به گزارش یزدرسا به نقل از اردکان گویا؛ دستفروشان قشری از جامعه هستند که همیشه مورد بی توجهی مسئولین قرار گرفته و هیچ یک از ارگان ها مسئولیت سازماندهی این فروشندگان را بر عهده نمی گیرد.

در اردکان نیز این فروشندگان وجود دارند و مورد بی مهری مسئولین قرار گرفته اند. فروشندگانی که بعضا از نبود کار و یا ناتوانی مالی به این کار پرداخته و در گرما و سرما اجناس خود را در جای جای این شهر پهن کرده و به فروش می رسانند.

سه شنبه بازار، پنج شنبه بازار، یکشنبه بازار و ... از جمله بازارهایی هستند که در اردکان برپا می شود که در این میان وضعیت مکان در نظر گرفته شده برای سه شنبه بازار اصلا مناسب نبوده و فروشندگان و مردم از آن ناراضی هستند.

این مسئله باعث شد تا خبرنگار اردکان گویا به سراغ فروشندگان این بازارچه هفتگی برود و از مشکلات آنها جویا شود.

فروشنده دارو گیاهی در این بازارچه در خصوص مشکلات مکان تایین شده برای فروشندگان گفت: فروش من از طریق گیاهان دارویی هست که از روستا به این جا می آورم و در عرض سال در یکشنبه و سه شنبه به بازارهای هفتگی می آیم و فروش اندکی دارم.

حیدری افزود: شهرداری جز خیابان بندی این مکان امکاناتی برای ما فراهم نکرده است. برای همین خیابان نیز از فروشندگان هزینه ای گرفته می شود که نرخ ثابتی ندارد و متناسب با میزان بار تغییر می کند.

این فروشنده ادامه داد: هوا خیلی گرم است ولی تحمل می کنیم تا پول بنزین و رفت و آمدم تامین شود اما تا ساعت یک عصر بیشتر نمی توان اینجا ماند.

غلامحسین بهجتی اردکانی گفت: 15 سال است که به دست فروشی مشغول هستم. هیچ مکانی برای بازار های هفتگی  مشخص نشده است و ما را ازین طرف به آن طرف می برند. یک روز ما را به کنار مزار میبرند، یک روز اینجا و یک روز جای دیگر.

وی افزود: مدتی قبل مغازه هایی برای فروشندگان در انتهای همین راه ساختند که پس از ساخت خراب کردند و خدا می داند چقدر مال مردم را تبدیل به ضایعات کردند و به باد فنا دادند.

این فروشنده اظهار داشت: این سایبان های بالای سرم را خود نصب کرده ام. به=خاطر عدم وجود سایبان باران بیاید، گرم می شود، مشتری گرمش می شود و نمی توان فروش خوبی داشت.

وی در خصوص پیگیری این موضوع از شهرداری و ارگان های مربوطه گفت: ما پیگیری هایی داشته ایم اما کسی گوش به حرفمان نمی دهد و می گویند بودجه نداریم 

بهجتی تاکید کرد: میزان مالیات مشخصی وجود ندارد، مثلا من به علت سابقه دار بودنم مالیاتی پرداخت نمی کنم. این مالیات بر اساس میزان فروش است که اصلا مسئله مهمی نیست، مسئولین امکانات رفاهی ایجاد کنند ما حاضریم مبلغ بیشتر بدهیم.

وی گفت: در حال حاضر هیچ امکانات رفاهی وجود ندارد، در دل آفتاب و در هوای گرم و روی اسفالت داغ می نشینیم که تا 2 عصر بیشتر نمی توان دوام آورد.

دستفروش اردکانی اظهارداشت: وقتی که سایبان بود تا ساعت پنج عصر می ماندم ولی در حال حاضر نمی شود ماند. ساعت 5 تازه اوج مشتری است و تازه کارها به پایان می رسد و مردم می توانند به خرید بیایند که ما به علت گرما مجبور به جمع کردن بساطمان هستیم.

