به گزارش یزدبانو به نقل از یزد رسا، مسئول حوزه امور اجتماعي بهزيستي شهرستان يزد محدود شدن تعاملات اجتماعي کودکان با همسالان خود که منجر به ضعف در کسب مهارت‎‎های اجتماعی می‎‎شود را از آسیب‎‎های تک فرزندی خانواده‏‏ها ذکر کرد.

"عباس متولي‎‎پور" در گفت‎‎وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه یزد، در مورد آسيب‌هاي تك‌فرزندي خانواده‎‎ها روي كودكان، اظهار کرد: تک فرزندی در وهله اول موجب محدود شدن تعاملات اجتماعي کودکان با همسالان خود و محدود شدن این ارتباطات تنها به محيط بيرون از خانه مي‌شود.
وی ادامه داد: هرچند در محیط خانه شرایط از سوی والدین به نفع کودک فراهم مي‌شود وليكن محيط جامعه در ماورای مرزهای خانه قرار دارد بنابراین بهترين حالت اين است كه حداقل يك يا دو همجنس يا غيرهمجنس در خانه وجود داشته ‌باشد تا اين تعاملات محدود به محيط بيرون از خانه نشود.
متولی‌پور افزود: از طرفی تعاملات کودک در بیرون از خانه نیز مي‌تواند به وسيله پدر و مادر در محیط دورن منزل اصلاح شود.
وی عنوان می‎‎کند: معمولاً در خانواده‎‎هایی که در آنها تك‌فرزندي رخ داده است، والدین تمام توجه و دقت و نیز انرژي رواني خود را معطوف به تنها کودک خود می‎‎کنند كه البته در برخی مواقع این كنترل‌گري يا خيلي سفت و سخت انجام می‎‎شود يا در مورادی ممكن است اين سيستم بسیار ملاحظه‎‎کاران و اندک روی کودک صورت گیرد كه هر دو آسيب‌زا است.
وی بر اهمیت رعایت يك حد بهينه‌ در مورد نظارت والدين روی کودک در خانه تاکید کرد و گفت: معمولا این نظارت در خانواده‎‎های تك‌فرزند شديدتر اعمال می‎‎شود و همین عوامل در گذشت زمان منجر به وابستگي کودک به والدين، كم‌شدن اعتماد به نفس در برخی تكاليف و تجربه نکردن کامل حس استقلال می‎‎شود.
این مسئول خاطرنشان کرد: کودک در چنین خانواده‎‎هایی، توجه و كنترل والدين را حق طبيعي خود مي‌داند و هر گاه كه از اين حق محروم شود، به لحاظ عاطفي دچار مشكل مي‌شود.
متولي‌پور در ادامه افزود: برخورد والدین با کوچکترین نقص و مشکل کودک به لحاظ توجه بیش از اندازه آنان نیز موجب سرخوردگي وی می‌شود و وی را دچار مشكلات درسي يا رفتاري می‏‏کند.
وی ادامه می‎‎دهد: بروز اين چنین مشکلات نیز به شدت خود والدين را نیز از عدم موفقیتشان سرخورده مي‌كند و آنها را در رابطه با پيشرفت آتی کودکشان و حتی بیماری وی بي‌اهميت می‎‎کند.
مسئول حوزه امور اجتماعي بهزيستي یزد در مورد مزیت‏‏های چندفرزندي در خانواده‎‎ها نیز بیان کرد: در اکثر اوقات تجربیات والدگری والدین از بچه دوم به بعد زیادتر می‏‏شود و معمولاً نیز از بچه دوم به بعد، اختلالات رفتاري كمتر دیده می‎‎شود به طوری که برخی آمارها نیز گواه این موضوع است که بيشترين اختلال در بچه‌هاي اول خانواده، مشاهده می‎‎شود.
متولی‌پور در پایان  رشد بهتر مهارت اجتماعي بچه با گروه‌ خانواده، خودگردان‎‎تر و مستقل‎‎تر بزرگ شدن کودکان، عهده‎‎دار شدن بخشی از وظايف والدگري والدین توسط فرزندان بزرگتر خانه مانند مثل نگهداری از فرزندان کوچکتر و غنای بیشتر روابط و تعاملات اجتماعي در خانواده را از دیگر این مزیت‎‎ها دانست.