آن‌گونه که سایت اصلاح‌طلب یزدان‌نیوز گزارش داده، مجید انصاری- معاون پارلمانی رئیس‌جمهور- در گفت‌وگو با خبرنگار انصاف نیوز درباره آقای سید محمد خاتمی گفته است: «...شخصیت بزرگی مثل آقای خاتمی مایه‌ افتخار کشور هستند، و فرزند معنوی امام هستند، رئیس جمهور محبوب اسبق این کشور بودند، در خدمت مردم، در خدمت نظام هستند... .»

وی درباره موضوع ممنوع التصویری خاتمی افزوده است: این سخن اصلا توهین به نظام است، مگر نظام ما نظامی است که محدود کند؟ در نظام ما بحث آزادی بیان و آزادی عقیده، از افتخارات قانون اساسی است، شعار نظام است، مورد تاکید حضرت امام بوده، مورد تاکید مقام معظم رهبری است؛ مگر می‌شود در نظام جمهوری اسلامی ایران با همه زیبایی‌هایش، چنین تصمیمی گرفته بشود؟

شاید برای کسانی که دستی در عرصه رصد و تحلیل اخبار و رویدادهای سیاسی ندارند، سخنان معاون رئیس‌جمهور درباره یکی از هم‌استانی‌های مردم یزد، منطقی و دلنشین باشد؛ اما برای آگاهان و قاطبه مردم دین‌باور و کسانی که ژرف‌نگری را بر سطحی‌نگری و قضاوت‌های سنجیده ترجیح می‌دهند، سخنان آقای مجید انصاری هیچ محلی از اعراب ندارد.

زیرا همان امامی که زمانی خاتمی را فرزند فاضل خود خواند، در وصیت‌نامه‌اش تصریح کرده «میزان در هر کس حال فعلی او است» و به طور طبیعی، عملکرد خاتمی در دوران ریاست‌جمهوری و پس از آن بخصوص در ماجرای دردناک فتنه 88، چنان غیر قابل قبول بوده که جایی برای استصحاب تمجید سابق امام(ره) باقی نمی‌گذارد.

همان امامی که آقای انصاری، خاتمی را فرزند معنوی ایشان می‌خواند، بارها و بارها بر محوریت ولایت فقیه و ضرورت پشتیبانی از این رکن رکین نظام اسلامی تاکید فرمود؛ همان ولی‌فقیهی که خاتمی و هم‌جناحی‌هایش در فتنه 88 ، به جای تبعیت از وی، ناجوانمردانه قلبش را جریحه‌دار کردند؛ همان ولی‌فقیهی که بارها همگان را به تامل در دست‌های دشمن در پشت صحنه فتنه 88 فراخواند، اما خاتمی و همراهانش چنان در دنیای توهمات خویش سیر می‌کردند که آن نصایح مشفق امین را نادیده گرفتند و چندین ماه کشور را اسیر خودکامگی‌های باج‌خواهان قرار دادند؛ همان ولی‌فقیهی که راه توبه و بازگشت را برای امثال خاتمی و دیگر مفتون‌ها باز نگه داشت، اما غرور و تعلقات دنیوی اجازه نداده است تا آن‌ها از مسیر اشتباه خود بازگردند و در محضر ملت، به واقعیت رفتارهای دشمن‌شاد‌کن خویش اقرار کنند.

جالب است آقای مجید انصاری از آزادی بیان و امثال آن دم می‌زنند؛ در حالی‌که  برجستگان دولت مطبوع وی، منتقدان را با برچسب‌های دور از انتظار همچون بی‌سواد و تازه‌به دوران رسیده و ... نوازش می‌کنند!

مجید انصاری در حالی با استناد به آزادی بیان به دفاع از خاتمی قد علم می‌کند، که ازقضا سال گذشته در چنین روزهایی یکی از همکارانش در معاونت پارلمانی، در واکنش به فراخوان محترمانه رئیس‌جمهورسابق از رئیس‌جمهور کنونی برای انجام مناظره علنی به منظور پاسخگویی به اتهام‌ها، وی را به گونه‌ای شگفت مورد هجمه قرار داده و با ادبیاتی خفقانی خطاب به احمدی‌نژاد اعلام کرده بود: « چطور به خودش اجازه می دهد با رئیس جمهوری که امروز دنیا را با ابتکار عمل خود به تعجب کشانده است، خود را همتا بداند و تقاضای وقت مناظره کند؟!».

طبیعی است در حالی که به عنوان یک نمونه از هزاران، درخواست محترمانه رئیس‌جمهور سابق برای مناظره، با این ادبیات سخیف مورد هجمه و تخریب قرار می‌گیرد، سخن گفتن از آزادی بیان آن‌هم برای دفاع از کسی که به واسطه مواضع و رفتارهای براندازانه‌ جایگاهی در نظام ندارد، بیش‌تر به مزاحی تلخ می‌ماند تا سخنی در خور تأمل!

نویسنده: مرتضی شیرافکن