یزد رسا؛ مهران مدیری بعد از شش سال بار دیگر به تلویزیون بازگشته. خیلی ها برای این اتفاق لحظه شماری می کردند و کوچش به شبکه نمایش خانگی را اشتباهی استراتژیک می دانستند.از آن سو،هم مدیری مخاطب میلیونی تلویزیون را می خواست و هم بینندهِ تلویزیون دلتنگ یک سریال 90 شبی طنز از او بود. حاصل این تمایل دو طرفه شده سریال «درحاشیه».

ابتدا «اتاق عمل» نام داشت؛ خبری از آن به رسانه ها راه نمی یافت تا این که اواخر پاییز 93 یک سایت از توقف سریال به دلیل اعتراض جامعه پزشکی به مضمون تندش خبر داد. مسولان تلویزیون ترجیح دادند با خواست پزشکان همراه شوند،سریال برای مدتی تعطیل شد و دوباره نویسندگان دست به کار شدند.

با تغییر قصه نام سریال هم شد «در حاشیه» و از شبکه پنج به سه آمد. از ششم فروردین روی آنتن رفته و قرار است تا آغاز ماه مبارک رمضان پخش آن هر شب ادامه داشته باشد.

پیش از پخش وزیر بهداشت نامه ای بلند بالا خطاب به محمد سرافراز رئیس سازمان صدا و سیما نوشت و اعتراضش را نسبت به «در حاشیه» رسانه ای کرد. مسولان تلویزیون هم جواب او را دادند و گفتند چرا درباره اثری که هنوز پخش نشده قضاوت کرده اید.

حالا سریال تازه مدیری در میان اختلاف نظر مردم روی آنتن است ؛ عده ای آن را برگ برنده نوروز 94 می دانند و برخی «در حاشیه» را پایین تر از انتظار توصیف کرده اند. در این میان اما کمتر کسی از نامه رئیس سازمان نظام پزشکی 297154 متعجب نشد.

رضا لاری‌پور مشاور رئیس سازمان نظام پزشکی از اعلام آمادگی بیش از هفت هزار تن از پزشکان برای شرکت در تجمع نسبت به رویه صدا و سیما خبر داده و گفته: ما پرسش داریم چرا نسبت به سایر حرفه‌ها و مشاغل سریال طنز ساخته نمی‌شود و آنان مورد انتقاد قرار نمی‌گیرند.

بعد از انتشار این نامه خبری دیگر به رسانه ها راه یافت و بر این شوک افزود. خبر از این قرار است که رضا لاری‌پور مشاور رئیس سازمان نظام پزشکی از اعلام آمادگی بیش از هفت هزار تن از پزشکان برای شرکت در تجمع نسبت به رویه صدا و سیما خبر داده و گفته: ما پرسش داریم چرا نسبت به سایر حرفه‌ها و مشاغل سریال طنز ساخته نمی‌شود و آنان مورد انتقاد قرار نمی‌گیرند.

البته بر خلاف گفته های جناب لاری، درباره حرفه های مختلف فیلم و سریال ساخته شده و از قضا مورد اعتراض واقع شده اند!

مهران مدیری درسریال «نقطه چین» با برخی نمایندگان مجلس ششم شورای اسلامی شوخی کرد، در «شب‌های برره» نام شهر فسا را به کار برد و در«مرد هزار چهره» پای خیلی ها را وسط کشید؛از اداره ثبت احوال فارس تا شعرا و روشنفکران.همه هم اعتراض کردند. حتی در«قهوه تلخ» کار به جایی رسید که یک قسمت ازسریال به خاطرآن چه شباهت یک شخصیت داستان با فرزندان یکی از مسولان کشورعنوان شد، مجوز پخش پیدا نکرد.

در سریال باغ مظفر هم سکانسی وجود داشت که شخصیت نصرالله رادش یا همان «حیف نون» به عنوان پرستار خطاب شد. این شخصیت بلافاصله در دیالوگی گفت: «به من می گوید پرستار؟ من این ننگ را نمی پذیرم!» این جمله سبب اعتراض سریع و آتشین پرستارها به مهران مدیری شد. او که در این مجموعه علاوه بر نقش مظفر در نقش راوی نیز حضور داشت، یکی دو قسمت بعد در نقش راوی روی آنتن از مخاطبان پرستارش عذرخواهی کرد.

در حاشیه

دامنه اعتراض ها به همین موارد ختم نمی شود؛ سریال های متعددی هستند که به خاطر لهجه شان مورد اعتراض اقوام مختلف واقع شده اند با این استناد که سریال به آن قومیت توهین کرده و قصد تخریب شان را داشته است.

با این حال سهم پزشکان و پرستاران در اعتراض ها بیشتر است.معروف ترین آن فیلم «شوکران» است که برخی پرستاران به آن معترض بودند و حتی در واکنش به آن دست به برگزاری تجمع اعتراضی زدند. در سریال ها هم تا ردی از مساله پزشکی و پرستاری دیده می شود صدای اعتراض بلند می شود: اغما ، روزگار قریب، ساختمان 85،حلقه سبز و بچه های نسبتا بد در زمان پخش با واکنش نمایندگان این دو صنف مواجه بوده.

نتیجه این زودرنجی ها تولید محصولاتی ابتر و خنثی است. آن هم در شرایطی که مردم جامعه امروز ما بخوبی درام را می شناسد و می داند نباید نماینده یک قوم یا صنف را به همه تعمیم دهد. می داند اگر در یک فیلم یا سریال، پلیسی بد وجود دارد، نباید به کل سیستم بدبین شود بلکه خوشحالی و تحسینش دوچندان می شود وقتی می بینید همان سیستم آدم نافرمان را به دام قانون می اندازد.

اصلا چرا فیلم و سریال های آمریکایی در همه ژانرها این قدر طرفدار دارند؟ چون همه را به چالش می کشند و همه هم می دانند منظور «همه» نیستد.

سریال «در حاشیه» سعی کرده پزشک خوب و بد را تفکیک کند. با اغراق هایی که دارد به مخاطب می فهماند این پزشکان از جنس سریال مهران مدیری هستند نه پزشکان واقعی جامعه. برخی از اعضای این صنف محترم بجای این که فکر کنند یک سریال طنر چقدر برای سلامت روحی مردم مفید است نگران خدشه بر آبروی خود هستند. اهمیت و شان پزشک واقعی با یک سریال طنز نه تنها کمرنگ نمی شود بلکه نشان از وسعت نظر و بالا بودن جنبه آن ها دارد.

کاش همه کمی جنبه داشته باشیم، فقط همین... نتیجه اش را کشورهای پیشرفته دیده اند و از این راه رفته پشیمان نیستند.

منبع: تبیان