلو گذاشتن. فهمیدم که بار دیگر جا ماندم. جا از رفتن به داخل حسینیه. زینبیه ها در شب مختص به زینب پر شد. زودتر از روزهای قبل.
گویا امروز همه آمده بودند تا در سوگ از دست دادن امام حسین (ع)، با خواهرش زینب همدردی کنند.از کودکان خردسال گرفته تا معلولانی که با ویلچر آمده بودند. همه در یک غم و اندوه مشترک بودند«عاشورا و کربلا» و همه محزون و ماتم زده.
وقتی زمزمه زیارت عاشورا در یوم عاشورا «السلام علیک یا اباعبداللهالحسین...»، «یا حسین»، «یا علمدار کرببلا » و نجوای «باز این چه شورش است که در خلق عالم است»، در حسینیه طنین انداز شد، دیگر صدای هق هق گریه و زاری امان نمی داد. زاری که خود تمام شدنی نبود و چه خوب گفته شد « کل یوم عاشورا و کلّ ارضٍ کربلا »
چه زیباست آئین ها و سنت های عزاداری. سوگواری با شیوه های محلی. کردی،آذری، مازنی، لری و.... نوحه و مرثیه خوانی با لهجه های شیرین ایرانی.
آئین گلی و گلمالی کردن لباسها که بعد از واقعه عاشورا در سوگ سرور و سالار شهیدان و یارانش مرسوم شده، هنوز بازار داغ خود را در برخی از شهرستانها و استانها دارد و مردان و زنانی از این خطه ها آمده بودند با حفظ همان آئین، آداب، رسم و رسوم. برای ابراز همدردی با زینب بینوا. چه خوب می گفتند ذکر مصیبت و چه اشک ها که نریختند. اینان بودند عاشقان حسینی. کیلومترها طی طریق برای دیدار با آقا و تجدید بیعت و ساعت ها انتظار برای آغاز عزاداری.
وقتی طاهری مداح اهل بیت به ذکر مصیبت پرداخت کوچک و بزرگ که در ماتم عزای حسین بودند، اشک های خود را نتوانستند پنهان کنند و می شد آنرا در چهره های محمود احمدینژاد رئیسجمهور سابق، علی اکبر ناطق نوری عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، آیت اله جنتی دبیر شورای نگهبان، غلامعلی حداد عادل مشاور عالی مقام معظم رهبری، سردار دهقان وزیر دفاع، محصولی وزیر سابق کشور و رفاه و ... دید.
«برسد این صدا به اسرائیل/ خون به شمشیر برتری دارد» جمله ای که طاهری در پایان مراسم امشب بیان کرد و عزاداران حسینی یکپارچه فریاد زدند: «مرگ بر اسرائیل»