بیان محکم قرآن به همراه تلاوت زیبای پیامبر، تبدیل به آفت قدرت مشرکان مکه شده بود. این کلام آسمانی در اندک زمانی دل های سخت و تاریک بت پرستانی را که به زیارت کعبه شتافته بودند، متحول می کرد و بدین ترتیب روز به روز بر تعداد مسلمین می افزود. تا اینکه سرانجام سران بت پرست چاره ای اندیشیدند.  مشرکین برای اینکه زائران کعبه تلاوت قرآن پیامبر را نشنوند آنها را مجبور می کردند، پنبه در گوش خود گذاشته طواف کنند. مبادا صوت دلنشین پیامبر اعظم بر دل سنگ فردی تاثیر گذاشته و او را به اسلام متمایل کند.

مطمئنا هر کس اولین بار این داستان را شنیده به لجاجت و حماقت کفار شهادت داده و خدا را به خاطر ظهور نعمت اسلام و بعثت نبی مکرم اسلام سپاس گفته است. شاید هم خدا را به علت اینکه در دوران جهالت بشریت به دنیا نیامده، شکر گفته است.

اما بد نیست بدانید، جهالت و لجاجت هنوز تمام نشده است. شاید مقداری عوض شده ، تلطیف شده و یا رنگ و لعاب و اسم های با مسما را یدک بکشد ولی قطعاً تمام نشده است.

افرادی که تا دیروز صدای «زنده باد مخالف من» و آزادی اندیشه شان گوش فلک را کر کرده بود، امروز بدون ذره ای خجالت به خاطر تناقض حرف و عمل خود به راحتی دهان مخالف و منتقد را می بندند و حتی از شنیده شدن صدای طرف مقابل بیمناکند.

روز گذشته و در جریان مناظره گروه های مختلف سیاسی دانشجویی، طیف اصلاح طلب دانشگاه یزد علی رغم تمام اصول و قواعد حاکم بر مناظرات، بعد از اتمام سخن نماینده خود، بدون شنیدن پاسخ طرف مقابل سالن محل مناظره را ترک گفته و بار دیگر پوچ بودن شعارهای زیبای خود را به اثبات رسانید. البته شاید بهتر بود برای حفظ ظاهر هم که شده در جلسه می ماندند و پنبه در گوش خود می فشردند!

جالب اینکه این عده در توجیه عمل مذبوحانه خود، آشوب در اظهارات کاسبکارانه چند روز پیش علی مطهری را بهانه کرده اند. خطاب به این افراد باید گفت:

اولاً: اگر معتقدید بر هم خوردن نظم یک سخنرانی و جلسه اقدامی نا متعارف و مذموم است، چرا خود مرتکب چنین اشتباهی شده اید؟

ثانیاً: فرضاً اعتراض به مواضع شاذ 5 سال گذشته تا به امروز مطهری و حرف های دشمن شاد کن وی، همچنین طفره رفتن از پاسخ به سوالات متعدد از نظر شما بی ادبی باشد، آیا به خاطر اشتباه(به زعم شما) یک عده باید بقیه مجازات شوند؟

ثالثاً: اصلا بهتر نبود در همان جلسه زمینه ای فراهم می شد تا همه بتوانند با امنیت جانی سوال خود را از مطهری بپرسند؟ به یاد دارید چند روز قبل در دانشگاه اصفهان دانشجویی که نسبت به صحبت های وی انتقاد داشت، چگونه در ملا عام و پیش چشمان نماینده محبوبتان مورد ضرب و شتم قرار گرفت؟ (+)

رابعاً: اگر قصد انتقام نداشتید، چرا در جلسه مناظره شرکت کردید؟ بهتر نبود اصلا حضور در جلسه مناظره تحریم می شد؟

تعمق در سوال فوق نتایج جالبی دارد. چندی پیش آقا محمدی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اعلام کرد: عده ای از اصلاح طلبان با رخنه در وزارت خانه های مختلف به دنبال  جذب میلیشیا ( شبه نظامیان) جهت اهداف انتخاباتی و سیاسی خود هستند.

با عنایت به این نکته به راحتی می توان اینگونه استنباط کرد شرکت در جلسه فوق به منزله مانوری برای فتنه گران در دانشگاه بوده است. مانوری که طی آن اطاعت پذیری پیاده نظام محک زده می شود.

پیاده نظامی که امروز بدون شنیدن صحبت مخالف خود با دستور دیگران صحنه را ترک می کند، این پتانسیل را خواهد داشت که فردا با پنبه ای در گوش مطالبات سران خود را در خیابان مطالبه کند.

کاش می شد اندکی به «تدبیر» مسئولین برای حل این معضل «امید» بست...

نویسنده : مهدی عبدی نسب