به گزارش یزدرسا به نقل از دانا ، فعالیت احزاب سیاسی کشور آرام آرام شکل انتخاباتی به خود می‌گیرد و جناح‌های رقیب خود را برای پیکاری موفقیت آمیز در اسفندماه 94 آماده می‌کنند اما در این میان نگرانی و دلهره جبهه دوم خرداد به مراتب بیشتر از جریان رقیب است، چراکه آنها اصلاً تمایل ندارند عمر شکست‌های انتخاباتی‌شان به بیش از 10سال افزایش یابد.

جوان نوشت: تئوریسین‌های این طیف برای پیشگیری از شکست برنامه‌های مدونی پیش‌بینی کرده‌اند که از جمله می‌توان به «تشدید درگیری و زدوخوردها میان اصولگرایان و نهایتا چندلیسته کردن آنها»، « القای ناکارآمدی گفتمان و توان اجرایی رقیب به افکار عمومی»، « حفظ نقش منتقد و حتی مخالفت حاکمیت و تعمیق این نقش طی ماه‌های آتی»، « بازخوانی جهت‌دار کارنامه اصولگراها و تخریب روزانه مجلس نهم» اشاره کرد.

اما یکی از برنامه‌های مهم دیگر این جریان که در طول شش ماه اخیر برجستگی خاصی هم پیدا کرده « تخریب روحانی، دولت یازدهم و در نهایت عبور از شخص رئیس‌جمهور» است که با هدف « تکروی سیاسی دوم خرداد و لیست مجزای این جریان» در انتخابات 94 پیش‌بینی شده است.

همانطور که اشاره خواهد شد زمینه‌سازی برای عبور از رئیس‌جمهور و تفکیک لیست انتخاباتی مجلس دهم از هواخواهان روحانی که با «تخریب»‌های رسانه‌ای علیه اقدمات تیم روحانی شروع شد امروز وارد فاز دیگری به نام « توهین » شده است، آنگونه که هفته نامه « صدا » ارگان مطبوعاتی حزب کارگزاران در جدیدترین شماره خود به بهانه بازتاب نظرات برخی از کاربران در صفحه فیس بوک این نشریه درباره سخنان حجت الاسلام روحانی با کریستین امانپور، وی را « دروغگو» خطاب کرده و زمینه را برای « موج توهین»‌های تازه به وی در ‌ ماه‌های آینده مهیا کرده است.

پاسخ حسن روحانی به پرسش کریستین امانپور، مجری شبکه تلویزیونی CNN در خصوص بازداشت روزنامه‌نگاران در ایران اینگونه است که: «فکر نمی‌کنم فردی به خاطر روزنامه‌نگاری، یا به خاطر فعالیت رسانه‌ای دستگیر شده باشد.»

همین اظهارات کافی بود که حجم سنگینی از حملات رسانه‌ای توسط حامیان اصلاحات متوجه رئیس‌جمهور شود.

ریل گذاری «صدا» برای توهین به رئیس دولت

در حالی که «تخریب» روحانی توسط دوم خردادی‌ها رنگ «توهین» و «تحقیر» به خود گرفته ‌ به نظر می‌رسد تحرک اخیر رسانه کارگزارانی‌ها تقابل دولت- تجدیدنظرطلبان را وارد مرحله تازه‌تری کند، به گونه‌ای که طی هفته آتی باید شاهد موضع‌گیری‌های تند و زننده نسبت به رئیس دولت یازدهم باشیم، آن هم از سوی جریانی که به لطف موفقیت شکننده روحانی در انتخابات 92 توانست «بازگشت نیمه‌رسمی » به قدرت را تجربه کند. اما رهبران دوم خردادی به هیچ عنوان به این قانع نبوده و تلاش دارند با عبور از روحانی، بازگشت رسمی به قدرت را پیاده‌سازی و بار دیگر «مقابله با حاکمیت سیاسی» را وارد مرحله عملیاتی کنند.

به عبارت بهتر، طیف دوم خرداد که در آوردگاه انتخاباتی یازدهمین دوره ریاست جمهوری به دلیل نداشتن سبد رأی کافی و عدم مقبولیت اجتماعی حمایت تاکتیکی و مصلحتی از روحانی را به عنوان یک فرد فراجناحی کلید زدند، حالا با حمله به اقدامات شخص روحانی و همچنین طرح مطالبات خود قصد دارند دولت و اعضای کابینه روحانی را تحت فشار قرار دهند و جدا‌سازی خود از روحانی را رسماً رسانه‌ای کنند.

