به گزارش یزدرسا، رهبر معظم انقلاب روز گذشته در سخنان مهمی فرمودند: «بعضی‌ها اسم عقلانیت و عقل را می‌آورند اما منظورشان ترس، انفعال و فرار از مقابل دشمن است درحالی که فرار کردن و ترسیدن، عقلانیت نیست. ترسوها حق ندارند اسم عقلانیت را بیاورند.» ایشان قبلا نیز در سخنانی فرموده بودند: «هزینه سازش بیشتر از هزینه مقاومت است».

بر کسی پوشیده نیست که یک جریان سیاسی در داخل ایران شعار «عقلانیت» می‌دهد اما در واقع از «ترس» کاسبی می‌کند. این جریان تلاش دارد ترس و انفعال خود را به نام عقلانیت جا بزند. در حالی که تجریه نشان داده است که ترس در نقطه مقابل عقلانیت قرار دارد و آنجایی که ترسوها میدان را به دشمن سپردند و به او اعتماد کردند، عاقبتی جز خواری و خفت نداشتند. در ادامه به چند نمونه از این تجربه‌ها به طور گذرا اشاره می‌شود.

معمر قدافی

حدود یک و نیم دهه قبل دولت لیبی به صورت داوطلبانه تأسیسات هسته‌ای خود را نابود کرد تا در مسیر اعتمادسازی با آمریکا گام بردارد اما شش سال بعد و در جریان هشت ماه جنگ داخلی لیبی، آمریکا و غرب به مخالفان دولت کمک می‌رساندند و عامل اصلی سقوط دولت قذافی بودند. البته تاوان اعتماد به غرب را فقط قذافی نداد بلکه مردم لیبی نیز در سال‌های جنگ داخلی و بی‌سامانی و قتل و غارت پس می‌دهند.

محمد مرسی

محمد مرسی که بر اثر انقلاب مردم مصر در ژانویه 2011 روی کار آمده بود، ترجیح داد اتکا به مردم و ادامه رویه انقلابی آن‌ها را با اعتماد به آمریکا عوض کند. او حتی برای جلب اعتماد آمریکایی‌ها پای میز مذاکره با آن ها برای فروش 40 درصد صحرانی سینا هم نشست اما همزمان آمریکا بصورت غیرعلنی از گروه های مخالف در مصر که علیه مرسی فعالیت می کردند حمایت می کرد و در نهایت نیز عاقبت مرسی این شد که داخل قفس برای دفاع از خودش فریاد می کشید.

یاسر عرفات

سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) بیش از نیم قرن قبل با هدف نابود کردن رژیم صهیونیستی آغاز به کار کرد اما این سازمان به مرور رویکرد خود را تغییر داد و کار به جایی رسید که یاسر عرفات با اسرائیل و آمریکا به توافق رسیدند و ساف رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت. نتیجه آن توافق اما نه تنها حل‌وفصل مشکلات فلسطینیان با رژیم‌صهیونیستی نشد بلکه امروز کار به جایی رسیده که صهیونیست‌ها مدعی مالکیت قریب به ۹۰ درصد از خاک فلسطین اشغالی هستند و قدس را به‌عنوان پایتخت خود برگزیده‌اند و گروه‌های فلسطینی همچنان راهی جز مقاومت ندارند.

محمد مصدق

در ایران، محمد مصدق و سرنوشت او از مصادیق ماحصل اعتماد به آمریکا است. مصدق دست در دست آمریکا گذاشت و به این دولت اعتماد کرد تا به خیال خودش بر انگلیسی ها غلبه کند اما آمریکایی ها کوتای 28 مرداد را طراحی کردند و دولت او را سرنگون و مصدق را در مکانی دورافتاده حصر کردند.

توافق برجام

مذاکرات چند سال اخیر دولت روحانی و تیم دیپلماسی او با گروه 1+5 و توافق برجام، نمونه بارز دیگری است که نشان می‌دهد، «انفعال در برابر دشمن، عقلانیت نیست» و «هزینه سازش از هزینه مقاومت بیشتر است».

دولت کنونی از ابتدای کار تلاش خود را برای مذاکره با غرب و آمریکا گذاشت و  سال ها کشور را معطل این مسئله کرد اما در نهایت نتیجه این مذاکرات وضعیت اقتصادی است که امروز شاهد آن هستیم. در واقع وضعیتی که امروز «دولت مذاکره» بر کشور تحمیل کرده است به قدری اسفناک است که خود به وضوح گویای نتیجه سال ها مذاکره تیم دیپلماسی است.

گفتمان مقاومت و نابودی داعش

البته گفتمان مقابل سازش یعنی مقاومت هم نتایج خود را نشان داده است. دقیقا متناظر با همین سال هایی که دولت در حال مذاکره با غرب بود و نتایج آن امروز به روشنی در زندگی مردم مشخص است؛ جریان مقاومت در منطقه و به ویژه در سوریه و عراق در حال مقابله با تروریست های داعش بود که در نهایت نتیجه آن بیرون راندن داعش و نفوذ بیش از پیش ایران در منطقه و شکست آشکار آمریکا بود.

انتهای پیام/