عصر فرهنگ؛ سال 88  بعد از ماجرای یازده روز خانه نشینی احمدی نژاد بود. نمایندگان طیفی خاص در مجلس برای اینکه وزاری دولت دهم نتوانند رای اعتماد کسب کنند مدام ولایت مداری احمدی نژاد را زیر سوال می بردند. فارغ از اینکه احمدی نژاد واقعاً ولایت مدار بود یا نه این تمسک مبتذل به شعار ولایتمداری آنچنان خنده دار بود که داد یکی از نمایندگان مجلس را هم درآورد. یکی از نمایندگان پشت تریبون رفت و گفت: «خدا را شکر بالاخره بعضی ها ولایتمدار شدند!»

حال و روزهای این ایام مطبوعات و رسانه های یزد هم حکایت آن سال ها را زنده کرد. بعد از اعتراض رسانه های اصولگرای یزد به همراهی استاندار با یکی از فتنه گران، هجمه حامیان این فتنه گر آغاز شد. این رسانه های زنجیره ای مخالفان خود را هتاک و بی مجوز خواندند و به شدت خواهان برخورد «قانونی» با این رسانه های بی مجوز شدند. گویا همراهی استاندار یزد با کسی که رهبر انقلاب وی را باغی بر نظام اسلامی می داند همان که حفظش اوجب واجبات است کاری صد در صد قانونی است. خدا را شکر بالاخره بعضی ها دلشان به حال قانون سوخت! انگار نه انگار همین طیف در سال 88 با بی اعتنایی به قانون بدیهی شکست خود را تاب نیاورده و با آشوب خیابانی هشت ماهه در پایتخت آبروی نظام اسلامی را زیر سوال بردند و راه را برای تحمیل تحریم های ظالمانه هموار کردند.

جالب تر اینکه تنها چهار سایت خبری در استان یزد مجوز دارند و سایت های «مدعی اصلاح طلبی» در حالی که فقط دو عدد از این مجوز ها را از آن خود کرده اند اینگونه بی رحمانه به رسانه های اصولگرا می تازند و آن ها را سایت های بی مجوز خطاب می کنند.

رسانه های مدعی اصلاح طلبی در تحرکات اخیر خود سه راهکار را در پیش گرفتند.

الف) پاک کردن صورت مساله با تاکید بر غیر اخلاقی بودن شیوه انتقاد از استاندار:

از آن جا که یکی از سایت های محلی استان همراهی استاندار با یک فتنه گر را به «پادویی» تشبیه کرده بود، رسانه های مدعی اصلاح طلبی با تغافل و تهاجل از اصل موضوع با مانور بر کلمه پادو تمامی رسانه های اصولگرا را متهم به هتاکی کردند. در این مسیر حتی برای مانور بیشتر و برجسته شدن کلمه«پادو» با نام حمایت از استاندار کمپینی با نام «من هم یک پادو هستم» تشکیل شد.

در این مسیر هیچ کس اشاره ای به حرکت استاندار نکرد و تنها به مخالفان حمله شد. نحوه این حمله هم بسیار جالب توجه بود. یکی از مسئولین اسبق و افراد تاثیر گذار فعلی با ردیف کردن آیات و روایات سعی در نهی از منکر منتقدان دارد و اینگونه به مخاطبین القا می کند که منتقدان استاندار منکری مرتکب شده اند. از سوی دیگر فردی فریاد می زند که «هتاکان را سر جای خود بنشانید»! جالب این که متنی که وی در نکوهش هتاکی منتشر کرده است سراسر ناسزا و هتک حرمت منتقدان است. قسمت های مشخص شده در عکس زیر تمام صفات و القابی است که وی به منتقدان خود نسبت داده است. با دقت در این متن مشخص می شود اگر هتاکی های سینه چاک ادب را از یادداشت وی حذف کنیم تنها حروف ربط و اضافه باقی می ماند.

ب) زنجیره ای بودن و تغذیه از جای خاص:

مخالفان رسانه های ارزشی استان همواره در هجمه های خود بر زنجیره ای بودن این رسانه ها و ارتزاق از جای خاص تاکید داشته اند. اندکی دقت در تصاویر زیر به خوبی ماهیت اصلی گردانندگان رسانه های مدعی اصلاح طلبی در استان یزد را به نمایش می گذارد.

ج) غیر قانونی و بدون مجوز بودن:

دولت جدید تنها به شش سایت در استان یزد مجوز اعطا کرد. از این چهار سایت دو سایت متعلق به اصلاح طلبان است. چند صباحی است امکان دسترسی به یکی از این سایت ها هم وجود ندارد. حال اینکه این همه سایت های قارچ گونه چرا بقیه را بدون مجوز می خوانند خود جای سوال است.

جانا سخن از زبان ما میگوئی!

هنوز چند روزی از دفاع روحانی از آزادی بیان در نمایشگاه مطبوعات نمی گذرد که حامیان وی در یزد فریاد می زندد که برخورد کنید، قلع و قمع کنید، شکایت کنید و بگیرید و ببندید. روحانی چند روز قبل در نمایشگاه مطبوعات می گفت: «اگر قانون روشن باشد هر روز جمعی با بدست آوردن یک کلمه و یک جمله نمی‌توانند با آزادی مطبوعات بازی کنند.»

همچنین: «شما از برخی نشریات می فهمید چه کسی دستگیر می شود و کجا تعطیل می شود و آبروی چه کسانی باید برود.»

بدون شرح!