صبح مهریز به نقل از رجا نیوز؛ در این چند روزی که گذشت نقل و قول های بسیاری در رابطه با سفر نیکی هیلی، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، به وین و دیدار با آمانو رد و بدل شد و از ظریف گرفته تا امیر حاتمی و ولایتی به این سفر و درخواست نیکی هیلی برای بازدید از سایت های نظامی ایران واکنش نشان دادند و گفتند که این درخواست خلاف برجام است.

اما اگر متن برجام را بررسی کنید چند بند در این زمینه به چشم می آید:

اولین بندی که در زمینه اقدامات دواطلبانه ایران در ارتباط با راستی آزمایی آژانس بیان شده بند 15 مقدمه برجام می باشد.

بند 15 برجام:« ایران به آژانس اجازه خواهد داد که بر اجرای اقدامات داوطلبانه خود در دوره های زمانی مربوطه و نیز اجرای تدابیر شفافیت ساز به شرح مندرج در این برجام و پیوست های آن نظارت نماید. این اقدامات شامل: حضور بلندمدت آژانس در ایران؛ نظارت آژانس بر کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولیدی توسط ایران در همه ی کارخانه های تلغیظ سنگ معدن اورانیوم به مدت 25 سال؛ نظارت و مراقبت در مورد روتور ها(چرخاننده ها) و بیلوز های(اتصالات) سانتریفیوژ به مدت 20 سال؛ استفاده از فناوری های مدرن تایید شده و گواهی شده توسط آژانس از جمله دستگاه سنجش میزان غنی سازی به صورت مستقیم، مهر و موم های الکترونیک؛ و یک سازوکار قابل اطمینان از رفع سریع نگرانی های آژانس در زمینه دسترسی به مدت 15 سال، به شرح مندرج در پیوست 1».

در بند بالا به صورت کلی به کار های آژانس در رابطه با اقدامات داوطلبانه و شفافیت ساز ایران بیان شده ولی برای وارد شدن به جزئیات باید به پیوست 1 برجام مراجعه کرد.

بندهای 74، 75، 76، 77 و 78 برجام، در پیوست 1 دقیقا به موضوعی که نیکی هیلی از آژانس درخواست کرده مرتبط می شود.

بند 74 برجام، درخواست های دسترسی ها را منوط به حسن نیت و احترام کامل به حقوق حاکمیتی ایران کرده و همچنین اشاره کرده درخواست های دسترسی با هدف مداخله در فعالیت های نظامی ایران یا دیگر فعالیت های مرتبط با امنیت ملی نبوده و منحصرا برای حل نگرانی های برخاسته از تحقق تعهدات برجام و دیگر تکالیف پادمانی و عدم اشاعه ای خواهد بود.

نکته جالبی که در بند بالا دیده می شود این موضوع می باشد که فقط بیان شده بازرسی ها با هدف مداخله در برنامه نظامی ایران نیست و این بدین معناست که ما درخواست بررسی از سایت های نظامی شما را می دهیم و آن ها را بازرسی می کنیم ولی خدایی نکرده نیت مان سوء نیست و اینطور نیست که می خواهیم از بازرسی هایمان بهره دیگری ببریم و یا در خط تولید تسلیحات نظامی دخالتی بکنیم.

این طور نگارش، به راستی درخور شأن دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران نیست و  هیچ کشوری از چنین کوتاهی هایی در متن به این راحتی عبور نمی کند.

بند 75 می گوید برای پیشبرد برجام اگر آژانس احساس بکند اقداماتی مغایر با توافقنامه در حال انجام است از ایران درخواست شفاف سازی می کند و در بند 76 بیان می کند که اگر توضیحات ایران باعث اقناع آژانس نشود ممکن است که آژانس درخواست دسترسی به چنین محل هایی را صادر کند و همچنین دلایل خود برای دسترسی به محل ها و اطلاعات مرتبط را در اختیار ایران می گذارد.

بند 76 دقیقا همان چیزی را می گوید که «نیکی هیلی» می خواهد، در بند 76 به هیچ عنوان محل های مورد درخواست آژانس منحصر نشده، بلکه آزاد گذاشته شده که هر جایی را می خواهند درخواست بازرسی بدهند و این یکی از نقاط بسیار ضعیف متن است.

