به گزارش یزدبانو، حجت الاسلام ابوالفضل جعفری، کارشناس مسائل خانواده در گفت و گویی با طنین یاس، خانواده را مهم ترین و نخستین رکن تربیتی افراد در جامعه دانست و افزود: مادران در ابعاد مختلف تربیتی نقش بسزایی در خانواده ایفا می کنند.

وی با بیان اینکه گاهی نکات بسیار مهم تربیتی در نهاد خانواده مورد غفلت قرار می گیرد و پیامدهای آن را در جامعه شاهد هستیم، گفت: یکی از این نکات مهم عدم جدل زن و شوهر با یکدگیر در حضور فرزندان است، فرزندان تا 5 سالگی پدر و مادر را الگوی رفتاری خود قرار داده و به تبع در آینده از این الگوهای تربیتی در فضای خانه و جامعه استفاده خواهند کرد.  

این کارشناس مسائل تربیتی، تربیت و پرورش فرزندان در جامعه کنونی را از وظایف خطیر والدین دانست و افزود: خانمی که وظایف همسرداری، فرزندآوری، تربیت فرزند و رتق و فتق امور خانه را به بهترین صورت ممکن انجام می دهد حتی شاید با اخلاق های ناپسند همسر کنار بیاید در واقع جهاد فی سبیل الله می کند و قطعا اجر و ثواب دنیوی و اخروی این خانم با زنی که پیش آمدن مشکلی در خانه قصد طلاق می کند، فرق خواهد داشت.
حجت الاسلام جعفری، صبر، تلاش، تحمل، محبت به اعضای خانواده را از مهم ترین ویژگی های یک مادر و همسر موفق برشمرد و گفت: چنین مادری قطعا تربیت فرزندان از مهم ترین مسائل زندگی خواهد بود.

این کارشناس مسائل خانواده با اشاره به اینکه محیط آرام و امن، بهترین محیط و نیاز مبرم برای تربیت فرزندان است، خاطرنشان کرد: حتی اگر مادر خانواده فکر می کند با سپردن فرزندان به مهدکودک این حس امنیت از کودک گرفته می شود باید از این کار صرف نظر کند چرا که عدم احساس امنیت در کودکان باعث شک نگرفتن حس اعتماد به نفس آنها در بزرگسالی می شود.

این کارشناس خانواده با تاکید بر اینکه داشتن  محیط امن در پرورش کودکان از ابزار مهم در رشد اجتماعی کودک بشمار می رود،  گفت: از زمانی نوزاد متولد می شود تا رسیدن به سن7-5 سالگی پیوستگی رفتار عاطفی  والدین و کودک بسیار حائز اهمیت است. از این رو توصیه ما به والدین این است که سعی کنند با کودکان خود در این سن بیشتر صبحت کنید و آنان را در آغوش بگیرید، ببوسید و محبت خود را بر زبان جاری کنند تا کودکان از نوازش والدین محروم نباشند و شاهد بروز برخی از رفتارهای نادرست در نوجوان یا جوانی آنان نباشیم.

وی در ادامه بیان کرد: برخی خانواده ها وقت کافی برای فرزندان خود نمی گذارند و این باعث می شود که ارتباط عا طفی بین فرزند با والدین یا یکی از آنها در برخی مواقع کاهش یابد که این مسئله خطر بزرگی را در پی  خواهد داشت.


حجت الاسلام جعفری با بیان اینکه گفتگوی همسران با یکدیگر در حل بسیاری از مسایل مشکلات زندگی تاثیر گذار است، گفت: چه اشکالی دارد که خانم نظر خود را مستقیم و بدون حاشیه به همسرش بگوید!؟ برای مثال بگوید: کاری که امروز شما انجام دادید، مشکل داشت یا اینکه از او در جلوی فرزندش به خاط زحماتی که در خانه کشیده است تشکر کند یا  برعکس همسر از خانمش تشکر نماید تمامی این کارها موجب می شود که فرزند خانواده خوب تریت شود.
وی افزود: ارتباط مثبت والدین در خانواده منجر به این می شود که فرزند خانواده حد و رمز خود را بشناسد.

این کارشناس مسائل تربیتی با اشاره به مباحث تربیتی در علم روانشناسی خاطرنشان کرد: توجه درست والدین به فرزندان در دوران کودکی باعث جلب اعتماد آنها به پدر و مادر می شود و همین امر در سنین بالا ضرورت خود را بیشتر نمایان کرده و حتی تأثیرات قابل لمس تری بر تربیت و رشد فرد در جامعه خواهد داشت.

ای کارشناس مسائل تربیتی گفت: بعضی کودکان عادت کرده اند با گریه به خواسته هایشان برسند، در این مورد والدین نباید نسبت به خواسته های کودکان خود سریع عکس العمل نشان بده اند بلکه باید خواسته های کودکان خود را با تاخیر برآورده کنند تا  فرزندانشان به اخلاق پسندیده «صبر»گرایش پیدا کنند.
وی در ادامه افزود: کودکانی که با گریه به خواسته هایشان می رسند به علت اینکه راه و رسم منطقی را در زندگی خود فرا نمی گیرند درآینده نیز با مشکلات بسیاری روبه رو می شوند که نمی توانند آن را حل کنند.

حجت الاسلام جعفری با تقبیح دادن القاب زشت به فرزندان این کار را یکی از مخرب ترین رفتارهای تربیتی در کودکان دانست و افزود: دادن القاب زشت به  کودکان منجر از دست دادن اعتماد به نفس آنهاخواهد شد، همچنین جملاتی مانند "مگر لالی"، "مگر کری"، " نفهمی"، تنبل"و" احمق" در سنین کودکی موجب می شود شخصیت و عزت فرزندان در زیر سنگینی این القاب خرد شود و چون در این سن کودک در حال شکل گیری است باورش می شود کهاگر  به من می گویند "نفهم" پس "من نمی فهمم" و همین نگرش به خویشتن باعث می شود در جوانی برای انجام هر کاری فعل نمی توانم را صرف کند.  

این کارشناس مسائل تربیتی با بیان اینکه با جملات کلیدی می توان کودکان را به کارهای خوب  و ارتباط با دیگران ترغیب کرد، گفت: به جای آنکه برای فرزند خود لفظ" شلخته" را به کار ببریم بگوییم تا من می روم و بیایم "اتاقت را مثل یک دست گل تمیز کن" یا اینکه  به جای " تو نمی توانی" به او اجازه دهیم تا در حد توان خود از عهده کارهایش برآید و در این مسیر کمک حال او باشیم. 

انتهای پیام/ص