جواد هاتفی گفت: سی سال است که به دستفروشی مشغولم. در این آفتاب داغ نه آب سرد کنی هست و نه پوشی برای فرار از آفتاب. زنم مریض است و در این گرما پشت وانت نشسته است.

وی افزود: ما برای مشکلات این مکان به شهرداری نیز مراجعه کردیم که دست رد به سینه ما زدند و گفتند قرار است اینجا جاده شود، تا بحال سی جا ما را کشیده اند و هیچ جای مشخصی به ما ندادند.

دستفروش اردکانی ادامه داد: وقتی که میخواستند رای بگیرند آمدند و گفتند که برایتان آفتابگیر و پوش می زنیم ولی هیچ کدام رسیدگی نکردند.

وی تاکید کرد: مغازه هایی در ابتدا ساخته شد، چه مقدار پول برای آن خرج کردند و بیت المال را حرام کردند و بعد گفتند که جاده است و خراب کردند.

هاتفی گفت: هیچ امکانات رفاهی برای ما فراهم نشده است وقتی مراجعه میکنیم می گویند قرار است بازار را جمع کنیم، من مریضم و باید انسولین بزنم و پول آن را از طریق همین کار در می آورم.

وی اظهار داشت: این دستفروش ها از بدبختی به این کار پرداخته اند، اگر پول داشتند زیر کولر و در سایه می نشستند و جنس هایشان خراب نمی شد. مسئولین فقط رای می خواستند بعد از رای گیری دیگر رسیدگی در کار نیست.

جواد هاتفی افزود: شاید من روزی 30 تا 35 تومان فروش داشته باشم و اگر راه چاره داشتم این کار را رها می کردم.

یکی دیگر از فروشندگان اردکانی در خصوص جایگاه مشخص شده بازار هفتگی گفت: در شهر های دیگر برای فروشندگان هفتگی غرفه درست کرده اند با پنکه و امکانات رفاهی و برای یک روز از آنها 10 هزار تومان می گیرند اما اینجا ما را در کنار رودخانه جا داده اند و هرکسی که می آید در این گرما به سر بازار میرود و دیگر بر نمی گردد، تنها کسی که باز می گردد مامور شهرداری است که هنوز فروش نکرده باید مالیات پرداخت کنیم.

وی افزود: در این گرما باید طناب سایبان ها را بالا و پایین کنم و فروشی نیز ندارم، سرویس های بهداشتی دور است و برای استفاده از آن باید در صف ایستاد.

این فروشنده ادامه داد: شهردار بیاید و این وضعیت را ببیند شاید فکری به حال ما کند، یا حداقل اجازه دهد که این بازار را در شب برپا کنیم که گرم نباشد و نیاز به پوش نداشته باشیم.

وی تاکید کرد: نرخ مشخصی برای مالیات وجود ندارد و هرمبلغی بدهی پس نمی دهند. اینجا باید از گرما هلاک شد، خدیجه خاتون میبد برق کشیده اند و همه با خود کولر کوچک می آورند اما اینجا نه برقی هست و نه آبی.

محمد رضا ملا خلیلی گفت: بیست سال است که دست فروشی میکنم در این هوای گرم نه آب سرد کنی است و نه توالت خوب، برای زمستان که روزها کوچک است نیز نمازخانه ای وجود ندارد.

وی افزود: در این گرما ما فروشی نداریم، خدا می داند که ساعت 10 است و من4 تومان فروش کرده ام. بخدا ما با یارانه زنده ایم.

این فروشنده ادامه داد: نه پوشی وجود دارد و نه امکاناتی، مامور مالیات می آید و مسائل را با او مطرح می کنیم و می گوید درست می شود، اما نمی شود.

فروشنده تره بار گفت: 8 سال است که دست فروشی میکنم. در این مکان ما فقط گرما می خوریم و محصولاتمان خراب می شود و مجبور به فروش به زیر قیمت هستیم.

