به گزارش یزدبانو به نقل از مهر؛ حسین راغفر در کارگاه تخصصی زنان، زندگی شهری و اقتصاد مقاومتی همایش بین المللی زنان وزندگی شهری با تشریح موضوع زنان، زندگی شهری و اقتصاد مقاومتی با تشریح موضوع بیکاری در جامعه ایرانی گفت: نرخ اشتغال در جامعه جهانی برای افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله در دنیا ۴۱ درصد است این درحالی است که نرخ اشتغال این قشر درجامعه ایران ۲۲ درصد و درحقیقت نصف جامعه جهانی است و این موضوع نشان می دهد بیکاری بزرگترین معضل اقتصادی جامعه ایرانی است.

این استاد اقتصاد با اشاره به روند اشتغال زنان در ایران افزود: نرخ اشتغال زنان در جامعه ایرانی ۱۳ درصد است این درحالی است که وضعیت نرخ باروری زنان نیز در ایران افت چشمگیری داشته است.

نرخ باروری زنان ایرانی نصف نرخ باروری زنان در دنیا

وی با تشریح وضعیت زنان ایرانی در زندگی خانوادگی ادامه داد: در سال ۱۳۴۰ بالاترین رشد باروری به کشور ایران اختصاص داشته است اما بعد از انفجار جمعیتی دهه شصت سقوط کرده است و حالا نرخ باروری در ایران به زیر نرخ باروری زنان در دنیا رسیده است. به گفته این استاد دانشگاه نرخ باروری خاورمیانه از ایران بیشتر است و این عدم توازن تهدید جدی امنیتی  برای ایران به وجود آورده است.

استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا  با اشاره به میزان نرخ باروری زنان در ایران بیان کرد: نرخ باروری زنان در ایران ۱/۹ است و این درحالی است که نرخ باروری افرادی که ازدواج کرده اند ۳/۲ دهم است و این موضوع گویای آنست که بسیاری از افراد توان ازدواج ندارند که ریشه این عدم تشکیل خانواده در بیکاری است.

وی تاکید کرد: اگر این میزان به دو برسد به معنای این است خانواده خود را بازتولید می کند و جمعیت حفظ می شود اما اگر نرخ پایین تر از این میزان باشد به معنای عدم رشد جمعیتی است.

 به گفته راغفر دامنه جمعیت درسال ۹۵ بین ۳۰ تا ۳۲ سال است اما این جمعیت در ۱۴۲۰ میانگین سنی ما ۴۲ سال است. پیش بینی های صورت گرفته حاکی ازآنست که جامعه ایران در این شرایط به سمت سالمند شدن پیش می رود.

تغییر جامعه پدرسالار بر تصمیم گیری های زندگی زنان موثر بوده است

همچنین در همایش زنان و زندگی شهری محمد امین قانعی راد، استاد جامعه شناسی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور با تشریح موضوع زنان و سرمایه های اجتماعی و توسعه پایدار شهری نگاه مفهومی در سرمایه اجتماعی گفت: موضوع سرمایه های اجتماعی دارای  چندین طبقه است.

این استاد دانشگاه ، با تشریح ارتباط سرمایه اجتماعی و کنش های اجتماعی افزود: حوزه های کنش سه گانه شامل کنش هنجاری، کنش نمایشی و کنش ارتباطی هستند. این تقسیم بندی نوعی تقسیم بندی هابرماسی به شمار می آید.

وی با اشاره به اینکه با توجه به این سه کنش سه نوع سرمایه اجتماعی قابل تعریف است، ادامه داد: یک سرمایه اجتماعی هنجاری متناسب با کنش هنجاری، سرمایه اجتماعی مصرفی متناظر با کنش نمایشی و سرمایه اجتماعی مشارکتی یا مدنی که متناسب با کنش ارتباطی هستند.

 استاد جامعه شناسی مرکز تحقیقات سیاست علمی  کشور با اشاره به نقش رسانه زبان دراین سرمایه اجتماعی بیان کرد: میزان استفاده از زبان در سرمایه اجتماعی مشارکتی بیشتر از دو نوع دیگر است.

وی با تاکید بر اینکه حوزه کنش هنجاری در حال کوچکتر شدن است، یادآور شد: با گذر سنت از مدرنیزم و تحولات اجتماعی فرهنگی حوزه کنش هنجاری کوچکتر خواهد شد و در عوض حوزه کنش نمایشی به شکل فزاینده و بیشتر از کنش ارتباطی درحال رشد است.

 قانعی راد گفت: بنابراین درجامعه متناسب با این کنش سرمایه اجتماعی مصرفی و یا نشانه ای رشد کرده است .

 وی با اشاره به اینکه تضعیف پدرسالاری در رشد این سرمایه اجتماعی نقش داشته است؛ افزود: چارچوب پدرسالاری هنجارها ونرم هایی اجتماعی را تعریف می کرد که آدم ها براساس آن به تصمیم گیری می پرداختند.

به گفته قانعی راد پدرسالاری با تعریف قواعد رفتار تکلیف آدم ها در تصمیمات مهم زندگی اقشار مختلف جامعه از جمله زنان را مشخص می کرد اما این رویکرد قابل تعریف است.

وی یادآور شد: درحقیقت در جامعه پدر سالار امنیت بدون آزادی مطرح بود درحالی که با تغییر هنجارها امنیت و با آزادی انتخاب امنیت در جامعه تغییر کرد.

به گفته قانعی راد این نوع تغییرات درتصمیمات زندگی همه اقشار جامعه زنان تاثیرگذار بوده است.