یزدامروز؛

شریفترین طبقه اجتماعی
کارگران از شریف ترین طبقه اجتماع هستند زیرا چرخش دست و بازوی آنها باعث چرخش چرخه های زندگی جامعه و امتداد رگه های حیات در مجاری هستی است.

شرافت کارگر
شرافت و عزت کارگری به حدّی است که رسول گرامی اسلام و ائمه هدی(ع) در مقام و عظمت این قشر زحمتکش، کلمات قصار بسیاری را بر زبان جاری ساخته اند، پس قدردان آنها باید بود.

مایه حیات
کار مایه حیات زندگی است، چشمه سارِ زلال زندگی با کار جلا و روشنی می یابد و کارگران، پیشگامان این حیاتِ بدیع و نشاط آفرینند.

تلاش مداوم
انسان برای زندگی کردن و زنده ماندن باید در تلاشی مداوم و جدالی مستمر باشد و کار ثمره این تلاش و کوشش مداوم است.

عزت کارگران
کارگران ما عزیزند زیرا اگر همّت و اراده آنها نباشد گسست و شکاف در زندگی را نمی توان جبران نمود و تنها آنها هستند که پیوند دهنده زندگی همه طبقات با یکدیگرند.

رهبر آزاده کارگران
حضرت علی(ع) عرقِ جبین می ریخت و در کِشتزار کار می کرد تا کارگران برخود ببالند که رهبر آزاده شان نیز بر کارگری افتخار می کرد.

کار و عمل مسلمان
کار و عمل، نشانه پرهیزگاری و مسلمانی است؛ زیرا شعار مؤمن همراه با عمل اوست، هر چه کار مؤمن بیشتر و بهتر باشد شعار او جان مایه تر خواهد بود.

عمل با ارزش
هر عملی در دنیا به کالایی می ماند که خریدارانی دارد. در این دنیا باید بازرگانی کرد و اعمالی را به بازار فروش گذاشت تا در دنیایی دیگر از تجارت آن سود جست. پس به اعمالی باید دست بیازید که خریداران بیشتری داشته باشد و عملی خریدار بیشتری دارد که سودمندتر باشد.

نتیجه حیات
کار و عمل، نتیجه حیات آدمی اند، به میزانی که اعمال آدمی سنگین تر و وزین تر باشد؛ پاداش و تأثیر آن بیشتر خواهد بود، پس به کارهایی روی آوریم که پاداش بیشتری داشته باشد.

آفت خطرناک
بی کاری آفت خطرناکی است که می تواند زندگی آدمی را به خطر سقوط بکشاند. پس بکوشید تا با اعمالِ شایسته به مبارزه با بی کاری رویم و برای اینکه از هستی ساقط نشویم باید بی عملگی را از سر خود دور سازیم

جوهر زندگی
کار جوهره زندگی است، آنانکه بر این پایه استوار و بانگاهی جدّی به کار می نگرند از دو جهت سود خواهد برد یکی آنکه روح و روان خود را ارضاء خواهند نمود و دیگر اینکه «کار» آنها خدمت کردن به دیگران قلمداد خواهد شد.

کار بدون آگاهی
کار بدون آگاهی بسان گفتار بدون ثمر است، آنکه در صدد انجام کاری بر می آید لاجرم باید بر مدار آگاهی، عملی را به انجام رساند زیرا اگر چنین نکند به نتیجه ای نخواهد انجامید.

بهترین اعمال
انسان با اعمال خویش سرنوشت خود را رقم می زند. پس باید به دنبال بهترین اعمال بود تا بهترین سرنوشتها برای آدمی رقم بخورد، چه بسا کسانی هستند که عملی نیکو می کنند امّا چون به عاقبت آن نمی اندیشند در می مانند.

رضایت درونی
عملی ارزشمند و تأثیرگذار خواهد بود که رضایت درونی و حظّ باطنی بهمراه داشته باشد و کسانی دارای این رضایت و التذاذ خواهند بود که به تناسب علاقه مندیها و توانمندیها به کاری دست یازند.