به گزارش یزدرسا، در دوره هاي گذشته در اردکان در شب هاي عيد فطر آداب و رسومی برقرار بوده که در زمان حال فراموش شده و رنگ باخته اند.

علي سپهري در خصوص اين آداب و رسوم در شب عيد فطر گفت: در قدیم با توجه به این که وسایل ار تباط جمعی نبود، لذا ملاک اعلان عید فطربستگی به رویت هلال در همان شهر یا شهر های نزدیک به آن  داشت  بنابراينغروب روز 29رمضان، مردم برای رویت هلال به پشت‌ بام  مساجدا و تکایا و جاهای بلند شهرمی‌رفتند واگر هلال ماه رویت می کردند.

وي گفت: مردم اردکان در زمان گذشته معتقدبودند باید ماه نو را روی سبزه یا آب  یا در صورت سید نو کنند وصلوات بفرستند لذل چشمشان را می بستند و نگاه به طرفی می کردند که حوض آب یا سبزه زاروجود داشت.

محقق اردکاني اظهار داشت: مردم اردکان بعد از رويت هلال ماه می‌بایست به منزل عالمِ شهر بروند و به سئوالات وی پاسخ بدهند و نحوه‌ی رویت هلال را بیان کنند. در صورتی که عالمِ شهر به این نتیجه می‌رسید که رویت آن‌ها صحیح بوده، عید اعلام می‌شد، در غیر این صورت می‌بایست صبر کنند، یعنی مردم روزه بگیرند تا از شهرهای دیگر خبر برسد و گاهی حتّی بعدازظهر از یزد یا شهری دیگر خبر می‌رسید که هلال رویت شده و مثلاً یزد عید اعلام شده، بلافاصله عالم شهر پس از این‌که قطعیّت حاصل می‌کرد، عید اعلان می‌کرد و کسانی که شیپور داشتند، بالای پشت‌بام می‌رفتند و در شیپورهایشان می‌دمیدند.

سپهري ادامه داد: حتّی مسجد زیرده یک صدفی وجود دارد که از آن به‌جای شیپور استفاده می‌شد و با دمیدن در آن و ایجاد صدا، عید شدن ماه رمضان را به‌گوش مردم می‌رساندند و مردم نیز پس از برگزاری نماز عید فطر، معمولاً به منزل علما می‌رفتند و عید را به آن‌ها تبریک می‌گفتند. حتّی بعضی از علما در مدرسه‌ی علمیّه جلوس می‌کردند و مردم به دیدن آن‌ها می‌رفتند و تبریک می‌گفتند و اگر عید نوروز در ماه رمضان واقع می‌شد، عید فطر را به‌جای نوروز جشن می‌گرفتند و لباس نو می‌پوشیدند و تقریباً تمام کارهایی که در عید نوروز انجام می‌دادند، در عید فطر انجام می‌دادند. جوان‌ها هم معمولاً به باغات و نقاط تفریحی می‌رفتند و با پختن «لَتیرُگ» و غیره عید را در خارج از منزل می‌گذراندند.

انتهاي پيام/