یزدبانو به نقل از یزد آوا؛ زعفران گیاهی از خانواده زنبقیان است که به دلیل اهمیت اقتصادی بالا در دنیا به طلای سرخ و سلطان ادویه‌ها معروف شده است.

امروزه زعفران در پخت و پز، قنادی، صنایع دارویی کاربرد فراوانی دارد و برای درمان کم خوابی، سرطان، ضد نفخ، تشنج و افسردگی استفاده می‌‌‍شود و به تازگی به دلیل خاصیت ضد سرطانی اهمیت این گیاه دو چندان شده است.

این گیاه همچنین به دلیل خواص دارویی زیادی که دارد در کل دنیا مورد توجه قرار گرفته و ایران با تولید 90 درصد زعفران دنیا به عنوان مهم‌ترین تولید کننده زعفران به حساب می‌آید.

زعفران كم آبخواه است و همان محدوده زمانی هم كه نياز اندكی به آب دارد، زمانی است كه ساير گياهان و كشت‌ها، نيازی به آب ندارند از اين رو زعفران كاران هيچ مشكلی در زمينه آبرسانی به محصول خود ندارند.

استان یزد سال‌هاست با مشکل کم‌آبی و بی‌آبی دست و پنجه نرم می‌کند و کشت محصولات با نیاز آبی کم یکی از راهکارها برای جبران کم‌آبی استان و رونق کشاورزی در این خطه است و با توجه به نیاز کم زعفران به آب طی سال‌های اخیر کشت این محصول می‌تواند نقش سازنده‌ای در اقتصاد منطقه و تحقق اقتصاد مقاومتی داشته باشد.

شهرستان‌های بهاباد، ابرکوه و مهریز از جمله مناطقی در استان یزد هستند که زعفران در آن کشت می‌شود اما بهاباد را می‌توان عمده تولید کننده زعفران در استان یزد دانست.

کاشت زعفران می تواند قشر عظیمی از زنان و دختران روستایی را به کار گیرد و نه تنها باعث سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت آنان شود  بلکه می‌توان از این راه کمک مؤثری به اقتصاد خانوار کرد.

این بار مریم السادات احمد نیری، جوانی 30 ساله در دل روستای نیر از استان یزد با اراده و پشتکار و حمایت خانواده خود اقدام به کشت زعفران در این روستا کرده است.

این جوان تحصیلکرده روستایی که دارای مدرک لیسانس زمین شناسی است، از دو سال پیش زمینی به مساحت 1500 مترمربع را به کاشت زعفران اختصاص داده است.

وی در مصاحبه با خبرنگار یزد آوا گفت: با دریافت وام از بسیج سازندگی و با هزینه ای بالغ بر 2 میلیون و 500 هزار تومان اقداماتی که برای کاشت زعفران در این زمین لازم بود از جمله شخم زدن، خرید پیاز زعفران، حصار کشی اولیه و غیره انجام گرفت.

این بانوی یزدی فعال درعرصه اقتصادی مقاومتی در خصوص قرار دادن پیاز زعفران در زمین گفت: بعد از اینکه به کمک خانواده زمین را شخم زدیم و با کود آن را آماده کردیم پیازهای زعفران را به صورت دو یا سه تایی و به فاصله 20 تا 30 سانتیمتر و در همین عمق داخل خاک گذاشتیم و روی آن خاک ریختیم.

وی ادامه داد: زعفران در سال دو مرتبه به آبیاری نیاز دارد یک بار نیمه و یا اواخر آبان و یک بار نیز در زمان برداشت آن و چنانچه شرایط مساعدی برای آن فراهم شود تا بهمن ماه پیازهای زعفران گل می‌دهند.

احمد نیری گفت: با توجه به علاقه زیادی که برای کاشت زعفران داشتم با اینکه کلاس‌های آموزشی برای پرورش و کاشت زعفران در منطقه ما برگزار نشد اما از کارشناسان و افراد دیگری که تجربه زیادی در این عرصه داشتند کمک گرفتم تا اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهم و بتوانم به خوبی کشت زعفران را انجام دهم.

این بانوی یزدی افزود: با توجه به اینکه در دو سال اول گلدهی پیاز زعفران کمتر است در این دوسال به اندازه مصارف خانگی از کشت زعفران برداشت کردیم و امیدواریم که در سال‌های آینده بتوان برداشت بیشتری داشته باشیم تا از نظر اقتصادی نیز بتوانیم از آن بهره‌مند شویم.

احمد نیری با اشاره به ضرورت حمایت مسئولان از مشاغل خانگی، یادآور شد: موش‌های صحرایی و جانورانی از جمله جوجه تیغی با خوردن پیازهای زعفران مشکل ساز هستند که با وجود حصار کشی باز هم از وجود موش‌هاس صحرایی نمی‌توان در امان ماند.

این فعال عرصه اقصاد مقاومتی در یزد خاطرنشان کرد: انتظارمی رود که مسئولان به جوانان بها دهند و با حمایت‌های مالی و فراهم کردن بازار فروش، آنها را در امر اشتغال زایی و فعالیت در عرصه‌های اقتصادی و تحقق اقتصاد مقاومتی یاری کنند.

انتهای پیام/