عصر فرهنگ، حسین بمانی متولد 1348 ، با مدرک کارشناسی رشته ادبیات فارسی مدت هاست که در کتابخانه حضرت زهرا(س) شهر حمیدیا مشغول فعالیت است. وی که بارها به عنوان کتابدار نمونه انتخاب شده بی توجه به بخش نامه ها برای رفاه حال اعضا کتابخانه را تا ساعت 20 دایر نگه می دارد. شاید همین دلسوزی باعث شده که اعضای کتابخانه بیشتر به چشم یک رفیق شفیق به وی می نگرند. متن زیر حاصل گپ و گفت دوستانه ما با این کتابدار خوش ذوق است:

ابتدا خود را به صورت مختصر، معرفی کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم، هست کلید در گنج حکیم
حسین بمانی، متولد 29 اسفند 1348 کارشناس رشته ادبیات فارسی هستم. بنده فعالیت فرهنگی خود را از سال 75 و در خانه فرهنگ قسمت انجمن خوشنویسان آغاز کردم. بعد از آن از سال77 تا 84 اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فعالیت داشتم. از سال 84 هم توفیق خدمت در اداره کتابخانه ها را داشته ام. در حال حاضر هم چند سالی است که در کتابخانه حضرت زهرا مشغول به کار هستم.

کتابخانه عمومی حضرت زهرا(س) که اکنون در آن مشغول فعالیت هستید، چه وضعیتی دارد؟
بهتر است قبل از هر صحبتی در این خصوص، یادی از خیر محترم این مکان «حاج حبیب الله دشتی» بکنیم. حاج حبیب الله سال ها در هند درس خواند و بعد به انگلیس رفت، سپس حاصل زحمات یک عمر خود را در کتابخانه حضرت زهرا به هم شهری های خود عرضه کرد. به اعتقاد من هر فردی که از این فضا و امکاناتش استفاده می کند، ثواب و بهره ای هم به روح وی می رسد. جا دارد نهاد کتابخانه های عمومی کشور و رسانه ها، برنامه حمایتی ویژه ای برای خیرین کتابخانه ساز داشته باشند.

اما؛ کتابخانه حضرت زهرا(س)در مهر ماه 1378 راه اندازی شد. و از آن روز تا کنون طی دو فاز بر وسعت و امکانات آن افزوده شد. بحمدالله اکنون اینجا از فضای مناسب و کافی برخوردار است.

یعنی چقدر؟
400 متر فضا برای مطالعه خواهران، 200 متر ویژه برادران و 40 متر فضا به کودکان اختصاص دارد.

در مورد بخش کودکان بیشتر توضیح دهید.
خوشبختانه استقلال نهاد کتابخانه ها از بدنه وزارت ارشاد باعث شروع یک نگاه تخصصی به مقوله کتاب و کتابخوانی بود. از این زمان بود که نگاه ویژه ای به بحث خرید کتاب و جذب نیرو شد. یکی دیگر از اقدامات مثبت نهاد کتابخانه های عمومی کشور،که چند سالی است توجه ویژه ای به آن می شود، بحث کتابخانه کودک است، که تخصص بسیاری می طلبد و البته چند سالی است مسئولین نهاد توجه ویژه ای به این موضوع دارند.

پس استقلال نهاد کتابخانه ها، از نظر شما سراسر خیر و برکت بود؟
نه، مشکل هم داشت. مثلاً یکی از محل های تامین بودجه نهاد کتابخانه ها نیم درصد از بودجه های شهرداری هر منطقه در نظر گرفته شده است. در بعضی از مناطق شهرداری ها همکاری لازم را با همکاران ما ندارند. البته بحمدالله، شهرداری حمیدیا پرداخت های خوبی داشته و شهردار و رئیس شورا بسیار در بحث فرهنگی فعال بوده اند، که لازم است از این عزیزان هم تقدیر شایسته ای صورت بگیرد.

در بهمن ماه سال 91 کتابخانه عمومی حضرت زهرا(س)، به عنوان کتابخانه برتر فرهنگی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور انتخاب شد. در این جا چه فعالیت های فرهنگی دارید؟
ما اینجا یک روحیه خوبی در بین شهروندان رحمت آباد داریم که خیلی در امور فرهنگی فعال هستند. مثلا در برنامه های ما خیلی کمک از طرف «کتاب یاران» به «کتابداران» می شود. این روحیه خیلی ستودنی است و همیشه باعث قوت قلب و امیدواری ما شده است.

در اینجا به مدد همکاری اهالی کارهای ویژه ای انجام می دهیم. برای نمونه، نمایشگاه های کتاب مناسبتی در همه کتابخانه ها احداث می شود، ولی اینجا کار تازه تری انجام می شود. یعنی در کنار نمایشگاه از تصویر سازی هم استفاده می کنیم. در مناسبت های مختلف با فضاسازی اعضا را جذب کتاب هایی می کنیم که به این مناسبت تدارک دیده ایم. به عنوان نمونه به مناسبت رحلت حضرت امام(ره) فضایی درست می کنیم که حال و هوای جماران داشته باشد. اینجا به دنبال رفع تکلیف نیستیم که صرفاً چند کتاب مناسبتی را به نمایش بگذاریم.

از سایر افتخارات خود بگوئید.
کتابخانه عمومی حضرت زهرا(س) در ماه گذشته در کل کتابخانه های شهرستان یزد به عنوان کتابخانه برتر شناخته شد. بنده هم تا کنون دو بار به عنوان مسئول برتر شناخته شدم که آن هم نتیجه عمل به وظیفه در حد توان و البته لطف و مساعدت مردم و مسئولان است.

چه تعداد دوستدار کتاب به این جا رفت و آمد دارند؟
فضای مناسب، منابع و نیروی انسانی متخصص و متعهد، سه رکن اصلی یک کتابخانه خوب را تشکیل می دهند. اگر تمام شرایط مهیا باشد شاهد استقبال مخاطبان خواهیم بود. خوشبختانه در کتابخانه حضرت زهرا(س) 1200 نفر عضو فعال داریم که از این تعداد 400 نفر تحصیلات دانشگاهی دارند.

به نظر می رسد در اینجا مشکل چندانی ندارید.
بله ولی هنوز جای کار دارد. مثلا اگر بتوانیم ضمن جذب منابع با آموزش و پرورش هم مشارکت داشته باشیم به گونه ای که محصلان کتابخانه را خانه دوم خود بداند، شاهد آثار و برکات این حرکت خواهیم بود. می توانیم از طریق تبدیل کتابخانه به کلاس آموزشی فرزندان خود را با کتاب آشتی بدهیم. اصلاً برای اینکه بچه ها از این فضا دور نشوند تابستان ها برای بچه ها کلاس خوشنویسی،نقاشی و قرآن هم تدارک دیده ایم.

صحبت پایانی؟
امروز با پیشرفت تکنولوژی، سایز تبلت ها بزرگ شده و حجم کتاب کم شده است. بنابراین طبیعی است میانگین مطالعه کم شود. البته نقطه شروع عادت به مطالعه هم مثل تمام صفات خوب در خانه و به وسیله خانواده میسر می شود.

ولی الان دیگر فضای مجازی وقتی برای خانواده ها باقی نمی گذارد. دیگر خانواده ها برای فرزندان خود وقت نمی گذارند. امیدواریم روزی ما اهالی فرهنگ در کنار خانواده و مدارس به جنگ جهل و بی سوادی برویم.