نصر الله کارگر بیده افزود: من علاوه بر این روز در یکشنبه بازار و پنج شنبه بازار هم بساط می کنم اما آنجا سایبانی وجود دارد و وضعیتش از این مکان بهتر است. من در اینجا 7 تومان مالیات می دهم اما حاضرم بیشتر بدهم و گرما نخورم و سایبانی برایمان بزنند. هرچه پول بگیرند مهم نیست کمی امکانات به ما بدهند.

محمد دهستانی گفت: 73 سال سن دارم و 7 سال است که به میوه فروشی در بازارهای هفتگی مشغول هستم. من با این سن طاقت این گرما را ندارم، اگر جوان بودم شاید طاقتم بیشتر بود اما حالا پیر شدم و طاقتم کم شده است.

وی افزود: هیچ امکاناتی در اینجا وجود ندارد حتی آب سردی نیست که در این گرما بخوریم. شهرداری هیچ امکاناتی برای ما فراهم نکرده است و مغازه هایی که ساخته شده بود را خراب کردند و رفتند.

این فروشنده میوه و تره بار در خصوص میزان مالیاتی که از آنها گرفته می شود گفت: نرخ ثابتی وجود ندارد و من برای فروش میوه جاتم در این بازار 20 تومان مالیات داده ام.

یکی دیگر از فروشنده های این بازار اظهار کرد: از ما پول می گیرند و امکاناتی فراهم نمی کنند. اینجا نه آبسرد کن وجود دارد و نه سایه بانی برای فرار از گرما که برای همین ها باید 20 تومن مالیات پرداخت کنیم.

سید علی فتوحی گفت: اینجا مغازه هایی درست کردند و زود و بی دلیل خرابش کردند، مشکل اصلی ما نبود سایه بان است چرا که محصولاتمان در آفتاب خراب می شود و مجبوریم به زیر قیمت به فروش برسانیم و مردم نیز از کیفیت ناراضی باشند.

به سراغ شهروندان رفتیم تا از میزان رضایت مندی آنان از این بازار هفتگی جویا شویم.

یکی از شهروندان در خصوص این بازارها گفت: قیمت محصولات و اجناس در این بازارها بسیار خوب و پایین است اما کیفیت خوبی ندارد. 

جمال قاسمی افزود: بازار گرم است و میوه ها خراب می شوند و کیفیت خود را از دست می دهند. این بازار امکانات بسیار کمی دارد و آفتاب بسیاری از اجناس و میوه ها را خراب می کند که این هم به ضرر فروشنده و هم به ضرر مردم است.

شهروند اردکانی در خصوص امکانات این بازار گفت: در این تابستان گرم آب سرد کنی وجود ندارد و عدم وجود سایه بان باعث رنجش شهروندان و کسبه می شود.

وی افزود: فضای سبزی در نزدیکی این مکان وجود ندارد تا برای استراحت و بازی کودکان بتوان به آنجا مراجعه کرد، کاش سقف و یا سایه بانی برای شهروندان و کسبه قرار می دادند.

یکی دیگر از شهروندان اظهار داشت: من به تازگی در اردکان ساکن شده ام و برای اولین بار به این بازار می آیم که واقعا می بینم که چه کمبود هایی در اینجا وجود دارد.

علی اکبر ترامشلو افزود: هوا گرم است و سایه بانی برای فروشندگان و مردم وجود ندارد و آلودگی این مکان کاملا مشخص است و از لحاظ بهداشتی نیز اصلا جای مناسبی نیست.

رضا توسنگ گفت: آب سردکن و یا شیر آبی در اینجا قرار دهند تا مردم بتوانند از فضایی که ایجاد شده است استفاده کنند، این خاک ها و جوب ها را حداقل سامان بدهند.

این شهروند اردکانی گفت: قیمت های اجناس خوب است، اگر بتوانند سایبانی بزنند تا مردم با آسایش به خرید خود بپردازند بسیار عالی می شود.

انتهای پیام/