عصر فرهنگ ؛ دکتر روحانی از همان آغاز تکیه زدن بر مسند ریاست جمهوری، بخش عمده نگاه خود و دولت را متوجه بیرون از مرزها کرد؛ چه این‌که به اعتقاد وی، حل بخش عمده‌ای از مشکلات در گرو اصلاح و بهبود روابط ایران با دنیای خارج است و بدون آن نمی‌توان گام‌های اساسی برای تقویت اوضاع داخلی برداشت.

رئیس‌جمهور در دوران تبلیغات انتخاباتی هم مدام بر این نکته تاکید می کرد که می توان با استفاده از زبان نرم و فنون دیپلماسی، بسیاری از سوءتفاهم‌ها در عرصه خارجی را رفع کرد و به تبع آن، با کاهش یا برطرف کردن بسیاری از دشمنی‌های دشمنان و در راس آن‌ها تحریم‌های ناجوانمردانه، زمینه‌های تقویت رفاه اجتماعی و رشد کشور را فراهم ساخت.

البته روحانی تاکید می کرد همه آن اقدامات را در «چارچوب موازین» و با رعایت «منافع ملی» و حفظ «اعتبار و حرمت» ایرانیان، انجام خواهد داد و صد البته به پشتوانه همان شعارها بود که توانست- هرچند با آرایی کم‌رمق- به ریاست جمهوری دست یابد.

اگر چه در ماه‌های نخستین آغاز به کار دولت یازدهم، حتی «بخشی از رای دهندگان به نامزدهای دیگر» هم به واسطه برخی رفتارهای دولتمردان از سویی و فضاسازی‌های رسانه‌ها و جریان‌های خاص از سوی دیگر، از رویکرد دولت یازدهم در عرصه خارجی خرسند بودند و به انتظار «گشایش چشمگیر» در زمینه روابط خارجی و به تبع رفع تحریم‌ها و موانع اقتصادی نشسته بودند، اما گذشت زمان نشان داد که رویکرد دولت در عرصه خارجی، بیش از  آن که به تقویت توان داخلی و افزایش غرور و عزت ملی انجامیده باشد، «جری‌ترشدن» دشمنان قسم‌خورده و اذناب آنان را موجب شده و علاوه بر آن، در کنار نادیده‌گرفتن برخی آموزه‌ها و آرمان‌ها، امتیازهای فراوانی هم به طرف‌های مقابل واگذار گردیده است.

اینک که قریب به بیست ماه از آغاز به کار دکتر روحانی در مقام ریاست جمهوری می‌گذرد، می‌توان با ارزیابی صادقانه و فارغ از حب و بغض‌های سطحی و جناحی، بر این ادعا صحه گذاشت که رویکرد کنونی دولت یازدهم در عرصه خارجی  دست‌کم در مواردی قابل توجه موجب مخدوش شدن وجهه جمهوری اسلامی در خارج شده و با خط‌مشی نظام فاصله‌ دارد.

در این باره شواهد و مصادیق معتنابهی وجود دارد؛ از مکالمه تلفنی با رئیس جمهور آمریکا تا قدم‌زدن کذایی با وزیر خارجه این کشور؛ و از نوع تعامل و امتیازدهی‌ در موضوع هسته‌ای تا دیپلماسی غیرفعال منطقه‌ای.

برای مثال و از باب مشت نمونه خروار، علیرغم جنایت‌های ناجوانمردانه حاکمان سعودی در حق مردم بی‌دفاع و مظلوم یمن، دولت یازدهم نه‌تنها نتوانسته عملکردی در خور اقتدار و شایستگی ایران اسلامی داشته باشد، بلکه رویکرد تامل‌برانگیز آن، اسباب شگفتی دوستداران جمهوری اسلامی در داخل و خارج را فراهم آورده است.

در این راستا باید به پیام «تبریک» وزیر خارجه کشورمان به وزیر جدید امور خارجه عربستان اشاره کرد که دوستداران انقلاب را به تعجب واداشت. به عبارت دیگر، در حالی که رژیم جنایتکار سعودی به پشتوانه حمایت‌های پیدا و پنهان نظام سلطه و در رأس آن ایالات متحده، مردم مسلمان یمن را زیر آتش شدیدترین حملات هوایی قرار داده و صدها تن از آنان را که اغلب دلشان به عشق ایران اسلامی می‌تپد، به خاک و خون کشیده است، کم‌ترین انتظار از دولت ایران این بود که از ارسال پیام تبریک به دولتمردان خونریز سعودی خودداری کنند؛ اما ارسال پیام تبریک وزیر خارجه کشورمان به همتای سعوی نشان داد که رویکرد دولت یازدهم در عرصه سیاست خارجی تا چه میزان با رویکرد مورد انتظار مردم مسلمان در داخل و خارج فاصله دارد.

ناگواری این اقدام دولت هنگامی بیش‌تر آشکار می‌شود که بدانیم بر اساس گزارش خبرگزاری‌ها،‌ دولت غیرمسلمان ونزوئلا در اقدامی جوانمردانه و در اعتراض به جنایت‌های حاکمان سعودی در حق مردم یمن، سفیر عربستان را از کشور خود اخرج کرده‌ است!

 سؤال مطرح از سکانداران دیپلماسی دولت یازدهم این است که چگونه دولتمردان غیرمسلمان به عنوان همدردی با غیرهمکیشان مسلمان در یمن، سفیر عربستان را اخراج می‌کنند، اما دولتمردان مسلمان ایران نه‌تنها به عنوان همدردی با هم‌کیشان مسلمان در یمن، سفیر عربستان را اخراج نمی‌کنند، بلکه حتی از ارسال پیام تبریک به وزیر خارجه آنان نیز ابایی ندارند!

این در حالی است که عربستان در هفته گذشته حتی از فرود هواپیمای حامل کمک‌های انسان دوستانه جمهوری اسلامی ایران در فرودگاه صنعا هم جلوگیری کرد و مواضع خصمانه سعودی‌ها بر ضد ملت و دولت ایران در ماه‌های اخیر شدت یافته است.

البته پاسخ گستاخانه وزیر خارجه سعودی به پیام تبریک وزیر خارجه ایران و تشدید اتهام‌زنی‌ها نشان داد که سیاست خارجی، عرصه لبخندهای یکطرفه نیست و نمی‌توان با خوش‌بینی‌های غیرمتعارف و لبخندهای آن‌چنانی، از کید دشمنان مصون ماند و از در دوستی با شیاطین و اذناب آنان وارد شد.

در این باره گفتنی‌ها فراوان است... .

منبع: پایگاه تحلیلی طنین ایران