به گزارش یزد رسا به نقل از عصر‌سیاست؛ با اندک تأملی می توان از جریانی آگاه شد که مجری پروژه سیاه‌نمایی عامدانه است و در همین راستا در حال برنامه‌ریزی برای اقدامات خود است تا ازاین طریق بتواند حرف خود را به کرسی بنشاند.

در بحث تاریخچه این پروژه می‌توان با نیم نگاهی به مجلس ششم رگه هایی از این جریان را بهتر شناخت.سیاه‌نمایی را می توان تکه‌ای از پازل از پیش تعیین شده فشار بر نظام دانست به صورتی که عده‌ای در دوران اصلاحات با القای وجود بحران انسانی در کشور قصد فشار بر رهبری و نظام را داشتند که مقاومت رهبری در برابر آن ها، مکر آن ها را آشکار کرد.

نمایندگان مجلس ششم با صدور نامه‌ای خطاب به رهبر معظم خواستار آن شدند که رهبری از مواضع انقلابی خود کوتاه بیاید و در این نامه نوشتند: اگر باید جام زهری نوشیده شود بهتر است تا دیر نشده نوشیده شود.

این تلاش مغرض و سیاه‌ کاری اصلاح طلبان تا آن جا پیش رفت که آن ها شرایط کنونی، آن دوران را با زمان تصرف ایران به دست متفقین در سال 1320 مقایسه کردند و حتی آن را اسفناک‌تر توصیف کردند.

این سیاه نمایی در حالی صورت می گرفت که دو قوه مجریه و مقننه در اختیار خود آن‌ها بود و ایجاد شرایط به دست خود آن‌ها رقم خورده بود. پروژه سیاه نمایی اصلاح‌طلبان که در راستای فشار بر رهبری و نظام صورت گرفت یک هدف اساسی را دنبال می‌کرد و آن زمینه‌سازی مصالحه با آمریکا بود.

البته این پروژه سیاه‌نمایی برای استفاده ابزاری از اقتصاد برای فشار بر نظام در دوسال تصدی احمدی نژاد نیز مورد استفاده قرار گرفت که نتیجه‌ای جز به حاشیه رانده شدن متصدیان آن حرکت در افکار عمومی نداشت.

اکنون نیز این پروژه با شدت بیشتر توسط برخی عمال مغرض در جریان است به صورتی که دولت یازدهم در بحث دادن سبد کالا از مجلس ششم پیشی گرفت تا عده ای از صف های طولانی جهت سیاه‌نمایی هر چه بیشتر استفاده کنند و اوضاع معیشتی مردم را بحرانی جلوه دهند تا با القای تفکر بحران، حاکمیت ونظام را تحت فشار قرار دهند تا در برابر خواست آن‌ها نرمش نشان دهد تا آقایان از طریق سیاست، به اقتصاد یارانه بدهند.

صف های طولانی «سبد کالا»، تدبیری کثیف!

در همین راستا باید صف‌های طولانی سبد کالا را تدبیر هدایت شده دانست و نه بی تدبیری در ارائه خدمات زیرا همین صف های طولانی بود که سیگنال‌های درخواستی جریان خاص را به داخل و خارج از کشور فرستاد تا این جو حاکم شود که ایران در آستانه بحران انسانی است در صورتی که بسیاری از ثروتمندان و طبقات متوسط نیز در این صف‌های طولانی حضور داشتند زیرا کسی از کالای مفت بدش نمی‌آید.

این تدبیر صف های طولانی را می توان در راستای سخن یکی از مسئولین اجرایی کشور دانست که وی در آستانه مذاکرات هسته ای گفت: خزانه خالی است.

استراتژی «فشار از پایین چانه زنی از بالا» این بار، در قالب گرانی بنزین!

این پروژه هدفدار با القای بحران و سیاه‌نمایی در ادامه با تاکتیک‌های متفاوتی همراه شد که می توان گرانی های عامدانه را در همین چارچوب دانست. گرانی‌های متعددی که در سکوت و بدون اطلاع انجام می شد تا هرچه بیشتر مردم را به ابراز نارضایتی از وضعیت کنونی وادرارند.

در همین چارچوب بسیاری از اقلام گران شد که مسئولین هر بار با ارئه توجیه، آن را قانونی دانستند. در همین خصوص حذف بیش از 4 میلیون نفر از دریافت یارانه، گرانی متمادی نان، ارئه درخواست های متعدد از صنایع برای افزایش قیمت را در همین راستا دانست.

گرانی های اخیر در حالی صورت می گیرد که دولت با ادامه مشی پنهان کارانه خود در مذاکرات هسته ای بدون اطلاع رسانی به مردم کالاهای اساسی و روزمره مردم را گران می کند.

رهبر معظم انقلاب در سخنان ابتدای سال خود از پروژه «آشوب در کشور به دست خود مردم» در کشور پرده برداشتند که شواهد بسیاری گویای همین تلاش با استفاده از «گرانی های عامدانه» است.

خردادماه را مردم در یک سرگردانی آغاز کردند به صورتی که به طور ناگهانی و بدون اطلاع قبلی سهمیه بنزین خردادماه در کارت های سوخت واریز نشد و شب گذشته ناگهان بنزین 700 تومانی به 1000تومان رسید تا «گرانی‌های عامدانه» وارد فاز جدیدی شود تا با استفاده از نارضایی مردم از وضعیت کنونی استراتژی «فشار از پائین چانه زنی از بالا» را به مرحله اجرا درآورند تا بدین وسیله حاکمیت را برای توافق «بد» قانع کنند.

این گرانی در حالی صورت گرفت که مجلس سقف 5 درصد افزایش را برای حامل های انرژی در نظر گرفته بود که دولت بی‌توجه به آن تا 25 درصد افزایش قیمت را رقم زد.

به راستی آیا این اقدامات برای برهم زدن آرامش و امنیت کشور با دست خود مردم با استفاده از این گرانی های عامدانه نیست؟

دولت علی رغم شعار همدلی و همزبانی با مردم تا کنون تلاشی در این راستا ترتیب نداده بلکه با اقدامات خود موجی از نگرانی و شاید اعتراض را در بین مردم بوجود آورده است.

به راستی پشت این گرانی های عامدانه چیست؟ و چرا دولت ملاحظه مردم را نمی کند؟! مسئولین دولت تدبیر برای قهرمانی رابطه با آمریکا حاضرند چه چیزهایی را قربانی منافع خود کنند؟