وی دلایل دروغگویی در کودکان خردسال را ناشی از درک نکرددن بین واقعیت و درغ دانست و گفت: بیشتر کودکان خردسال بین این دو مسئله نمی توانند، تفکیک واقع شوند و گاهی صحبت‌های کودک خردسال ممکن است ناشی از تخیلاتش باشد ولی از  نظر ما یک نوع دروغ محسوب  شود! ولی برخی از کودکان آگاهانه دروغ می گویند که قطعا پس زمینه‌ای در آنها وجود دارد.

این روانشناس با تأکید بر اینکه نباید احساسات کودکان جریحه دار شود چرا که یکی از دلایلی که آنها دایم برای گفتن دروغ خود نقشه می کشند و تدابیری را از قبل برای دروغ گفتن در فکر خود آماده می کنند، همین جریحه دار  شدن احساساتشان است.

وی یکی دیگر از دلایل دورغگویی کودکان که از روی افکار آگاهانه آنان شکل می گیرد را  فرار از تنبیه و دریافت پاداش از بزرگترها و نیز جلب توجه در جلوی دیگران دانست و ادامه داد: معمولا کودکان از سن 3 سال به بالا کم کم معنی دورغ گفتن را متوجه می شوند و در سن 5 سالگی دیگر به امر دروغ گفتن واقف هستند و ممکن است لیوان از دست این کودک بیفتد و بشکند و به خاطر اینکه مورد توبیخ والدین خود قرار نگیرد متوسل به دورغ گفتن می شود و انکار می کند که این کار را انجام نداده است. همچنین دروغی که یک کودک 2تا 3  ساله می گوید والدین نباید فرزند خود را متهم به دروغ گویی کنند بلکه آنان تخیلات افکار خود را بیان می کنند .
کشاورز با ذکر اینکه واقعیت تخیل در کودکان 5  تا 6 سال یک مسئله بسیار پیچیده و در هم تنیده است.

کشاورز در ادامه با بیان اینکه دروغی که در آن واقعیت و تخیل کودکان درهم  است به عنوان دروغ سیاه و سفید در کودکان نامیده می شود، افزود: پسر بچه ی 5 ساله  که به مادرش به دروغ می‌گوید من دیروز یک اژدها دیدم و والدین از دروغ‌های که از گفته‌های کودکان کسب می‌کنند به نوعی به کودکان خود در گفتن واقعیت کمک کنند.

این روانشناس با بیان اینکه دروغ سیاه و سفید از سن دو سالگی تا 5 سالگی ممکن است در کودکان باقی بماند گفت: دروغ کودکان انواع مختلفی دارد مانند: دروغ بازیپ که برای اجرای نقش خود در ارتباط با دیگران استفاده می شود ؛ دروغ مبهم که نشان دادن ناتوانی کودک در گزارش دادن کارهایش به والدین است که در این زمینه کودک سعی می کند که ناتوانی خود در اجرای کارهایش پنهان کند ؛ دروغ انتقام جویانه که ناشی از نفرت کودک از کسی است و همین امر موجب می شود که دروغ بگوید یا دروغ محدود که نتیجه منزوی بودن کودک در خانواده است و ترس از تنبیه شدن، موجب می‌شود که کودک متوسل به دروغ شود؛ دروغ عادتی که به علت الگوهای نادرست تربیتی گفته می شود؛ دروغ وفاداران که کودک برای حفظ جان دوستش مجبور است دروغ بگوید .

ادامه دارد... /