یزدبانو؛ راز خواندن نماز اول وقت چیست؟ وسیره امام رضا(ع) درباره نمازاول وقت چگونه بوده است؟

در نگاه پیامبر اکرم(ص) نماز اول وقت، محبوب‌ترین کار نزد خداوند است.

حضرت می‌فرمودند:«هر گاه نماز در وقتش خوانده شود، به طرف آسمان بالا رود، در حالتی که همچون نور می‌درخشد ودر‌های آسمان برای آن نماز باز شود تا اینکه به عرش برسد. سپس برای نمازگزار شفاعت می‌کند و می‌گوید خدا حافظ تو باشد، آن گونه که درتوجه وحفظ من کوشیدی.»

حضرت رضا(ع) بر نماز اول وقت بسیار پای می‌فشردند و تأخیر آن را بدون عذر، روا نمی‌دانستند.
ایشان می‌فرمودند: هر نمازی دو وقت دارد: اول وقت وآخر وقت. اول وقت، خشنودی پروردگار وآخر آن بخشش خداوند است.

در سیره امام رضا(ع) نیز پافشاری بر نماز اول وقت آشکار بود. روزی در خراسان وبه هنگام نماز، امام به ابراهیم بن موسی فرمودند:«اذان بگو.» او از امام رخصت خواست تا همراهان نیز فرا رسند. حضرت فرمودند:«خدا تو را بیامرزد. نماز اول وقت را بدون عذر به تأخیر نینداز واول وقت نماز را به پا دار.» بی‌درنگ، ابراهیم برخاست واذان گفت ونماز اول وقت خوانده شد.

این رویه، فراگیر ودر هر زمان ومکان جای بود وگفت وگوهای پرشور علمی ومحافل ارشاد و وعظ نیز آن را استثنا نمی‌کرد.

یکی از نشست‌های مناظره وبحث امام رضا(ع) به عمران صابی در جریان بود. او از دانشمندان بزرگی بود که درباره توحید با امام رضا(ع) گفت‌وگو می‌کرد. در این جلسه که مأمون نیز حضور داشت، امام سؤال‌های عمران را با حوصله ومتانت وبیان استدلال‌های روشن پاسخ می‌دادند واو را به سوی توحید ویگانگی خدا رهنمون می‌کردند. هنگامی که بحث ومناظره به اوج خود رسید، وقت نماز شد وحضرت رضا(ع) نگاهی به مأمون کردند وفرمودند: وقت تماز فرا رسید.

عمران صابی که به حقایقی دست یافته بود، از امام چنین درخواست کرد:«آقای من، گفت‌وگو وپاسخ‌های خویش را قطع نکن. دل من آماده‌ی پذیرش سخنان شماست.»

حضرت رضا(ع) فرمودند: «نماز را می‌خوانیم ودوباره به گفت‌وگو ادامه می‌دهیم.»

سپس امام و همراهان به اقامه نماز مشغول شدند وپس از نماز، حضرت به گفت‌وگو با عمران ادامه دادند.

برگرفته شده از کتاب سبک زندگی؛ منشور زندگی در منظر امام رضا(ع)

انتهای پیام/ش