به گزارش یزدبانو، به نقل ازطنین یاس، شورای امنیت سازمان ملل، همانطور که در مذاکرات وین با طرف ایرانی وعده کرده بود، روز گذشته قطعنامه‌ای را با رأی اکثریت اعضا به تصویب رساند. قطعنامه‌ای که پیش‌نویس آن 2 روز قبل از آن منتشر شد و موجی از نگرانی را در ایران ایجاد کرد به‌گونه‌ای که اهالی سیاست آن را «قطعنامه جنگ» نامیده‌اند.

واضح و مبرهن است که صدور قطعنامه 2231 شورای امنیت،  به منزله شبیخونی است که در واقع برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و روند بررسی آن در ایران را دور زده است. با مرور اجمالی بر این قطعنامه  می توان نکات مبهم و نگران کننده ای را یافت که جامعه نخبگانی کشور، آنها را برای آینده کشور نامطلوب می دانند.

جای بسی تعجب است که با وجود تأکیدات مکرر رهبر معظم انقلاب و ریاست محترم جمهوری در خصوص لزوم پاسداشت دستاوردهای هسته‌ای کشور و مذاکره مبتنی بر بصیرت سیاسی، دولت کینه‌توز آمریکا در نیرنگی سیاه و  توطئه‌ای آشکار، مکنونات پلید قلبی خود را که با هوشیاری مذاکره‌کنندگان کشورمان در لوزان شکست خورد و ناکام مانده بود، این بار در قالب این قطعنامه‌ الزام‌آور به شورای امنیت سازمان ملل احاله داده تا با تحمیل آن بر نظام، کام شیرین ملت شریف ایران را تلخ سازد .

بر این اساس ما زنان فعال فرهنگی و اجتماعی ضمن اعلام همدلی و هم‌زبانی با ملت بزرگ و فرهیخته و دولت یازدهم از هرگونه اقدام استکبارستیز دولت جمهوری اسلامی ایران، قاطعانه و مؤکد، خواستار بررسی سریع این ترفند استکباری و خنثی نمودن این توطئة شوم علیه ملت ایران هستیم. قطعنامه 2231 شورای امنیت به غیر از ماهیت تائیدی آن برای توافق، حاوی برخی جزئیات است که اهمیت آن‌ها کمتر از اصل توافق نیست. به همین جهت بررسی مفاد آن حائز اهمیت است و نحوه اجرای توافق را روشن می کند. اهمیت مفاد این قطعنامه به حدی بود که یکی از بندهای آن یعنی تحریم‌های تسلیحاتی و موشکی، مدت‌ها میان ایران و 1+5 محل بحث بوده است. از این رو نکات مهم زیر را در رابطه با این قطعنامه قابل ذکر است:

1- در طول این دوسال مذاکره هربار طرف آمریکایی بحث توان دفاعی - موشکی کشورمان را پیش کشیده  و خواستار مذاکره در خصوص این موضوع شده است ،از طرف مسئولین ارشد کشوری و لشگری نظام با پاسخهای دندان شکنی مواجه شده و بر آحاد ملت روشن و مشخص بوده است که توان دفاعی و بازدارندگی ،نیاز مبرم ملت ایران بوده  تا در برابر ناملایمت منطقه ای و جهانی بتواند از استقلال ایران اسلامی عزیز ،پاسداری نماید اما متاسفانه در پاراگراف 3 ضمیمه  bپیش نویس قطعنامه فوق خواستار محدودیت های شدیدی در خصوص برنامه موشکی ایران شده است.

2_ طبق اصل 77 قانون اساسی عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد . همانطور که در متن «جمع بندی مذاکرات وین» تصریح شده است، این توافق باید در مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی و کنگره آمریکا تصویب و تایید شود.

صدور قطعنامه جدید در شورای امنیت سازمان ملل  بخشی از توافق وین است؛ چرا قبل از اینکه اصل این توافق در مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی تایید شود بخشی از این توافق در شورای امنیت سازمان ملل بصورت قطعنامه صادر شود؟

آیا این قطعنامه تعهد آور و الزام آور بین المللی جایگاه مجلس و قوانین داخلی ایران را تضعیف نمی کند و ساختارهای تصمیم گیر داخلی را در عمل انجام شده قرار نمی دهد؟در صورت  عدم تصویب این توافق در داخل کشور آیا ایران ناقض توافق در سطح جهان معرفی نمی شود؟ با توجه به اینکه 90 روز برای بررسی این توافق در داخل کشورهای طرف مذاکره مهلت داده شده است ، اصرار طرف غربی برای تسریع صدور قطعنامه ی جدید آن هم قبل از بررسی در پایتخت ها با چه هدفی صورت می‌گیرد؟

3_بندهای یازده و دوازده پیش نویس قطعنامه  مزبور در خصوص بازگشت اتوماتیک تحریم‌ها  ناظر بر این امر می باشد که در  صورت شکایت یکی از کشورهای مجموعه پنج بعلاوه یک از کشورمان و ادعای عدم پایبندی جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خود و عدم قانع شدن طرف مزبور از پاسخ کشورمان در بازه زمانی تعیین شده این شکایت به شورای امنیت می رود و به رای گذاشته می شود  که در این مرحله شاکی به قاضی تبدیل شده و با دادن رای منفی صرفا یکی از اعضا از جمله طرف شکایت کننده  به ادامه تعلیق تحریم‌ها و بدون ارائه هیچ دلیل و سند منطقی تعلیق تحریم‌ها ادامه نخواهد یافت که قطعا این امر در مغایرت آشکار با منافع ملی جمهوری اسلامی ایران می‌باشد .

ما زنان فعال فرهنگی و اجتماعی با توجه به نکات یاد شده، ضمن ابراز نگرانی و ناخرسندی از روند موجود اعتراض شدید خود را از تصویب این قطعنامه که به نوعی دور زدن مجامع قانونی و تصمیم گیرنده نظام جمهوری اسلامی و پذیرش محدودیت موشکی و تسلیحاتی بر توان نظامی و داخلی کشور است ابراز داشته و لزوم هوشیاری و بصیرت هر چه بیشتر را برای مسئولان امر لازم و ضروری می دانیم و امیدواریم آنان دستاوردهای مقدس این نظام که ثمره خون هزاران شهید است را پاس بدارند.

انتهای پیام/ش