تأکید اصغرزاده بر جدایی اصلاحات – روحانی

ابراهیم اصغرزاده فعال سیاسی اصلاح‌طلب روز گذشته در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد هم پرده‌ای دیگر از نمایش سیاسی طیف متبوع خود جهت جدا‌سازی رسمی اصلاحات –روحانی را به اجرا در می‌آورد.

وی در این گفت‌وگو با ادبیاتی تند و تأمل‌برانگیز، دولت را به نداشتن راهبرد متهم می‌کند و بیان می‌دارد: راهبرد دولت اعتدالی طبعاً متفاوت از راهبرد اصلاح‌طلبان است. دولت روحانی از منظر نداشتن راهبرد شاید بیشتر در معرض آسیب قرار داشته باشد. اگر فقدان راهبرد روشن، دولت دوم اصلاحات را به زمین سخت و سنگلاخی زد، در دولت روحانی هنوز چند ماه نگذشته آنچنان به اعتبار دولت ضربه زد که اثر مهرش تا پایان بر پیشانی دولت باقی خواهد ماند. چرا؟ اینکه دولت بدون هیچ استراتژی منسجمی در ماه‌های منتهی به اردیبهشت امسال به صورت متوالی تقاضا کرد که مردم به او اعتماد کنند و صرفاً کسانی جهت دریافت یارانه بروند ثبت نام کنند که نیازمند واقعی باشند، ولی در کمال ناباوری مشاهده شد ۷۳ میلیون نفر رسماً بی‌اعتنا به تقاضای رئیس‌جمهور منتخب‌شان، به هر دلیلی خود را مستحق دریافت یارانه دانستند و رفتند و پای ورقه‌ای را امضا زدند که عملاً شکاف فزاینده دولت - ملت را تأیید می‌کرد. خب اگر این فقدان راهبرد نیست پس چیست؟

وی همچنین با تأکید براینکه پشتیبانی اصلاح‌طلبان از حسن روحانی مشروط است، تصریح می‌کند: معلوم است آنها در نقش یک بازنده، بازی برد - باخت یا باخت - باخت را ادامه نمی‌دهند ولی تا زمانی که قصد و نیت روحانی تحقق شعارهای انتخاباتی باشد ولو آنکه عملا راه به جایی نبرد دلیلی بر عدم حمایت نخواهند داشت.

اما موج هجمه‌های چهرهای دوم خرداد به اینجا ختم نمی‌شود، به طوری که وی در ادامه ابراز می‌کند: گرفتاری دولت روحانی این است که نمی‌داند کارکردش چیست؟. . . دولت روحانی نمی‌داند فراجناحی است یا ائتلافی و به مثابه شرکت سهامی؟ اصلاح‌گراست و خواهان تغییر وضع یا اعتدالی و حافظ وضع موجود. . . وقتی واکنش روحانی را در برابر یک سؤال ساده خبرنگار خارجی که از وجود روزنامه‌نگار زندانی پرسید، می‌بینیم متوجه می‌شویم که برداشت او با رای‌دهندگانش تا چه میزان فاصله دارد.

دهها جمله تحقیرآمیز و توهین محور دوم خردادی‌ها

اما دروغگو خواندن روحانی توسط «صدا» و توهین‌های اصغرزاده را می‌توان از جمله دهها توهین و تخریب هایی دانست که طی 10 ماه اخیر رسانه‌ای شده که از نمونه‌های آن می‌توان به گزاره‌های زیر اشاره کرد: «روحانی باید به وعده‌هایی که داد پایبند باشد»، « اگر اصلاح‌طلبان نباشند روحانی هم وجود نخواهد داشت»، «هدف اعتدال بازگشت به وضع پیش از اصلاحات است»، «روحانی مرتکب اشتباه شده است»، «اگر قادر نبودید قوا را هماهنگ کنید اشتباه کردید مسئولیت پذیرفتید»، «همکاران روحانی هیچ تناسبی با افکار وی ندارند»، «وزیرکشور روحانی خوب نیست»، «حضور ما در دولت کمرنگ است»، «گفتمان اصلاحات به گفتمان اعتدال تبدیل نمی‌شود»، «اصلاح‌طلبی مشی خودش را دارد»، «اصلاحات قطعا در انتخابات حرف خودش را می‌زند»، «دولت روحانی پوپولیست است»، «نمی‌توان اعتدال را روش دانست» و «اصلاح‌طلبان در هنگامه پوست‌اندازی هستند»، «تعبیرم این است که پایگاه اجتماعی آقای روحانی ائتلافی است. از آن خودش نیست ولی در اختیار او قرار داده شده است تا پایان دوره‌‌ای که خواهد بود.» در ادامه بخشی از اظهارات هدفمند و سازمان دهی شده چهره‌های منسوب به دوم خرداد را باید مورد اشاره قرار داد.

