به گزارش صبح مهریز به نقل از یزد آوا؛ برشی از تاریخ علت هجمه‌های اخیر به سپاه را مورد بررسی قرار می‌دهد:

بسم الله الرحمن الرحیم

فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قالَ يا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسالَةَ رَبِّي وَ نَصَحْتُ لَكُمْ وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ النَّاصِحينَ(اعراف آیه79)

صالح از آنها روى برتافت و گفت: اى قوم! من رسالت پروردگارم را به شما ابلاغ كردم، و شرط خيرخواهى را انجام دادم، ولى (چه كنم كه) شما خيرخواهان را دوست نداريد!

ابتدای سخن را با آیه‌ای از قرآن کریم اختصاص دادم تا خواننده بداند در این نوشتار کینه شخصی  یا غرض ورزی جناحی وجود ندارد و فقط از باب نصیحت و خیر خواهی است.

برای اینکه نقد منصفانه و سپس نصح مشفقانه باشد ابتدا باید تاریخچه و ریشه این حرف‌ها را بررسی کرد تا از رهگذر تاریخ بتوانیم به عمق وجودی مطلب پی ببریم.

ماجرای مخالفت با وجود سپاه به همان سال‌های بعد از جنگ باز می‌گردد که برخی بر این باور بودند و هستند که وجود دو نیروی نظامی بزرگ از نظر نیرو و امکانات به صلاح کشور نیست و باید در یکدیگر ادغام شوند و قطع به یقین این افراد مصرانه دنبال تحقق این هدف بوده، هستند و خواهند بود و در این راه به سند تاریخ ، قدم‌هایی جدی اما بی ثمری را برداشته‌ اند.

در 17 بهمن 1395 در روزنامه مشرق از زبان اولین فرمانده سپاه پاسداران یعنی آقای جواد منصوری مطلبی را به چاپ رساند که خالی از لطف نیست. ایشان بیان می دارند که «اگر تأسیس سپاه به عنوان یکی از اصول قانون اساسی به تصویب نرسیده بود و باز هم در قانون اساسی مورد تأکید قرار نگرفته بود که سپاه زیر نظر رهبری باشد، امروز نه سپاهی مانده بود و نه جمهوری اسلامی.»

اما قانون اساسی در مورد سپاه چه می‌گوید:«سپاه پاسداران انقلاب اسلامی كه در نخستین روزهای پیروزی این انقلاب تشكیل شد، برای ادامه نقش خود در نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن پا برجا می‌ماند. حدود وظایف و قلمرو مسؤولیت این سپاه در رابطه با وظایف و قلمرو مسؤولیت نیروهای مسلح دیگر با تأكید بر همكاری و هماهنگی برادرانه میان آنها به وسیله قانون تعیین می شود»(اصل150 قانون اساسی)

اکنون مروری برتاریخ سال 67 و کتاب مرحوم حجت الاسلام و المسلمین هاشمی رفسنجانی با نام پایان دفاع،آغاز بازسازی می‌زنیم که چه کسانی بعد از جنگ در فکر انحلال سپاه و ادغام در ارتش بوده و هستند و چرا؟

19 اردیبهشت 1367: طرح ادغام ارتش و سپاه را که در ذهن دارم، با آقایان شمخانی و سنجقی و آقا محمدی در میان گذاشتم آن‌ها استقبال کردند.

21 اردیبهشت 1367: با آقایان محسن رضایی و شمخانی و آقا محمدی درباره طرح ادغام سپاه و ارتش مذاکره کردیم، مشکلات و منافع و ضررها را بررسی کردیم. ساعت یازده و نیم شب خوابیدم.

24 اردیبهشت 1367: افطار مهمان آقای خامنه‌ای بودیم، در جلسه سران قوا... درباره طرح ادغام ارتش و سپاه هم بحث شد که به‌جایی نرسیدیم. بحث ادامه خواهد داشت ...

9 مرداد 1367: دکتر [حسن] روحانی آمد و راجع به طرح ادغام نیروهای زمینی ارتش و سپاه مذاکره کردیم؛ وحدت نظر داشتیم. بنا شد بیشتر بحث شود.

