به گزارش یزدرسا، محمدرضا عارف معاون اول رئیس دولت اصلاحات و یکی از گزینه‌های اصلاح‌طلبان برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده پس از مدت‌ها گفتگویی داشته است که برخی از نکات از جمله اینکه روحانی نمی‌خواست در کابینه دولت حضور داشته باشد را برای اولین‌بار مطرح کرده است. در ادامه بخشی از مصاحبه محمدرضا عارف آمده است: 

شما سال ۹۲ نامزد شدید و با جدیت جلو رفتید اما سه روز مانده به انتخابات با یک نامه انصراف دادید. آقای واعظی مدعی شدند که در آن زمان اختلاف رای زیادی بین شما و روحانی وجود داشت و اصلاح‌طلبان با اجبار به سمت روحانی رفتند و اگر این کار نمی‌شد بازنده انتخابات بودند. به نظر شما حرفشان درست است؟

بنای من این هست که به هر حرفی جواب ندهم، آقای واعظی هم خودشان باید جواب بدهند و من وارد جزئیات نمی‌شوم . راهبرد اصلی ما در انتخابات ۹۲ بالابردن مشارکت و حضور مردم بود. نگاه من هم همیشه نگاه اجماعی بوده و اعتقاد به خرد جمعی دارم. این مسیری بود که شروع کردیم و موفق شدیم. نظرسنجی‌هایی که وزارت اطلاعات، صداوسیما و نهادهای ذی ربط دارند گویاست. مبنای ما خرد جمعی و آوردن یک دولت منسجم و پاسخگو بود، در عین حال که ائتلاف هم بخشی از خرد جمعی است. وقتی آقای خاتمی به عنوان رهبر جریان اصلاحات و آقای هاشمی و بزرگان دیگر به جمع‌بندی رسیدند، بنابراین من حق نداشتم و ندارم که بیایم شخصا خودم را با فرد دیگری مقایسه کنم، یک خرد جمعی بود، تصمیم گرفتند و من هم احترام گذاشتم. 

اجازه بدهید من حرف شما را قبول نکنم. الان نامه انصراف شما در آن روز جلوی من هست. در نامه شما هیچ جا گفته نشده من به نفع روحانی کنار می‌روم یا افرادی که به من رای می‌دهند به روحانی رای بدهند.

این لطف آقای واعظی بوده و ایشان خوب می‌داند. اولا دوشنبه شب این تصمیم گرفته شد. من یک نگرانی داشتم و چالش ما در دوشنبه شب که تقریبا پاسخ نامه را بامداد سه شنبه دادیم این بود که فردا چه اتفاقی می‌افتد؟ راهبرد ما این بود که باید یک تصمیم منطقی و کارشناسی شده باشد تا هواداران خودمان را قانع کنیم که خوشبختانه خیلی خوب انجام شد و هیچ درگیری و دعوایی در این ستادها صورت نگرفت. در نامه من کلی نوشتم. دوستان نمی‌خواهند ببینند، من آدم خواب زده را نمی‌توانم بیدار کنم.

صبح پنج‌شنبه قبل از انتخابات من در روزنامه بهار سرمقاله‌ای نوشتم. جز نام بردن از روحانی هر کس الفبای سیاست را بداند و درک اولیه‌ای از سیاست داشته باشد پیام مقاله را می‌فهمد که مردم بیایید و به آقای روحانی رای دهید چون صبح پنج‌شنبه نمی‌توانستیم تبلیغات کنیم و اسم ببریم . حالا دوستان چه برداشتی می‌کنند به وجدان خودشان و پاسخی که به تاریخ می‌دهند بستگی دارد.

هشت سال از دولت روحانی گذشته و بعضی از هواداران سابق دولت و اصلاح‌طلبان می‌گویند اشتباه کردیم یک نامزد اجاره‌ای داشتیم. آیا با این تجربیات باز هم آن تجربه انصراف را مفید می‌دانید؟

من واعظی نیستم که آن طور حرف بزنم، شرایط زمان را درک می‌کنم. شرایط دولت را می‌فهمم و زحماتی را که دولت کشیده می‌دانم البته نقدهای بسیار جدی هم دارم و خصوصی هم نقدهایم را به آقای روحانی به عنوان یک رفیق قبل از انقلاب گفته‌ام. سوال شما یک سوال اساسی است که من نباید جواب دهم. یک طرف قضیه من بودم چون مجری این تصمیم بودم. آن‌هایی که این تصمیم را گرفتند باید جواب بدهند.

می‌توانستید آن شب، انصراف را قبول نکنید؟ 

خیر، ما یا شعار حرکت جمعی نمی‌دهیم و فردی جلو می‌آییم یا وقتی بنا داریم حرکت جبهه‌ای داشته باشیم باید به تصمیم جبهه عمل کنیم. صفر و صدی نگاه نمی‌کنم خدماتی دولت داشته و البته شعارهایی هم داده که به دلایل مختلف نتوانسته پاسخگو باشد.

شما در نامه انصرافتان سه بار نام آقای خاتمی را آوردید. آیا می‌خواستید هزینه این انصراف را روی دوش ایشان بگذارید؟

من هیچ وقت دنبال امتیاز نبودم. آقای خاتمی را رهبر جریان می‌دانستم وقتی می‌خواستم جدی جلو بیایم دو سه نکته را گفتم. گفتم اگر آقای خاتمی یا آقای هاشمی بیایند با این‌ها رقابت نمی‌کنم. دوم گفتم هر تصمیمی با محوریت آقای خاتمی گرفته شود عمل می‌کنم. من خودم را آدمی اخلاق‌مدار می‌دانم. اگر این کار را نمی‌کردم امروز سوال می‌کردید که شما گفته بودید اگر آقای خاتمی تصمیم بگیرد کنار می‌کشم پس چرا کنار نکشیدید.