مرعشی هم در گفت‌وگویی با اعتماد بیان می‌کند: «ما سیاست‌های کلی آقای روحانی را تأیید می‌کنیم اما در عرصه سیاست داخلی همه سیاست‌های دولت را تأیید نمی‌کنیم. ما منتقد وزارت کشور بوده و هستیم. تأکید می‌کنم که ما حامی آقای روحانی هستیم اما در عرصه سیاست داخلی کاملاً زاویه انتقادی داریم.»

کاهش محبوبیت روحانی

صادق زیباکلام هم در یادداشتی پس از ثبت‌نام مردم برای دریافت یارانه‌ها بیان می‌کند: «بیش از ۹۰درصد جمعیت کشور خود را مستحق دریافت یارانه اعلام کرده‌اند. آیا به راستی این چنین است... به زعم اصولگرایان، اگر مردم این دولت را قبول می‌داشتند و برایش تره خرد می‌کردند، محض گل روی دولت تدبیر و امید هم که شده بود دست‌کم بخشی از آن ۱۹ میلیونی که به او رأی دادند ثبت‌نام نمی‌کردند. حرف اصولگرایان اتفاقاً درست است.»

روحانی، مستأجری 4 ساله!

محمدرضا تاجیک، فعال سیاسی این جبهه هم در نخستین روزهای اردیبهشت ماه در گفت‌وگو با روزنامه شرق با تأیید پروژه «مستأجر چهار ساله» اصلاح‌طلبان اظهار می‌کند که از امروز از شدت و گستره حمایت اصلاح‌طلبان از دولت کاسته شده است. مشاور رئیس‌جمهور و رئیس «مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری» در دوران خاتمی در این گفت‌وگو تأکید کرده که دولت «اعتدال» در حال تبدیل‌شدن به دولت «اختلاط» است و باید سریع‌تر خود را جمع‌وجور و گرایش‌های متفاوت و گاه متضاد درونی خود را تعدیل کند و تا دیر نشده کلید تدبیر خود را به‌کار گیرد.

اعتدال اصلاً گفتمان نیست

محمدرضا خاتمی به مانند دیگر همفکرانش به جداسازی می‌اندیشد، وی در مصاحبه‌ای تصریح می‌کند: «اعتدال اصلاً نمی‌تواند یک گفتمان باشد. اعتدال یک روش یا حداکثر استراتژی، خط‌مشی و راه است. وقتی برنامه‌ای را می‌نویسیم، باید هدف، رسالت، استراتژی و خط‌مشی و تاکتیک‌هایی که کار را عملیاتی می‌کند داشته باشد. گفتمان باید هدف را تعیین کند که به کجا می‌خواهد برسد. ما گفتمان اصلاحات داریم، تقریباً روشن است اهدافش چیست. . . از این رو من اعتدال را به عنوان یک مشی قبول دارم؛ یعنی میانه‌روی، البته به نظرم باز هم در این مسیر ابهام زیادی وجود دارد.»

هجمه‌های سازماندهی‌شده

در حالی سیل «هجمه‌ها» علیه روحانی و دولت یازدهم روزافزون و گسترده‌تر می‌شود و جای خود را آرام آرام به « توهین » و « تحقیر» می‌دهد که این رویکرد با تئوری سعید حجاریان مبنی بر اینکه استراتژی‌ دوم‌خردادی‌ها در برابر دولت یازدهم «اتحاد علنی و انتقاد مخفیانه» است، مخالفت و ضدیت دارد و این در شرایطی است که پیش‌تر برخی سایت‌های خبری نیز از انتقادات شدید متقابل اعضای دولت یازدهم از شخصیت‌های اصلاح‌طلب در جلسات خصوصی اخباری منتشر کرده بودند. به هر روی به نظر می‌رسد، با گذشت زمان، انتقادات اصلاح‌طلبان و اعضای دولت یازدهم از یکدیگر، بیش از گذشته شکل علنی‌تر و گزنده‌تری به خود گرفته و نهایتاً افکار عمومی شاهد آن باشند که جریان دوم‌خرداد به صورت رسمی فعالیت‌ها و اهداف خود را از دولت یازدهم جدا و مانند گذشته به صورت مشخص و معین راهبردهای خود را دنبال کند.

انتهای پیام/ص