23 شهریور 1367: عصر خدمت امام رفتم... درباره ادغام نیروهای مسلح مذاکره شد. با ادغام امکانات پشتیبانی موافق‌اند اما در حال حاضر ادغام ارتش و سپاه را صلاح نمی‌دانند و به‌طور جزم می‌گویند جنگ تمام شده و دیگر تجدید نمی‌شود و ادغام را مایه دعوا و نزاع و نارضایتی می‌دانند.

10 آذر 1367: آقای عبدالله نوری آمد. گزارش بررسی تشکیلات نیروهای مسلح را داد. به نتیجه ادغام نیروهای نظامی و همچنین ادغام نیروهای انتظامی رسیده‌اند.

این افراد که خود بی پروا اقرار به چنین عملی می‌کنند در این سال‌ها سپاه را همچون خاری در چشم و استخوانی در گلو تحمل کرده‌اند و به قول آقای منصوری در همان شماره روزنامه مشرق مجلس ششم قصد داشت این کار را تمام کند و سپاه را منحل کند به همین خاطر مرتبا وزیر دفاع را به مجلس احضار می‌کردند و مرتبا بودجه سپاه را کاهش می‌دادند.

این ماجرا می‌گذرد تا در سال 1392 جریان بهم تنیده کارگزاران، اصلاح طلبان و اعتدال بر سرکار می‌آیند و اولین حمله به سپاه از طریق رئیس قوه مجریه کشور انجام می شود.

1. حسن روحانی در همایش ملی  «ارتقای سلامت اداری و مبارزه با فساد» در تهران نسبت به قبح رشوه، دزدی و فساد در کشور هشدار می‌دهد «اگر اطلاعات، تفنگ، پول، سرمایه، سایت، روزنامه و خبرگزاری را همه یکجا جمع کنیم ابوذر و سلمان هم فاسد می شوند»(17آذر1393)

2. رئیس جمهورمحترم در سه سخنرانی خود به مناسبت روز ارتش فرصت را برای کنایه زدن به سپاه از دست نمی‌دهد و عنوان می‌دارد «ارتش جمهوری اسلامی ایران همواره نشان داده است که به وصیت  امام راحل عمل کرده است که او فرمود: نیروهای مسلح در کار سیاسی مداخله نکنند»(روز ارتش سال 93»؛ «آنگاه که امام فرمود و در وصیت نامه خود تاکید کرد که نیروهای مصلح در احزاب و گروه‌ها و جناح‌ها و در بازی‌های سیاسی وارد نشوند ارتش امتحان  بسیار خوبی را در تاریخ انقلاب از خود نشان داد» ؛(روز ارتش 94)؛ «امام فرمود وابستگی به جناح و حزب به معنای نابودی  ارتش جمهوری اسلامی ایران است  که البته این کلام راجع به کل نیروهای مسلح صادق است»(روز ارتش 95) و حتی لحن خطاب به سپاه را تند می‌کند و می‌گوید ارتش هرگز از مردم و دولت منتخب مردم سهم خواهی نکرده است(همان95)

3. حسن روحانی در دیدار خود با فعالان اقتصادی که روز یکم تیرماه96 انجام شده بود،  گفت: «ابلاغ سیاست‌های اصل 44 برای این بود که اقتصاد به مردم واگذار شود و دولت از اقتصاد دست بکشد، اما ما چه کار کردیم؟ بخشی از اقتصاد دست یک دولت بی‌تفنگ بود که آن را به یک دولت باتفنگ تحویل دادیم. این اقتصاد و خصوصی‌سازی نیست. از آن دولتی که تفنگ نداشت می‌ترسیدند چه برسد به اینکه اقتصاد را به دولتی دادیم که هم تفنگ دارد و هم رسانه را در اختیار دارد و همه چیزی دارد و کسی جرات ندارد با آنها رقابت کند»

با این برش کوتاه از تاریخ علت برخورد نابخردانه با سپاه را به بررسی می نشینیم.

همانگونه که گفته شد سپاه علاوه بر اینکه وظایفش در قانون اساسی و اساسنامه خود سپاه به طور واضح بیان شده است وظیفه دارد که از دستاوردهای انقلاب اسلامی و ولایت مطلقه فقیه حفاظت کند که تاریخ آن بسیار روشن و مبرهن است  و وظیفه ارتش نیز طبق اصل 143 قانون اساسی حفاظت از استقلال و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران است.