شما یک فداکاری بزرگ کردید و کنار کشیدید، خیلی‌ها گفتند که عارف معاون اول می‌شود اما چنین اتفاقی نیفتاد. به شما پیشنهادی شد؟

ما دعا می‌کردیم هیچ پیشنهادی نشود. احساس می‌کردم بیرون دولت می‌توانم مفیدتر باشم. در یک جلسه‌ای در خدمت آقای روحانی بودیم و دو سه پست مطرح کرد. وزارت ارتباطات، وزارت علوم و معاونت علمی. من برای هر سه پست نفرات مناسب‌تر از خودم را معرفی کردم. این را برای اولین‌بار می‌گویم تلقی من از این پیشنهادها این بود که آقای روحانی تمایلی به حضور فیزیکی من در دولت ندارد.

شما توقع داشتید معاون اولی را به شما پیشنهاد بدهد؟

اگر معاون اولی را پیشنهاد می‌داد مشکل پیدا می‌کردم که چه کار کنم.

باز هم قبول نمی کردید؟ 

الان نمی‌توانم بگویم که چه کار می‌کردم، وظیفه بود خدمت کنیم. ولی فردی که در دولت اصلاحات معاون اول موفقی بوده اگر بنا بود به دولت برود معاون اولی بود. وقتی روحانی معاون اولی را پیشنهاد نمی‌دهد و سه پست دیگر را می‌گوید می‌فهمم که ایشان می‌خواهد محترمانه بگوید، آقای عارف شما همان بیرون کمک کنید برای ما بهتر است.

چرا؟

از خودشان بپرسید.

یکی از انتقادات راجع‌به شما این است که می‌گویند آقای عارف در مجلس دهم خیلی اثرگذار نبود. چرا آن لیست اکثریتی ۱۶۰ نفره به فراکسیون امید ۱۰۰ نفره رسید؟ 

فکر کنم جواب این سوال را خودتان در مقدمه صحبت‌تان دادید. وقتی حرف کاندیدای اجاره‌ای می‌شود اشتباه می‌کند واعظی که به خودش و روحانی ختم می‌کند و با عرض معذرت نشان می‌دهد درک سیاسی لازم را ندارد. جریان اصلاحات آمد از نیروها و خواسته‌های خودش گذشت تا این مسیر دولت ادامه پیدا کند. در لیست امید که حدود ۱۵۰ نفر به مجلس فرستادیم مثلا در قم به علی لاریجانی رسیدیم یعنی جمع‌بندی ما این بود که اگر لیست امید از لاریجانی حمایت نکند با مشکلات جدی روبه‌رو می‌شود، حتی او در جایی کم لطفی کرد و گفت من نخواستم امیدی‌ها من را در لیست خودشان بگذارند. من مسائل را باز نکردم و باز هم نمی‌کنم. آن‌هایی که دست اندرکار بودند می‌دانند حتی کاظم جلالی را در لیست گذاشتیم و هنوز داریم هزینه در لیست گذاشتن جلالی و نعمتی و دیگران را می‌دهیم.

همچنان درباره 1400 تردید دارید که کاندیدا شوید یا خیر؟

تردید نداریم. محکم اعتقاد داریم که باید مردم به صحنه بیایند و جریان ما هم محکم بیایند.

نظر شما درباره حمایت از یک نامزد اصلاح‌طلب یا یک نامزد میانه‌رو اصولگرا چیست؟

من اصرار دارم به عنوان یک عضو کوچک از این جریان که برای ما هویت خیلی مهم است. یک جریان نمی‌تواند مدعی اداره کشور باشد اما در یک رویداد مهم حضور نداشته باشد یا بگوید حضور دارم اما کاندیدا ندارم. این قدر نیروی شایسته در جریان اصلاحات داریم که به راحتی می‌توانیم کاندیدای مطلوب و مناسب را ارائه کنیم حالا این که رای بیاورد یا نیاورد مسئله دیگری است.

این قطعیت که می گویید «نباید روی کاندیدای غیراصلاح طلب کار کنیم» به خاطر تجربه روحانی است؟

خیر. هر جایی، من قبلش هم مخالف بودم. بحث ائتلاف جداست و به ائتلاف اصالت می‌دهم اما با سازوکار روشن.

یعنی حتی با یک نامزد اعتدالی یا اصولگرا می‌توانید ائتلاف کنید؟

ممکن است. سازوکارش باید مشخص باشد. آورده هر جریان و بهره هر جریان باید مشخص باشد به صورت گعده‌ای مخالفم. ضربه‌اش را در مجلس دهم بیشتر خوردیم. پشت سر کسانی قرار گرفتیم که مقابل ما قرار گرفتند و توهین کردند. شاخص‌شان در مجلس فاصله گرفتن از اصلاح‌طلب‌های مجلس بود. این را مخالفیم. ممکن است در شرایط کشور اقتضا کند ما در یک انتخابات حتی با رقیب ائتلاف کنیم. یک مجلس ائتلافی یا یک دولت ائتلافی خیلی کار زیبایی می‌تواند باشد، این را رد نمی‌کنیم.

منبع؟: خراسان