بند 77 بیان کرده است که ایران می تواند راه های جایگزین برای حل نگرانی های آژانس پیشنهاد نماید که آژانس را قادر سازد تا عدم وجود مواد و فعالیت های هسته ای و یا فعالیت های مغایر با برجام در مکان مورد سوال را راستی آزمایی کند که بایستی به سرعت و دقت مورد توجه قرار گیرد.

با توجه به فشار های کشور هایی مانند آمریکا، انگلیس و فرانسه به آژانس بند 77 عملا معنایی ندارد چون باز این آژانس است که باید قانع شود و هیچگونه تصمیم گیری و اظهارنظری از طرف ایران قابل اتکاء نمی باشد.

می شود گفت سرنوشت تمام بند های 74، 75، 76، 77 در بند 78 مشخص می شود و این بند 78 است که مشخص می کند آیا آژانس می تواند از مناطق نظامی بازدید کند یا خیر.

در بند 78 چنین آمده است:« اگر عدم وجود مواد و فعالیت های اعلام نشده و یا فعالیت های مغایر با برجام بعد از اجرای ترتیبات جایگزین موافقت شده توسط ایران و آژانس نتواند راستی آزمایی شود، یا دو طرف قادر نباشند به طریق رضایت بخش برای راستی آزمایی عدم وجود مواد و یا فعالیت های هسته ای اعلام نشده یا فعالیت های مغایر با برجام در مکان های مشخص شده، در مدت 14 روز از ارائه درخواست اولیه آژانس برای دسترسی به توافق برسند، ایران در مشورت با اعضاء کمیسیون مشترک، نگرانی های آژانس را از طریق شیوه های لازم مورد توافق بین ایران و آژانس حل می نماید. در صورت عدم وجود توافق، اعضاء کمیسیون مشترک با اجماع و یا با رای 5 عضو از 8 عضو، نظر خود را در خصوص روش ضروری برای حل نگرانی آژانس ارائه خواهند داد. فرآیند مشورت و یا هر عمل دیگر مرتبط توسط اعضاء کمیسیون مشترک نبایستی بیشتر از 7 روز به طول بیانجامد و ایران اقدامات ضروری را در طی 3 روز اجرا خواهد کرد».

با توجه به بند 78 پیوست 1 برجام باید اذعان کرد که سرانجام گفته نیکی هیلی بر کرسی خواهد نشست چون بیان شده در صورت عدم توافق بین ایران و آژانس باید اعضاء کمیسیون مشترک تصمیم نهایی را بگیرند که با توجه به ترکیب کمیسیون باید گفت که از حالا باید سایت های نظامی ایران را قابل بازرسی دانست.

ترکیب موافقین طرح بازرسی از سایت های نظامی ایران بدین شرح است: 1- آمریکا 2- انگلستان 3- فرانسه 4-آلمان 5- مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا

و ترکیب مخالفین محتمل و قطعی این طرح نیز بدین شرح است: 1- ایران  2- روسیه  3- چین

با توجه به این آرا قطعا طرح بازرسی از سایت های نظامی ایران به تصویب خواهد رسید و بعد از جلسه و مشورت و رای گیری که طبق بند 78 پیوست 1 برجام نهایتاً 7 روز باید طول بکشد ایران در مدت 3 روز باید استارت اجرای این طرح را بزند که در غیر اینصورت باعث نقض برجام شده و تحریم ها و 6 قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل بلافاصله باز خواهد گشت.

اینگونه مذاکره کردن  نیاز به 2 سال مسافرت و چانه زنی نداشت، بلکه اگر زودتر مذاکره به اتمام می رسید قطعا امتیازات کمتری به طرف مقابل داده میشد!

متاسفانه باید گفت که علیرغم تمام دروغ هایی که آمریکایی ها برای تشویش اذهان عمومی می گویند این یک مورد را با راستی و صداقت بیان کرده اند و این منافذ متعدد برجام است که به آنان توانایی چنین جسارتی را داده است.

انتهای پیام/ج