اما چرا یکی به نعل و یکی به میخ در مورد سپاه عمل می‌شود؟

چند نمونه دم دستی از این نوع برخورد ها را برای تنویر افکار عمومی بیان می دارم:

1. سپاه خوب است موقعی که باید با طرح‌های قرارگاه خاتم الانبیاء او عکس یادگاری و کار تبلیغاتی بکنیم اما تناقضات بسیار است برای نمونه: روحانی در دهم اردیبهشت امسال در افتتاح پالایشگاه ستاره خلیج فارس با تقدیر از تلاش‌های مجدانه قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا به این مهم اشاره کرده بود: «بر اساس اصل 147 قانون اساسی، دولت در زمان صلح باید از امکانات نیروهای مسلح استفاده کرده و از نیروهای آنها برای تولید، آموزش، جهاد سازندگی و حرکت کشور، بهره‌برداری کند».

2. سپاه بد است موقعی که در دفتر ما یا تیم هسته‌ای ما یا موارد اقتصادی جاسوس پیدا می‌کند برای نمونه: حسن روحانی پس از دستگیری عناصر نفوذی و جاسوس توسط اطلاعات سپاه «بیخود نرویم چند نفر را به بهانه‌ای بگیریم، پرونده سازی کنیم، بعد آن پرونده را در کشور بزرگ کنیم و بگوییم این خط، جریان نفوذ است»(17 آذر 93)

3. سپاه بد است موقعی که جیسون رضائیان یکی از عناصر نفوذی سازمان‌های جاسوسی غرب را در دولت یازدهم در 31 تیر 93 به همراه همسرش بازداشت می‌کند ولی جیسون رضائیان کیست؟ وی که در پوشش خبرنگار روزنامه واشنگتن پست و نشنال امارات به تهران سفر می‌کند اعتراف کرد که آنها در خصوصی‌ترین جلسات رئیس جمهور شرکت و در انتقال اخباربه شبکه‌های جاسوسی غرب نقش داشته‌اند. جیسون در یک گزارش به آمریکائی‌ها می‌گوید که من به قدری به رئیس جمهور(روحانی) نزدیک شده‌ام که حتی طعم و مارک آدامسی که می‌جود را شناسائی کردم و می دانم ایشان به چه آدامسی علاقه دارند.

4. سپاه باید تخریب شود موقعی که نزار زاکا تبعه آمریکائی-لبنانی را دستگیر می‌کند که برخی عکس‌های منتشر شده از وی نشان می‌دهد که نزار زاکا در لباس ارتش آمریکا و در پایگاه نظامی(ریورساید) در آمریکا بوده است و حتی جامعه اطلاعاتی آمریکا از این شخص به عنوان (گنج پنهان) یاد می‌کند.

در نهایت اینکه برخی سپاه را در راستای اهداف خودشان قبول دارند و اگر بنا باشد این سپاه، سپاهی باشد که جاسوس بگیرد و باند فساد نزدیکان برخی را افشاکند باید حذف شود و کار ناتمام برخی را که از سالهای 67 به بعد دنبال آن بودند را به اتمام برسانند تا روح برخی آرام گیرد.

اما نصیحت پایانی: همه ما می دانیم که می‌دانید و می‌دانند سپاه را به این راحتی نمی‌توان حذف کرد پس چرا اینقدر در کار این نهاد مقدس شیطنت می‌کنید؟

چرا به او تهمت جنگ طلب و دیگر القاب ناروا می‌دهید؟

حوادث 12 تیر امثال را به همین زودی فراموش کردید که سایه و شبه جنگ رفت و خود جنگ را برای مردم به ارمغان آوردید؟ اگر سپاه نبود چه کسی توانائی مقابله با تروریست اسلحه بدست را داشت؟

آیا نمی‌دانید اگر یک روز سپاه انصار برایتان تامین امنیت نکند خواب راحت ندارید؟

آیا نمی‌دانید اگر یک روز امنیت هوائی که برعهده یگان حفاظت فرودگاه است انجام نگیرد همه پروازها در معرض خطر قرار می‌گیرند؟

و هزاران آیا نمی‌دانیدهای دیگر....

پس فاین تذهبون؟

بخود آیید و سفارش‌های امام بزرگوار را در مورد این نهاد مقدس باز مطالعه کنید شاید که هدایت شوید.

/والسلام /

یوسف کریمی